Jain Kathaye

Author(s): Purushottam Jain, Ravindra Jain
Publisher: Purshottam Jain, Ravindra Jain

Page 179

ਤਿੰਨ ਲੋਕ ਦੇ ਮਾਲਕ ਸਵਾਮੀ ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਨੂੰ ਬੰਦਨ ਕਰਨ ਲਈ ਗਏ। ਉਸ ਦੁਰਦਰ ਨਾਂ ਦੇ ਕੱਛੂ ਨੇ ਰਾਹ ਵਿੱਚ ਮਾਰਕੇ ਸ਼ੁਭ ਭਾਵ ਕਾਰਨ ਆਪਣੇ ਨਾਂ ਵਾਲਾ ਦੂਰਦਰ ਦੇਵ ਬਣਿਆ। ॥13॥
ਸ਼੍ਰੀ ਚੰਡ ਰੂਦਰ ਨਾਂ ਦੇ ਅਚਾਰਿਆ ਰਾਹੀਂ ਡੰਡੇ ਰਾਹੀਂ ਮਾਰ ਖਾਕੇ ਵੀ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਚੇਲੇ ਸ਼ੁਧ ਭਾਵ ਨਾਲ ਸ਼ੁਕਲੇਸ਼ਿਆ ਪੂਰਵਕ ਛੇਤੀ ਹੀ ਕੇਵਲੀ ਬਣੀ। ॥14॥
ਸਮਿਤੀ, ਗੁਪਤੀ ਪੂਰਵਕ ਚੱਲਣ ਵਾਲੇ ਸਾਧੂਆਂ ਨੂੰ, ਜੀਵ ਹੱਤਿਆ ਹੋ ਜਾਣ ਤੇ ਵੀ ਜੋ ਹੱਤਿਆ ਨਹੀਂ ਆਖੀ ਗਈ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਵੀ ਭਾਵ ਹੀ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਹੈ। ਸਰੀਰ ਦੀ ਨਿਤ ਦੇਖ ਭਾਲ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਜੋ ਹਿੰਸਾ ਦੇ ਕਾਰਨ ਹਨ। ਉਹ ਪ੍ਰਮਾਨ ਨਹੀਂ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ।
|| 15 ||
ਭਾਵ ਹੀ ਨਿਸਚੈ ਵਿੱਚ ਪਰਮਾਰਥ ਹੈ ਅਤੇ ਭਾਵ ਹੀ ਧਰਮ ਦਾ ਸਹਾਇਕ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਸਮਿਅਕਤਵ ਦਾ ਬੀਜ ਵੀ ਜਗਤ ਗੁਰੂ ਤੀਰਥੰਕਰਾਂ ਨੇ ਭਾਵ ਨੂੰ ਆਖਿਆ ਹੈ। ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਭਾਵ ਹੀ ਸਾਰੀਆਂ ਕ੍ਰਿਆਵਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਾਣ ਹੈ। ॥16॥
ਬਹੁਤਾ ਕੀ ਆਖਿਏ ਹੇ ਸ਼ੁਧ ਆਤਮਾ! ਤੱਤਵ ਨੂੰ ਸੁਣਿਆ ਕਰੋ, ਤਾਂ ਕਿ ਮੋਕਸ਼ ਰੂਪ ਪਰਮ ਸੁੱਖ ਦਾ ਬੀਜ ਭਾਵ ਹੀ ਜੀਵਾਂ ਦੇ ਲਈ ਸੁਖਦਾਈ ਹੈ। ॥17॥
ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦਾਨ, ਸ਼ੀਲ, ਤੱਪ ਅਤੇ ਭਾਵਨਾ ਦੀ ਜੋ ਪਵਿੱਤਰ ਆਤਮਾ ਸ਼ਕਤੀ ਤੇ ਭਗਤੀ ਪੂਰਵਕ ਅਰਾਧਨਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਥੋੜੇ ਹੀ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਦੇਵਤਿਆਂ ਰਾਹੀਂ ਪੂਜਨ ਯੋਗ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਿੱਧੀ ਸੁਖ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ॥18॥
[166]