Jin Chandra Kant Gunmala

Author(s): Chandrakantsagar, Chandraprabhsagar
Publisher: Lalbhai Manilal Shah

Page 627

શ્રી જિન-ચન્દ્રકાન્ત-ગુણમાળા
જે પ્રગટ સુખ દેનાર તારે, ધર્મ તે સે નહિ, મુજ મૂખ ભાવોને નિહાળી, નાથ ! કર કરુણા કંઈ ૧લા | મારી અવળી ગતિને નમૂને! મે ભેગ સારા ચિંતા, તે રોગ સમ ચિંત્યા નહિ, આગમન ઈચ્છયું ધનતણું, પણ મૃત્યુને પ્રછયું નહિ; નહિ ચિંતવ્યું મેં નક, કારાગૃહ સમી છે નારીઓ, મધુબિંદુની આશામહીં, ભય માત્ર હું ભૂલી ગયે. મારા
મારા જન્મની નિષ્ફળતા હું શુદ્ધ આચારવડે, સાધુ હૃદયમાં નવ રહ્યો, કરી કામ પર ઉપકારનાં, યશ પણ ઉપાર્જન નવ કર્યો વળી તીર્થના ઉદ્ધાર આદિ, કેઈ કાર્યો નવ કર્યા, ફેગટ અરે ! આ લક્ષ ચોરાશીતણા ફેરા ફર્યા. ર૧ અરે ! હું સંસાર સમુદ્રથી શી રીતે પાર ઊતરીશ? ગુરુવાણીમાં વૈરાગ્યકેરે, રંગ લાવે નહિ અને, દુર્જનતણું વાક્યોમહીં, શાંતિ મળે ક્યાંથી મને ? . તરું કેમ હું સંસાર આ, અધ્યાત્મ તે છે નહિ જરી, ફૂટેલ તળિયાને ઘડે, જળથી ભરાયે કેમ કરી ? રરા
ત્રણેય જન્મ હું હારી ગયે મેં પરભવે નથી પુણ્ય કીધું, જે નથી કરતા હજી, તે આવતા ભવમાં કહે, ક્યાંથી થશે હે નાથજી !
સાકર લાગે સર્વદા, મનુષ્ય માત્રને કડવી જેને જે કહે, તેનું તન
મિષ્ટ; રોગિષ્ટ.