Jayantika

Author(s): Bakulbhushan Mahakavi
Publisher: Human Resource Development Government of India

Page 233

पञ्चमलहरी
203
कृतपतिमन्त्रां मामिमामबलामुररोकृत्य कृपया कृतार्थां करोत्वार्यपुत्र इति। एतदवकर्ण्य देवः प्रमाणमिति। निशम्य च सुकेशवचनं निशाम्य च त्रपाभरविनमितवदनारविंदामायतनयनकुवलयप्रकटितदीनभावां मणिमयमेखलोपरितिर्यक्कृतवामकूर्परा कोमलकपोलतलविनिहितदक्षिणपाणिकमलां स्तोकमिवोन्नमितदक्षिणचरणांगुष्ठनखविलिख्यमानमणिकुट्टिमां नातिदूरे स्थितां जयंतिकां जोवसेनो मनसोत्थमचिंतयत्।
हन्त ! अनया तावत्को वापराधः कृतः १ कृतः खलु महारण्ये निनिमित्तमेनामुत्सृष्टवता मयैव । तथाप्यारोपयत्यात्मन्यवापराधम् । कथं वात्रागमनमस्याः १ कथमत्र स्थितिरस्याः ? सर्वमेतदजानतो झडित्येतदंगोकरणं तावन्ममानुचितमिव प्रतिभाति ! किंच प्रजा अप्यन्यधा भावयंति। हन्त ! कष्टम् ! भवतु तावदेवमाचरामि ; इति सुचिरं विचिंत्य नोरवेषु सभ्येषु सगम्भीरध्वानो व्याजहार। भद्रमुख ! ननु श्रुतं भवदुक्तमखिलमपि। न हि कदापि कथमपि योषितां स्वातन्त्र्यम् । इयं तु तरुणो रूपवतो पतिविहीना परवशा च भृतोदरा कालमियन्तमत्यवाहयत् । जगदिदं तावत्कामपरतन्त्रम् । कामस्तावदूर्ध्वरेतसामपि विकारयति मानसम् । कंदमूलफलाहारिणोऽपि भोग्यतामनीषया स्मरजटिलजालजठरे परिलुठन्ति स्म। कामस्तावझंझावात इव मनुजानां विवेकदोपकलिकायाः अन्धकार इव पिदधाति ज्ञानचक्षुः । आवाप इव तृष्णालतायाः तिरस्कारयति बन्धुजनवचनमपि। निर्मूलयति पितृगौरवमपि। उत्पाटयति विनयमपि । दूरोकरोति लज्जामपि। निश्श्रेणिरुत्पथगमनस्य । एवं स्थिते किमु वक्तव्यं योषित्सु। तदद्यापि क्वाप्येवमेव केनापि रक्ष्यमाणा स्वैरं विहरतु। भवतु च कुण्ठितमदुपकण्ठागमनोत्कण्ठा । नास्त्यवकाशलेशोऽपि भाषणस्यापि। तत्प्रयातु नाम सत्वरमितः कापि । इत्यभिधाय प्रकाशितामर्षस्तूष्णीमासोत् ।
निशम्य चाशनिनिशितानि जोवसेनवचांसि साध्वसवेपमानतनुलता