Jain Kavya Dohan Part 01

Author(s): Mansukhlal R Mehta
Publisher: Mansukhlal Mehta Mumbai

Page 728

७९८
જૈનકાવ્યદેહન. ઢાળ ૧૭ મી.
( કડખાની દેશી.) મુદિત મંદાર વરમાલ મૈલીધરા, બધુરા સીંધૂરા રૂધ વિકસે, ભટ વિકટકું કુભારણ વસન વિગ્રહાલંકૃતિ શસ્ત્ર પૂજત નિકસે મુ૧. શંખપુર ભૂપ મણીચૂલ પ્રતિકૂલ થઈ, ચાર અક્ષેહિણી સૈન્ય લે, આવિયો નિકટ ભટવિકટ રણભૂમિએ,ઝકટ કરિ દેય રણથંભ દેવે મુવ ૨. મણિચૂલ સેન્ચે રણજીત સેનાપતિ, ચદ્રશેખર તણે વિજયમલ્લો, દય સેનાપતિ હુકમ ભરણ મચે, જીમ નચે નવા વાદિ મલ્લું મુઠ ૩. ભેરીકા હલ પટહ નાદે દિશિ ગાજતે, વાજતે દૂર રણ સર ચડતા, બંદી બિરૂદાવળિ બોલતે ડોલતે, અમલ આગતે સુભટ લઢતા ' મુ. ૪. હસ્તીએ હસ્તી તુરંગે તુરગ રથ રથી, ખગે ખગ્નગ્રહી કૂત ભાલા; બાણે બાણાવળી દેય સૈન્ય મળી, યુધ ચિરકાલ કરતા યુધાલા. મુળ પ. ક્ષણ શસ્તે ભુજા ડડ મુછી યુધે, ચરણ ચરણે હણે દંત કેશા, નખ નખે મસ્તકે સુર નરકે ચના, મોખરે ભજતાં રથ વિશેષા મુ. ૬. ગિરિશિખરન્યું ગદાઘાતે ગજ નિપતતિ, અશ્વને પદગ્રહિ એ ઊછાળે; સુભટ મુછિત પડ્યા ગ્રુધવ પક્ષાનિલે, સજજ થઈ યુદ્ધ કરતાં સફાળે મુ. ૭. પતિત પતિ કરિ અશ્વરથ ભાગ તે, રણ ભુદુશ્ચર થઈ પ્રેત નાચે; ભાગતુ સૈન્ય લહિચદ્રશેખર તણે સૈન્યપતિ વિમલ ધનુષ ખેહેચે. મુ૮. સજજ તસ સૈન્ય ભટ વીર વલયા ધરીઆવતાં દેખી રણજીત ઉકે, દેય સેનાપતિ યુદ્ધ કરતા લહી, ગગન વ્યંતરતણું દેવ તૂટે. મુ. ૯. સૈન્ય નિજ ભાગતે મણિચુલ ઊંઠિયા, સ્વસુર સહ ચદ્રશેખર સરે; ધાવિ સમ્મુખે તીર તરકસ સંગ્રહી, વદતિ મણિચૂલ ક્રોધાભિવેશે મુ૧૦, અમ પ્રિયા આઠ યમુના તટે તસ્કરી, તસ્કરા જીવ લેતા ન મુકૃ; ચંદ્ર કહે મેં વરી નારિ થઈ સીંહની જબુકા પાપી મરણ ન મું. મુ. ૧૧. વદત કે બિહુ દુર ધરારથ ચઢી, પણહ બાણ વરસે ઝગંતા; ઉભય બાણાવળી ગગને મંડપ ભયે, અપર રણ ભટને છાયા તપતા. મુ ૧૨. ભણત મણિચૂલ સ્વમુરાદિ પરબલ તપે, વાલુકાંકરે તપી કિયતિ વેળા; ચંદ કહે વન્દિતાપિત અયસોલકીમું નદહ તૃણુ પુંજ ગજી ભરેલા મુત્ર ૧૩. ભટ ભૂજા કૈટાગજ ગર્જ હય દેખીને, તુર્ય રવીર હક ગગન ભેદે,