Jain Dharm Prakash 1956 Pustak 072 Ank 06

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 9

સમુદ્ર-વહાણુ સંવાદ
સાગરે ઉત્તર આપ્યા કે હે વહાણ ! હુ' જગતમાં પવિત્ર તીર્થી કહેવાઉં છું તે તને ખબર છે. હજારો નદી મને આવીને મળે છે. હજાર નદી એક બાજુ અને એક બાજુ હું-તેમાં મારા પ્રભાવ વધુ છે. ગંગા વગેરે પવિત્ર નદીઓ માટે સમાગમ ચાહે છે. જે સ્થળે હું, તેમને મળુ છે તે સ્થળ પણુ ગંગાસાગર-સમાગમ' રૂપ તીથ થયુ છે અને ત્યાં ટાળે ટાળા મળીને લોકો ભેળા થાય છે, માટે હું મહાન છું-આમ બે દુધમાં સાગરે કહ્યું તેના ઉત્તર છ દુહામાં વહાણ આપે છે-હે સાગર! તમારું તીર્થપણ જોયું. હવે એ વાત ન કાઢી હોત તો સારી, બાકી તમારા સમાગમથી. નદીએ પાતાની મીઠાશ ગૂમાવી દે છે. રંગમાં તે રંગમાં ઊછળતી ગગા દિ નદીઓ તમને મળવા આવે છે પણ તમારી ખારાશથી તેઓ તેમનુ નામ પણુ ગૂમાવી બેસે છે. દુનના સમાગમથી :સજ્જનનું નામ જાય. કચરા ભેળી પડેલી "કસ્તૂરી કચરામાં ગણાય. દાને દૂર કરે, તરસતે હરે અને મેલને ધેાયે એમ ત્રણ અ` જેમાં લાગુ પડે તે 'તી' કહેવાય-પણ આ ત્રણમાંથી એકે અ તમારામાં લાગુ પડતા નથી. તમારાથી ઊલટા દાદુ વધે છે, તરસ હરવાની તા વાત જ ન કરવા અને મેલ તા ન હોય તે પણ ચાંટી જાય એવા તમારા સમાગમ છે. ‘તારે એ તીથ કહેવાય ' એ અ જો ખરેખરા વિચારીએ તે! જંગમ તીર્થં સ્વરૂપ સાધુઓ પણ પાર ઉતરવા માટે મારી જી પકડે છે. બાકી ક્ષેમ તે એમ તમારા આશરા લે તે તમે તેને સાથેસીધા તળાએ પહોંચાડી ઘોડુબાડી દ્યો. લાકા તમને પૂજે છે એમાં તમારું મહત્ત્વ નથી. લોકાને ગરજ છે માટે તમને પૂજે છે. જગતમાં ગરજે ગધેડાને પણ બાપ કહેવા પડે છે.
સાતમી ઢાળમાં શરૂખાતમાં વહાણને વાળ આપતાં સાગર કહે છે કે વક્રાણુ ! હું તના સેટિં ઉપર ટલા ઉપકાર કરું છું. એ તને શુ હુ ભારી પાસેડી લઇને મેધ પાણી વરસાવે છે, પાણી
લેખાંક : (૩) લેખક:-૫'. શ્રી દુધવિજયજી ગણિવર્ય
.
જગત્ જીવે છે, વનરાજી નવપલ્લવ થાય છે, વાવ, કૂવા તે સવાર ભરાઇ જાય છે, ઝરણું વહે છે, શાક સવ એાસરી જાય છે, મયૂરા કેકારવ ... કરતાં નાચી ઊઠે છે. પાણી અને ' અનાજની સંપત્તિથી જગતના સર્વાં કાર્યો સિદ્ધ થાય છે. મારા પાણીવડે તે તારી ઉત્પત્તિ થઇ છે અને એ જે સંબંધી મનમાં વિચારીને અમે તને તારીએ છીએ, હું વિનથી ! ગુનિયાનમેટા માજીસા થાડે પણ સાવ ભૂલતા નથી. તારી છોકરમત હું સહુન કરું . તુ કહેવા વચન વર્તે છે-પણુ છે.' કારું થાય પણ તાત તે અવગુણુ ગણતા નથી.
વાણે કહ્યું કે હું સાગર, સાંભળ, તમે કહ્યું કે હુ* મેધને જળ આપું છું અને તે વરસે છે પણ એ વાત તદ્દન ખાટી છે-તમે આપે છે! એમ નિ સુરેન્દ્રના આદેશથી ગર્જના કરતા મેત્ર તમારી પાસેથી પાણી ખૂંચવી લે છે. તમારુ જોર તેની પાસે કાઈ ચાલતુ નથી. કંજૂસ માસનું ધન રાજા ખેચી લે અને કંજૂસ એમ કહે કે-મેં દાન કરી પુણ્ય બાંધ્યું એના જેવી તમારી વાત છે. નહિં તેા તમારે અને મેઘને સાચેા પ્રેમ હાય તે મેધ ઊંચા ચડે છે ત્યારે તમે ડરે છે શા માટે? તમે ખેદ ક્રમ કરો છો ? મેઘ ગાજે છે અને વિજળી ચમક છે ત્યારે તમે ડરી છા-ખળભળી નવ છે, ચારે તરફ માથા પછાડી છે, અને મેડાં મોટાં માળ ઉછાળાને જાણે કાંક બાગી ા મે એ મેલ મારું બધું પાણી લ લેરો એમ વિચારી છે. વળી તમારું પાણી જે વાદળ સંગ્રહે છે તે તે અમૃત જેવું મીઠું હોય છે-એ બધા ગુણ મેધન છે એમાં તમારે ગર્વ લેવા જેવુ શ છે? જગતમાં ઘણા પ્રકારના ગુણો હોય છે તેમાં તે જેમાંથી જન્મ્યા તે ચીજને અભિમાન કરવા જેવું કાંઇ નથી. ઘાસ ખાયતે ગાય દૂધ આપે છે તેમાં ઘાસને શું? સ્વાતિનક્ષત્રનું પાણી સપના માંમાં પડે તા ઝેર થાય અને છીપરાં પડે તા માની થાય એમ ખારું પાણી પણ મ કરીને મૅચ ક્રોમાં