Jain Dharm Prakash 1892 Pustak 008 Ank 07

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 8

શ્રી જૈનધર્મ પ્રકાશ
૧૦૨
જવાથી મારે મારા નાના ભાઇને વાંદવા પડશે. માટે હું કેવળજ્ઞાન ઉપન્ન કરીનેજ ભગવંતની સમિપે જાઊ જેથી મારે લઘુ બધવેાને વદન કરવુ ન પડે. ” આવા વિચારથી અભિમાનને વશ થઈને તેજ સ્થાનકે કેવળજ્ઞાન નિષ્પાદન કરવા માટે કાઉસગ્ગધ્યાને રહ્યા.
સમારાવસ્થા છેડયા પછી તે ભક્ષુ વૃદ્ધપણું ચારિત્રગુણુ કે જ્ઞાનગુણુની ઉપરજ આધાર રાખે છે એમ જાણતાં છતાં અને અનેક પ્રકારના રાજ્ય સુખને તજી દીધા છતાં પણ માનદ્દશા છેડાણી નહીં અને તેથી શુ ભ અધ્યવસાયવડે તરત ઉપજી શકે તેવું કેવળજ્ઞાન ઉત્પન્ન થતું અટકયું. અનુક્રમે એક વર્ષ પુરૂ થવા આવ્યું, ભરત ચક્રવાત્તતા તરતજ બહુબળ મુનિરાજને પગે લાગી વારવાર પેાતાને અપરાધ ખમાવી બહુ પ્રીતિš તેમના પુત્ર સેયસાને રાજ્યપુર રથાપન કરી તે યે ધ્યામાં આવ્યા. ચક્ર આયુધશાળામાં પેઢું,
અહીં એક વર્ષમાં તે બાહુબળરાજર્ષિને શરિરે અનેક પ્રકારની વે લડીએ વીંટાઈ ગઈ. દાઢી મુનાવાળ ખેસમાર વૃદ્ધિ પામ્યા. પક્ષીઆએ શાળા નાખ્યા. ખીજા પણ કૈક જીવ જંતુઓનુ વાસ ગૃહ થઇ પડયું. શરિર ઉપર તદ્દન મમત્વભાવ ન હોવાથી આ બાબતને કિંચિત્ માત્ર પશુ ગણુનામાં ન લેતાં માત્ર ભગવંતના ધ્યાનમાં લીન થઇ ગયા તે જાણે કેપર્વતતુ નાનું સરખું શિખર પૃથક્ પડેલુ હાય નહી! તેવા દેખાવા લાગ્યા.
લેાકાલેાકના ત્રણ કાળના સમગ્ર ભાવને કેવળ જ્ઞાનવર્ડ એક સમ યમાં જાણનાર શ્રી ઋષભ દેવે અવસર જાણીને બ્રાહ્મી અને સુદરી નામની પેાતાની પુત્રી સાધ્વીઓને બાહુબળને ખેલાવવા મેકલી. તેમણે બાહુ મૂળ રાજર્ષં સમિપે જઇને કહ્યું કે હું વીર! ગજરાજધી ઊતરે.” આપા પરિચિત વચના કશુદ્વારા દાખલ થયા કે પેાતાની બહેનને એ સ્વર છે એમ ઓળખ્યા. અને તે વાકયના અર્થને વિચારવા લાગ્યા. “ બહેને મને હસ્તી થકી ઊતરવાનું કહે છે પરંતુ હતેા ભૂમિ ઉપર છુ. હસ્તી ઉપર ચડેલ નથી માટે એ ખેલતાં ભૂલે છે. પણ ના!ન! એમ હોય નહીં! એતે સતિ છે અને સાધ્વી છે તે તે! કદાપિ પણ મૃષા વચન ન ખાલે! મા2 તેમાં કાંઇ અપેક્ષા હાવી જોઈએ. હાહા હું ભૂલ્યે!! એ ખરી વાત કહે છે કારણ કે હું ગાનરૂપી હસ્તી ઉપર ચડેલે છુ. મારા મનમાં મારા લહ્યુ છે! ગુણે કરીને વિશેષ હોવા છતાં વંદન કરવા જવામાં હલકાઈ