________________
૩૦
-સમય પૂરતે જ્ઞાનાવરણીય કર્મને ઉદય પ્રાયઃ કરીને નિશ્ચિત છે માટે “મેહે નડ્યાં નાણે પડ્યાં...” એ ટંકશાળી વચનજ આપણા માટે અપૂર્વ સામર્થ્યદાયી બની જાય છે.
પ્રસન્નચન્દ્ર રાજપી. આષાઢાભૂતિ, ચંડકૌશિકના પૂર્વાવતારી મુનિરાજ વિગેરે સમર્થ સાધકો પણ એકવાર તે મેહકર્મના કારણે જ્ઞાનાવરણીય કર્મના ઉદયવર્તી થઈને સન્માર્ગથી પડ્યાં છે તે આપણું જેવા પામરેની શી વાત કરવી!
માટેજ જ્ઞાને પગ-સ્વાધ્યાયમાં મસ્ત બનીને સંયમ આરાધનાના માધ્યમથી આમેન્નતિ સાધવી એજ એક શ્રેયસ્કર માર્ગ છે. ઉપયોગવત આત્મા
લગભગ ૧૭ વર્ષ પહેલાં મારૂ ચેમાસું પાલનગરે હતું. વ્યાખ્યાનમાં ભગવતી સૂત્ર અને ભાવનાધિકારે જૈન રામાયણ વંચાતું હતું.
વ્યાખ્યાનના સમય પહેલા એક દિગંબર જૈન પંડિત નિયમિત આવતાં હતાં અને ઘણજ શ્રદ્ધાપૂર્વક અમારો વાર્તાલાપ ચાલતું હતું. તેઓ દિગમ્બર જૈન પાઠશાળાના મુખ્ય શિક્ષક હતાં. એકવડીયું શરીર,વેત અને સાદા વસ્ત્રો, નિર્દભ જીવન હોવાની સાથે વેતાંબરત્વ કે દિગમ્બરત્વ કરતાં પણ જૈનત્વ પ્રત્યે પૂર્ણ વફાદાર હતાં. સામાજિક પાઠશાળાઓમાં માસિક પગાર તે વધારે હોય નહીં છતાં પણ જાણે પરિગ્રહ પરિમાણ વ્રતના સંતેષ પૂર્વક પાલક હતાં. ટૂંકા પગારમાં ગૃહસ્થાશ્રમી ચલાવાતી હોવાં છતાં જીવનમાં કયાએ પણ આર્તધ્યાન નથી, પરિગ્રહ વધારવા માટે લાલસા નથી, અશાંતિ નથી, અસમાધિ નથી. આ પ્રમાણે ગંગાનદીના સરળ પ્રવાહની
