________________
શ્રી જિન-ચન્દ્રકાન્ત-ગુણમાળા
કકડો કેઈ દેવતા મનુષ્યલોકમાં લાવે તે અરધા કેશ ફરતાં સર્વે પ્રાણીઓ તે કકડાની દુર્ગધથી નાશ પામે છે. એ રીતે જેમ જેમ નીચેના પડમાં જાય, તેમ તેમ દુર્ગધ વધતી જાય છે. જે અલ્મા પાથડાને કૉડી એટલે કકડે મનુષ્યલોકમાં આવે તે ૨૪ા કેસ ફરતાં સર્વ પ્રાણીઓ તેની દુર્ગધથી નાશ પામે. નારકીના જેમાં સ્ત્રીવેદ તથા પુરુષવેદ નથી, માત્ર નપુંસકવેદ છે. શરીર પારાની માફક વળી જાય છે, ને હાથમાં આવતું નથી. વળી, એ જ અવધિજ્ઞાનવાળા હોય છે. પહેલી નરકમાં ચાર ગાઉ સુધી, ને છેલ્લી નરકમાં એક ગાઉ સુધીનું અવધિજ્ઞાન હોય છે. સાતે - નરકમાં અંધારું રહે છે. કારણ કે ત્યાં ચંદ્ર, સૂર્ય કે તારાને પ્રકાશ નથી. જ્યારે તીર્થકરેનાં કલ્યાણક થાય છે, ત્યારે તેના પ્રભાવથી તમ પુદ્ગલે ઉદ્યોતમય બની જાય છે, તથા નારકીના જીને કંઈક સાતા ઊપજે છે, એમ કહેવાય છે.
પહેલી ત્રણ નરક સુધી તે પરમાધામી દેવ વિવિધ રૂપ કરી દુઃખ દે છે, તથા મહેમાંહે વેર સંભારી લડાવે છે. બાકીની ચારે નરકમાં પરમાધામી દેવે જતા નથી પણ નારકીના છ માંહોમાંહે લડી મરે છે. નારકીના પ્રાણુંએને દશ પ્રકારનાં દારુણ દુઃખ સદા સાથે લાગેલાં રહે છે, તેના નામઃ—(૧) અશુભ બંધન, (૨) અશુભ ગતિ,
બહુત પસાર મત કરે, કર થોડેકી આસ; બહુત પસારા જિન કિયા, વહ ભી ગયે નિરાશ.
