________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
જિન દર્શનની તૃષા
લેખક : 3. ભગવાનદાસ મનસુખભાઇ મહેતા એમ. બી. બી , એસ.
આમ હે ભગવન્! હારા બધપ્રભાવે હું આ જાણું તે ઈષ્ટ વસ્તુની પ્રાપ્તિ માટે પુરુષ જરૂર પ્રવર્તન કરે છું, અને મહારે તો હારું સાક્ષાત્ દર્શન કરવું જ છે–પ્રયત્ન કરે છે, અને તે ગમી ગયેલી ગેડી ગયેલી છે, મને હારા દર્શનની-સાક્ષાકરણની તૃપા લાગી છ વસ્તુની પ્રાપ્તિમાં ગમે તેટલા વિને નડે. ગમે છે, એટલે હું આ ગમે તેટલા વિદોથી ગાંજ્ય તેટલી વિપત્તિઓ આવી પડે, તો પણ તે તેને પાછા જાઉં એમ નથી, ગમે તેટલા વિદનથી લેશ પણ છોડતો નથી, પણ ઉલટા બમણા ઉત્સાહથી તે સોભ પામે એમ નથી. કારણ કે જેને કાર્ય કરવાની વિનને પણ સામને કરી-વિનય કરી આગળ રુચિ ઉપજી છે, તે તે કાર્યની સિદ્ધિ માટે પ્રબળ ધપે જ છે. તેમ હે ભગવન્! અંતરાત્માથી ખારા પુરુષાર્થ આદરે જ છે, અને વચ્ચે આડે આવતા આત્માએ પરમ ઈષ્ટ માનેલા દ્વારા દર્શનની– પરવિનાના ડુંગરાને જય કરી આગળ ધપે જ છે. માત્મદર્શનની પ્રાપ્તિના માર્ગમાં ગમે તેટલા *વિનના
ડુંગરા આવી પડે, ગમે તેટલી વિપત્તિ-સરિતાએ કાર્યસિદ્ધિનું રહસ્ય :
વચ્ચે નડે, તો પણ મહારે પરમાત્મદર્શન પિપાસુ ઈચ્છા પ્રવૃત્તિ અને વિજય
આત્મા પોતાના ઇષ્ટ એયને કેડે કદી મૂકવાને વળી કાર્યસિદ્ધિનું રહસ્ય વિચારીએ તો કઈ નથી, પણ ઉલટ દ્વિગુણિત ઉત્સાહબળથી તે તે પણ કાર્યની સિદ્ધિમાં સૌથી પ્રથમ તે તે કાર્ય વિનાને-અંતરાને પણ પરાજય કરી આગળ માટેની અંતરંગ ઈછા–ચિ-ધગશ જાગવી જોઈએ. વધવાને કૃતનિશ્ચયી થયે છે. એવી અંતરંગ ઈચ્છા હોય, તો જ તેને રસ્તો
ત્રણ પ્રકારના વિનાને જય : મળી આવે છે, અને તેને માર્ગ મળી આવતાં પ્રવૃત્તિ અર્થાત્ કાર્ય માટે પ્રયત્ન થાય છે, અને
કોઈ પણ વટેમાર્ગુ અમુક ઈષ્ટ સ્થળે જવા એમ ઉત્સાહથી પ્રવર્તતાં માર્ગમાં વિન આવે તો * આનંદધનજીની જેમ પરમ આત્મપરાક્રમી-પરમ તેને જય કરાય છે, અને એમ કરતાં કરતાં અનુક્રમે આત્મપુણ્યાથી શ્રીમદ રાજચંદ્રજીના પરમ સંવેગપૂર્ણ કાર્યની પૂર્ણતા-સિદ્ધિ થાય છે. આમ સામાન્ય ક્રમ
વચનામૃત છે કે-“ ફરી ન જ જમવું અને ફરી એમ છે. આમાં કાર્યરુચિવાળે થયે બધા કારક ફરી
નું જ કરવું એવું દઢવ આભામાં પ્રકારો છે. જે દઢતા
જ
છે તે પૂર્ણ કરવી, જરૂર પૂર્ણ કરવી એ જ રટણ છે. જાય છે, પલટાઈ જાય છે. કત્ત, કર્મ, કરણ,
- જ્યાં સુધી યથાયોગ્ય જવું ન થાય ત્યાં સુધી એમ સંપ્રદાન, અપાદાન અને અધિકરણ એ છ કારક જે દઢતા છે. પુર્વે બાધકપણે પ્રવર્તતા હતા, તે આત્મસિદ્ધિ કાર્ય ગમે તેમ હો, ગમે તેટલાં દુ:ખ વડે, ગમે તેટલા પ્રયે અંતરંગ ચિ-૨છા ઉપજતાં સાધકપણે પરિસહ સહન કરે, ગમે તેટલા ઉપસર્ગ સહન કરે, ગમે પ્રવર્તે છે; જેવી ચિ ઉપજે છે, તેવું તેને અનુયાયી–
તેટલી વ્યાધિઓ સહન કરે, ગમે તેટલી ઉપાધિઓ આવી
ન પડે, ગમે તેટલી આધિઓ આવી પડે, ગમે તે જીવનઅનુસરતું આત્મવીર્ય રફુરાયમાન થાય છે. જ્યારે
કાળ એક સમય માત્ર છે, અને દુનિમિત્ત હો, પણ એમ જીગરના અમ લાગે છે, ત્યારે જ મા ય કરવું જ ત્યાં સુધી હે જીવ ટકે નથી. આમ જે પુણ્યઅને ત્યારે જ ખરેખરે રંગ લાગે છે. આમ કોઈ પણ માંથી હું મળે છે, અને તે યથાગ્ય લાગે છે.'' વસ્તુ સાચા દિલથી રુચિ ગયા પછી-મમી ગયા પછી
-શ્રીમદ રાજચંદ્ર પવાંક ૧૧૫
For Private And Personal Use Only
