________________
શ્રી જૈન ધમ પ્રકાશ
ખેહ ખજાનાકું અર્થ, કહત અજ્ઞાની જેહ; કહત દ્રવ્ય દરસાવ, અર્થ સુજ્ઞાની તેહ. ४ “ મા જગની ખેહુ એટલે રજ-ધુળરૂપ સેાના રૂપા વિગેરેને અજ્ઞાની મનુષ્યા અર્થ કહે છે; પરંતુ સુજ્ઞાની તેને અથ કહેતા નથી. તે તે દ્રવ્યના દર્શાવને એટલે પદાર્થોના સ્વરૂપને દ્રવ્ય કહે છે અને તેને પ્રગટ કરવા-દર્શા
વવા પ્રયત્ન કરે છે.” વળી—— પતિ રતિક્રિડા પ્રત્યે, કહત દુરમતિ કામ; 1
કામ
ચિત્તઅભિલાખનું, કહત સુમતિ ગુણધામ. પ
દ્રુ‘પતી જે સ્ત્રી ભત્ત્તર તેની રતિક્રિડા-કામ સેવનાદિક તેને દુત પુરૂષામનુષ્યા કામ કહે છે; પરંતુ સુમતિ અને ગુણવાન મનુષ્યા તેને કામ કહેતા નથી; તેઓ તે ચિત્તના અભિલાષનેજ કામ કહે છે અને ચિત્તમાં સારા—શુભ અભિલાષ કરે છે. ક બંધ થાય તેવા−દુગતિએ લઇ જાય તેવા અભિલષ કરતા નથી.” . વળી—
૧૯૪
મુહુ લાકકું કહત શિવ, જે આગમ ગહીણુ; અંધ અભાવ અચળ ગતિ, ભાખત નિત્ય પ્રવિણ,
આ લેને-આ લેકના સુખને આગમષ્ટિ વિનાના—અજ્ઞાની જીવા શિવ-મેાક્ષ કહે છે; પરંતુ નિત્ય પ્રવીણુ એવા સુજ્ઞ જના તે જ્યાં કમબંધને સર્વથા અભાવ છે અને જ્યાં અચગતિ અચળસ્થાન છે-જયાંથી પાğ સંસારમાં આવવાનું નથી એવા સ્થાનનેજ શિવ-મેાક્ષ કહે છે.” જ્ઞાનીને -અજ્ઞાનીની સમજમાં આટલે બધે-પારાવાર તફાવત છે. તેથી કર્તો કહે છે કેએમ અધ્યાતમ ૫૬ લખી, કરત સાધના જેહ, ચિદાનંદ જિનધર્મના, અનુભવ પાવે તેહ. આ પ્રમાણે અધ્યાત્મ પદને બરાબર એળખીને જે તેની ચથાયેાગ્ય સાધના કરે છે તે ચિદાનન્દ-જ્ઞનાન ઢરૂપ પ્રાણી નિધમને ખરા અનુભવખરૂ ફળ પામે છે. બીજા પ્રાણીએ ખરા અધ્યાત્મને ઓળખ્યા સિવાય જૈન ધર્માંના અનુભવને મેળવી શક્તા નથી.” માટે
<<
સમય માત્ર પ્રમાદ તજ, ધર્મ
સાધનામાંય;
અસ્થિર રૂપ સ*સાર લખ, ૨ નર કહીએ જ્યાંહ.
જ્ઞ
८
હે ભવ્ય પ્રાણી ! ધર્મનું સાધન-આરાધન કરવામાં એક સમયમાત્ર પણ -પ્રમાદન કરું-પ્રેમારું તજી દે; અને આ સંસારને અસ્થિર સ્વરૂપવાળા સમજ હે નર! અમે જ્યાં સુધી હૃહીએ છીએ ત્યાં સુધીમાં સમજી જા, નહીં તે પસ્તાઈશ.
પૂ.
