________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
પ્રાકૃત ભાષાનું મહત્ત્વ. વ્યાકરણના કત થયા, તેવી રીતે પ્રાકૃતાદિ છ ભાષાઓના વ્યાકરણના કતાં પણ આદિકવિ સુપ્રસિદ્ધ આચાર્ય (વામિક ઋષિ) થયા છે. ૧૪-૧૫
જેવી રીતે સંસ્કૃતમાં તેમણે “રામચરિત્ર” બનાવ્યું છે, તેવી રીતે પ્રાકૃતમાં પણ બનાવ્યું છે. ૧૬
થાવત્ સંસ્કૃત ભાષાનું જેટલું પ્રશસ્તપણું જગમાં વિદ્યમાન છે, તેટલું જ પ્રાકૃત ભાષાનું પણ છે. ૧૭
પાણિન્યાદિ શિક્ષિત હોવાથી જેમ સંસ્કૃત ભાષા ઉત્તમ ગણાય છે, તેમ વામિકે વ્યાકરણું બનાવેલ હોવાથી પણ પ્રાકૃત ઉત્તમ છે. ૧૮
અત એવ-સંસ્કૃતની બરાબર જ પ્રાકૃત ભાષા છે, એમ શાસ્ત્રના તત્વજ્ઞ પુરૂષો માને છે, તો પછી અતજ્ઞ પુરૂષના બોલવા વડે કરીને શું ? ૨૦
ઉપરના લોકોના અર્થ ઉપરથી એમ ચોક્કસ જોઈ શકાય છે કે-પ્રાકૃત ભાષા, સંસ્કૃત કરતાં કોઈ પણ દરજજે હલકી–કમ મહત્ત્વવાળી નથી, એમ જેનોજ નહિ પરંતુ હિન્દુધમનુયાયી વિદ્વાનો અને ત્રાષિઓ પણ સ્વીકાર કરી ગયા છે.
વિદ્યાવિજય. SS ટર, યાત્રિક બંધુઓ અને બહેનને નિસ્વાર્થ ભાવે નમ્ર નિવેદન રૂપે
અતિ અગત્યની સૂચનાઓ,
ભવસાગર તરવા માટે જ ભવ્ય જનોએ તીર્થસેવન કરવાનું છે તેમાં શત્રુંજય ગિરનાર પ્રમુખ સ્થાવરતીર્થ છે અને ઉત્તમ સાધુ, સાણી, શ્રાવક, શ્રાવિકારૂપ ચતુર્વિધ સંઘ એ જ. ગમતીર્થ રૂ૫ છે. તેની સેવા-ભકિત યથાવિધિ કરવાથી જરૂર કલ્યાણ થાય છે.
શરીરશુદ્ધિ, વસ્ત્રશુચિ, મનશુદ્ધિ, ભૂમિકાશુદ્ધિ, ઉપગરણશુદ્ધિ, દ્રવ્યશુદ્ધિ, અને વિધિદ્ધિ, એ સાત પ્રકારની શુદ્ધિ સહુએ યથાયોગ્ય સાચવીને અતિ આદર પૂર્વક દેવ ગુરૂ તેમજ તીર્થની સેવાભકિત કરવાની છે.
તે પણ દષ્પદોષ (અન્ય અન્ય બાબતમાં લા), શ ષ (ઉપયોગ રાખ્યા વગર ), અવિધિદેષ (અસ્ત વ્યસ્ત-ન્યૂનાધિક) અને અતિપ્રવૃત્તિદોષ (હદ મર્યાદા મૂકી ગજા ઉપરાંત કરવું તે) તજીનેજ કરવા યોગ્ય છે. દેવ રહિત-નિર્દે કરણી ત્યારેજ બની શકે છે.
દેવગુરૂનાં કે તીર્થરાજનાં દર્શનાદિ પ્રસંગે જતાં આવતાં કોઈપણ પ્રકારની વિકથાઓ ( કુથલી) કરવી કેવળ અનુચિતજ છે. વિકથા કરવાથી સ્વપરને (પિતાને તથા સામાને છે લાભને બદલે નુકશાન જ થાય છે. એમ કરવાથી લેવાને બદલે દેવું થાય એ વિચારવાનું છે. છિત કાર્યમાં જ પિતાનું મન પરોવી દેવું જોઇએ.
For Private And Personal Use Only
