________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
આદર્શી - - - -લેખક : મુનિરાજ શ્રી મહાપ્રભવિજયજી મહારાજ
પ્રાચીન સમયની એ હકીકત છે. એક સમૃદ્ધિ રહેતાં તેના પુત્રને અને રાતને અર્પણ કરવા રાવુપે કાળી વિશાળ અને મનોકર નગરીમાં પ્રજાવક્ષ જણાવ્યું. રાજપુત્ર તે ત્યાંથી ચાલે ગયે હોવાથી ધર્મશીલ રાજા રાજ કરતા હતા. તે ખરેખર પ્રજાનું તેની શોધ માટે પ્રધાન નીકળે. ઘણા સમય સુધી પુત્રવત્ પાલન કરતો હતે. ત્યારે પ્રશ્ન પણું તેને તે ફર્યો પણ રાજપુત્રને કોઈ પણ સ્થળે પત્તો ન મળે. પિતાતુલ્ય જ આદર કરતી હતી. આ રામરાજયના લાંબા સમયે પ્રધાનને રાજપુત્રને મૅળાપ થયો. સમયમાં પ્રાને 'કોઈ પણ જાતને ત્રાસ ન હતો. પ્રજાને તેને ગળાની તે ગોદડી કાઢી નાખવા જણાવ્યું. રાતે કોઈ શત્ર પણ હતું તેથી રાજાએ સૈન્ય પણ તે ન માનતા ઉલટું તે કહેવા લાગ્યા, ‘ તમે ૧૫ સામાન્ય જ રાખેલું હતું. આ રાજા કીર્તિ- મારા શત્રુ જણાઓ છે, તેથી ગાદડી કઢાવે છે. મારા પ્રસિદ્ધિના દÍળ રાજાએ તેને પરાજય આપવા માટે પિતાએ તે કાઢવા ના પાડી છે. માટે નહિ કાર્યું.' પિતાના સૈન્યને બળવાનું બનાવી તેને સામે યુદ્ધ મંત્રીએ બળાત્કારે તે ગંદી કાઢી નાખી, હારના કરવાની તૈયારી કરી.
એક રત્નને રંગ દૂર કરી નાખ્યો. એટલે સૂર્ય જેવો શત્રરાજાના દાદાની જાણ થતાં આ ધર્માસિક પ્રકાશ થયે. તે જંદ રાજપુત્ર ખુશ થઈ ગયા. પછી ૨ એ પિતાના મંત્રીને જણાવ્યું કે-યુદ્ધમાં મારી રાજપુત્રે પોતાની જાતે જ બાકીના રનોનો રંગ કાઢી નિદેવ હારી પ્રજાની અને સૈન્યની ખૂવારી સંભવે નાખેતે સાચું માનું થયું તેમ થતાં ગોદડી અને તેથી મારે યુદ્ધ કરવું નથી. પ્રધાને જણાવ્યું: “રાજન !
કાળા રંગ ઉપરને પ્રેમ ખ. આ રીતે પ્રધાનદ્રારા યુદ્ધ નહિ કરે તે જ જશે અને પ્રજા દુ:ખી થશે
રાજપુત્રને રત્નનું સાચું જ્ઞાન થતાં ઉપરના-બાહ્ય માટે યુદ્ધ અવશ્ય કરવું જ જોઈએ.” રાજાએ પોતાને
નકામા પદાર્થો ઉપરને તેને રાગ દૂર થઈ ગયા. - નિર્ણય અફર રાખતાં ફરમાવ્યું કે- હુ સંન્યાસી તેવી જ રીતે ગુસ્વાર જયારે આત્માને સાચું બની જઈશ અને કુટુંબને ભેરાઠારા નગરી બહાર
આત્મભાન થાય છે કે આત્મદર્શન થાય છે ત્યારે એકલી દઇશ. બાદ રાજાએ રાણી અને પુત્રીને તરત અનાદિકાળને પણ ગાઢ થયેલ જગતના કહેવાતા મનોરમ જ મેકલી દીધા. પિતાની અબજોની મીલકતની અને નયનાકર્ષક વિષને પણ રાગ ખસી જાય છે અને કીંમતી નેના દ્વાર કરાવી, તેને કાળા રંગથી રંગી, તે વિષયે ખરેખર કડવા ઝેર જેવા જ લાગે છે. પત્રના ગળામાં નાખી તેના ઉપર ગેડીદડી બાંધી. પછી રાજપુત્રને બને શા મળ્યા અને પરિણામે
તે ફરમાવ્યું કેચમી ગીદડા તાર કદી પણ કાદા નામ તે ધરો જ સુખ થયે, બુને રાજાએ પણ આ લાકમાં નહિ અને તારે દૂર દૂર ચાલ્યા જવું. રાજપુત્રને એવી
ના સુખી થયા અને પરલોકમાં પણ સુખી થશે. દુશમન સુચના કરી, વિદાય કરી, રાજાએ પોતાના મંત્રોદ્વારા રાજ નાના સરખાં પણ શત્રને જીવતે રાખતા નથી, શત્રરાજાને કહેવરાવ્યું કે ' અમારે યુદ્ધ કરવું નથી, હું એ રાજનીતિ હોવાથી નૃપે પિતાના નાના સરખા પણું સંન્યાસી બનીશ સુખેથી તમે મારા રાજને ગ્રાહુણ પ્રત્રને વિદાય કરી દીધું હતું. પ્રજન કે સૈન્યને પણ કરો અને પ્રજાનું પાલન કરે.'
સંહાર ન થતાં તે સુખ અનુભવવા ભાગ્યશાળી બન્યા. આ સમાચારના શ્રવણથી તે શત્રુ નૃપતિનું મન એક ધમ-આતમજ્ઞાની અમાં કેવી રીતે અનેકને પણ પન્નટયું. તેને દુઃખ થયું, તેણે વિચાર્યું કે “મેં દુ:ખથી મુક્ત બનાવી, શત્રુને પણું કેવી રીતે ધર્મખરાબ કર્યું. મારા કારણે આ જ સોસ લેવા વાસિત બનાવી સુખી બનાવે છે અને સંસારના તૈયાર થયેલ છે. તેણે તે પ્રધાનને જગુહ્યું કે- સધળા દુ:ખેથી દૂર કરનાર આમદર્શન પણ કેમ “તમારા રાજાને સંન્યાસ લેવાની જરૂર નથી. સુખેથી થાય તે આ કથા સારી રીતે સમજાવે છે તે પોતાના અને મારા ૫ણ રાજયનું પાલન કરે. હું સૌ આત્મદર્શન પામી શાશ્વત સુખી બનવા પિતે જ સંન્યાસી થશે." રાજને વિચાર અફર ઉમશીલ બને એ જ એક મંગલકામની.
-આ ગાદડી તા
રાજપુત્રને એવી સરમા પ
તાના નાના સરખા પણ
For Private And Personal Use Only
