Jain Kathaye

Author(s): Purushottam Jain, Ravindra Jain
Publisher: Purshottam Jain, Ravindra Jain

Page 203

ਨਵੀਂ ਦੀ ਹੋਈ ਹੈ ਅਤੇ ਆਪ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਚੇਲਾ ਬਣਾ ਲਿਆ ਇਸ ਕਾਰਨ ਮੇਰੇ ਘਰ ਵਾਲੇ ਆਪ ਨਾਲ ਨਰਾਜ ਹੋਣਗੇ। ਜਿਉਂ ਹੀ ਮੇਰਾ ਸਾਲਾ ਇਹ ਸੂਚਨਾ ਮੇਰੇ ਘਰ ਦੇਵੇਗਾ, ਤਾਂ ਉਹ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਆ ਕੇ ਨਾ ਕਰਨ ਯੋਗ ਕੰਮ ਵੀ ਕਰ ਦੇਣਗੇ। ਆਪ ਨੂੰ ਬੇਨਤੀ ਹੈ ਕਿ ਆਪ ਛੇਤੀ ਹੀ ਇਸ ਸ਼ਹਿਰ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿਉ। ਇਸੇ ਵਿੱਚ ਹੀ ਸਾਡਾ ਭਲਾ ਹੈ”।
ਇਹ ਸੁਣ ਕੇ ਗੁਰੂ ਦਾ ਕਰੋਧ ਠੰਡਾ ਪੈ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਹ ਆਖਣ ਲੱਗੇ, “ਗੱਲ ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੀ ਠੀਕ ਹੈ। ਪਰ ਸ਼ਾਮ ਸਮੇਂ ਚੱਲਣਾ ਸਾਧੂ ਮਰਿਆਦਾ ਦੇ ਉਲਟ ਹੈ”। ਫੇਰ ਉਹ ਨਵੇਂ ਚੇਲੇ ਦੇ ਪ੍ਰੇਰਣਾ ਕਾਰਨ ਅਤੇ ਕੁੱਝ ਡਰ ਕਾਰਨ ਉੱਥੋਂ ਚੱਲ ਪਏ। ਗੁਰੂ ਜੀ ਬੁਢੇ ਸਨ ਅਤੇ ਚੱਲਣ ਤੋਂ ਅਸਮਰਥ ਸਨ। ਨਵੇਂ ਬਣੇ ਚੇਲੇ ਨੇ ਜਦੋਂ ਇਹ ਹਾਲਤ ਵੇਖੀ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਗੁਰੂ ਨੂੰ ਅਪਣੇ ਮੋਢੇ ਪਰ ਚੁੱਕ ਲਿਆ। ਉਸ ਨੂੰ ਡਰ ਲੱਗਦਾ ਸੀ ਕਿ ਕੋਈ ਘਰਦਾ ਪਿਛੇ ਨਾ ਆ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇ। ਰਾਤ ਦਾ ਹਨੇਰਾ ਛਾ ਗਿਆ। ਉਹ ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਅਪਣੇ ਠਿਕਾਣੇ ਪਰ ਪਹੁੰਚਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ। ਇਸ ਕਾਰਨ ਅਚਾਰਿਆ ਦੇ ਮੋਢੇ ਕਸ਼ਟ ਕਾਰਨ ਦੁੱਖੀ ਹੋ ਰਹੇ ਸਨ। ਉਹਨਾ ਦਾ ਡਰ ਕਾਰਨ ਸੁੱਤਾ ਕਰੋਧ ਫੇਰ ਜਾਗ ਪਿਆ ਉਹਨਾਂ ਨਵੇਂ ਮੁਨੀ ਨੂੰ ਆਖਿਆ ਪਾਪੀ ਤੇਰੇ ਕਾਰਨ ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਕਸ਼ਟ ਝੱਲਣਾ ਪੈ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਇਹ ਆਖ ਕੇ ਉਹਨਾਂ ਮੁਨੀ ਨੂੰ ਕੁਟਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿਤਾ। ਨਵੇਂ ਮੁਨੀ ਥੋੜੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਵੀ ਦੁੱਖੀ ਨਾ ਹੋਏ ਉਹ ਸ਼ਾਂਤ ਭਾਵ ਨਾਲ ਸਭ ਕੁਝ ਸਹਿਣ ਕਰਦੇ ਰਹੇ। ਉਹ ਸੋਚਦੇ ਕਿ ਇਹ ਮਾਰ ਤਾਂ ਕੁੱਝ ਨਹੀਂ ਹੈ ਮੇਰੇ ਅਚਾਰਿਆ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਕਾਰਨ ਘੋਰ ਕਸ਼ਟ ਉਠਾਉਣਾ ਪੈ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਜੇ ਮੈਂ ਇਹਨਾ ਪਾਸ ਨਾ ਆਉਂਦਾ ਹਾਸਾ ਮਜਾਕ ਨਾ ਚੱਲਦਾ, ਤਾਂ ਨਿਸਚੈ ਹੀ ਅਜਿਹਾ ਮੌਕਾ ਨਹੀਂ ਆਉਣਾ ਸੀ। ਗੁਰੂ ਜੋ ਆਖ ਰਹੇ ਹਨ ਉਹ 16 ਆਨੇ ਸੱਚ ਹੈ। ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਆਤਮਾ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤੀ ਮਿਲੇ ਅਤੇ ਮੈਂ ਇਹਨਾਂ ਦੋਸ਼ਾਂ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਹੋ ਸਕਾਂ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾ ਵਿਚਾਰਦੇ ਵਿਚਾਰਦੇ ਮੁਨੀ ਸਪਕਣੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਏ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਅੰਧੇਰਾ ਮਿਟਾਉਣ ਵਾਲ ਕੇਵਲ
[190]