________________
૩ર
પૂજન વિગેરે શુદ્ધ મનુષ્ઠાને મને મારા પૂર્વભવના પુણ્યાયે સાપડ્યાં છે. તે તેના ઉપયાગ કેવળ પેટ ભરવા માટે ન કરતાં આત્મકલ્યાણ માટે કરૂ' તે આ પ્રત્યક્ષ દેખાતી હુંડા અવસર્પિણી પણ મને શું કરવાની હતી ? આ પ્રમાણે પવિત્ર વિચાર આવતાં જ મારું મન શાન્ત પડી ગયું અને ચારી કરવાના પાપકમ માંથી હું આખાદ બચી ગયા. છતાં પણ મારા ધાર્મિક જીવનની પરીક્ષા હજુ ખાકી. હશે. ત્યારેજ ૬-૭ દિવસ પછી જ્ઞાતિ ભેાજન સમારભમાં મારે પણ જમવા માટે જવાનુ થયુ. ત્યાં એક ભાઈએ જે ચ'પલ ઉતાર્યાં તે મારાજ ચેાાયેલા હતાં. આ નજરીનજરે જોયા પછી મારૂં મન પાછું તેાફાને ચઢયું અને એ ભાઇને જરા ઠપકા આપીને મારા ચપલ પાછા લઈ લેવામાં મને જરાએ વાંધા દેખાયા નહીં. છતાં એ વખતે પણ મારી ધાર્મિક બુદ્ધિના સહકાર મને મલ્યા.
મને થયું કે યપિ ચારાયેલી વસ્તુ મારીજ હતી પણ જ્યારે તે ચારાઈ ગઈ અને બીજાના હાથે પડી ગઇ છે ત્યાર તે વસ્તુ ઉપર ચારનાર માણસનુ' મમત્વ મંધાય તે દેખીતું છે. ચારનારે કયા ઇરાદે વસ્તુ ચારી છે તે તેા પરમ દયાલુ પરમાત્મા જાણે ! આવા પ્રસંગે જે વસ્તુ બીજાની થઈ ગઈ તેના પર નજર કરવાની પણ ભાવના રાખવી એ પૌદ્ગલિક અને ક્ષુલ્લક ભાવના છે, જે મેાહજન્ય છે. આપણા સ્વાથની પણ હિંસા છે ખાતર બીજાને માનસિક ત્રાસ ઉપજાવવા એ કારણકે હું જૈન પંડિત છું. મારે મારા આચાર અને વિચાર જૈનશાસનને અનુકૂલ રાખવાજ જોઇએ.
ઉપરની વાત સાંભળ્યા પછી મને ઘણેાજ આનન્દ થયેા હતેા. 57
