Jain Dharm Prakash 1892 Pustak 008 Ank 07

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 9

સંબોધસત્તરી
૧૦૩ જણાણી અને તે અભિમાન વડે હું ગયો નહીં માટે તેમનું કહેવું ખરેખરું છે. હું હસતી ઉપર આરૂઢ થયેલેજ છું. તે હવે મારે મારી ભૂલ સમજવી જોઈએ અને શિગ્રપણે મારા લઘુ બંધ જ્યાં છે ત્યાં તેમને તેમજ પિતાજીને વંદન કરવા જવું જોઇએ. એમને વંદન કરવા જતાં તો મારી વાઈ છે. હલકાઈ નથી. કેમકે લઘુ બંધો વિશેષ લાભ મેળવે એમાં મોટા ભાઈને પણ યશ છે.” આમ વિચારી સર્વથા માનનો ત્યાગ કેરી, ચારે કાયાને દૂર કરી રાગ ની પરણતીને તજી દઈને જેવું - ગળ પગલું ભર્યું કે તકાળ માત્ર માનના કારણથી જ અંદર પ્રવેશ ન કરતાં ફરતા ફેરા મારતું કેવળજ્ઞાન ઉપન્ન થયું, દેવતાઓએ જ્ઞાનને મહાસવ કર્યો. ભગવંતની સમિપે આવ્યા. અને ઘણું વર્ષ પર્યત વિહાર કરી અનેક ભવ્ય જીવોને પ્રતિબોધી પ્રાંતે શ્રી ઋષભ ભગવંતની સાથે જ શ્રી અટાપદ પર્વત ઉપર અણુસણ કરી એક સમયે સિદ્ધિ પદને વર્યા. લેકના અગ્રભાગ નિવારસી થયા.
આ પ્રમાણે માત્ર સહુજના માનથી પણ બાહુબળ જેવા રાજર્વિને એક વર્ષ પર્યત કેવળજ્ઞાન ઉત્પન્ન ન થયું અને માને કેવળજ્ઞાની લઘુ બંધનો કરવા યોગ્ય જે.વંદનાદિ વિનય તેનો નાશ કર્યો. માટે માન પ્રત્યક્ષ રીતે વિનયનો નાશ કરનાર છે.
હવે ત્રીજી માયા મિત્રાઇનો નાશ કરે છે એ સંબંધમાં શ્રીમન મલીનાથનું ચરિત્ર “માયા એ મથાળા નીચે લખાય છે તેમાં પ્રગટ છે કે પૂર્વ ભવે છએ મિત્રો સાથે અત્યંત ભિવાઈ છતાં માયાવડે તેઓને ઠગ્યા અને વિશેષ તપ કર્યો. આ ઉપરથી વધારે શિક્ષા તો એ પણ ગ્રહણ કરવાની છે કે માયા મિત્રાઈનો નાશ કરે છે એટલું જ નહીં પણ શ્રી મલીનાથજીની જેમ સ્ત્રી વેદ બંધાવે છે અને તેથી પણ વિશેષ પ્રકારની માયા વડે તિર્યંચ ગતિની પ્રાપ્તિ થાય છે માટે સર્વથા માયાને સંગ તજી દેવો તેમાં પણ ધર્મ કામાં તો કદાપિ માયા કપટ ન કરવું. એમાં કપટ કરવાથી મહા આકરા કર્મને બંધ થાય છે.
છેવટે ગાથાના ચોથા પદમાં કહે છે કે લોભ સર્વ વિનાશક છે એ ઉપર સંભૂમ ચકવર્તનું દૃષ્ટાંત છે તે નીચે પ્રમાણે-- અપૂર્ણ.