________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
અવન્તિસુકમાલ.
૯૪ નશન કરવા ચાલ્યો. તેના ચરણ અત્યંત સુકુમાલ હોવાથી રસ્તે ચાલતા લોહીના સીઆ નીકળવા લાગ્યા તેથી તેના સ્પર્શથી પૃથ્વી જાણે ઈંદ્રગોપામય હોય તેવી જણાવવા લાગી. પછી જ્યાં સ્થાને સ્થાને ચિતાભસ્મથી પૃથ્વીતળ ઢંકાયેલ છે એવી અને યમરાજને પીડા કરવાના સ્થાનરૂપ સ્મશાનભૂમિને વિષે તે ગયે. ત્યાં કંથારિકાના વનમાં કોઈ ખડથી ઢંકાયેલી ભૂમિના મધ્યભાગમાં પંચ પરમેષ્ટીનું ધ્યાન કરતો તે કાયોત્સર્ગ ધ્યાને ઉભો રહે.
એવામાં તેના ચરણતલથી નીકળેલ લોહીને ચાટતી કોઈ જ બુકી પિતાના બાળક સાથે તેજ રસ્તે આવી. તેના પગમાંથી ઝરતા લેહીની ગં. ધથી તેણીએ બાળક સાથે તે કંથારિકાના વનમાં પ્રવેશ કર્યો. ત્યાં પોતાને પ્રિય લાગતી વસ્તુને શોધ કરનારી તે શિયાણીએ લોહીથી ખરડાયેલ અને વસ્તિસુકુમાલના પાદ જોયા–જોઈને જાણે કૃતાંતની સાહેદરા હોય તેમ તે પગને ખાવા લાગી. ચામડીઓ ચટ ચટ તુટવા લાગી. હાડકાઓના કડાકા થવા લાગ્યા, અને લેહી તથા મેદનું ભક્ષણ કરવા લાગી. એમ પ્રથમ પ્રહરમાં એક પગનું તેણે અને બીજા પગનું તેના બાળકોએ ભક્ષણ કર્યું પરંતુ સાત્વિક પુરૂષને વિષે મુખ્યતા ધારણ કરનાર તે કુમાર જરા પણ કપામાને ધવો નહિ. એટલું જ નહિ પણ પોતાના પાદને ભક્ષણ કરનારી તે શિયાલણને જાણે પગ ચાંપનારી હોય તેમ ગણવા લા. એમ બીજે પ્રહરે તેના બે ઉરૂનું ભક્ષણ કર્યું. પરંતુ “આ છ ભલે તૃપ્તિ પામો” એમ કરૂણાને ધારણ કરતો કુમાર લેશમાત્ર ધ્યાનથી ડગ્યો નહિ. બીજા પ્રહરમાં તેને ઉદરનું ભક્ષણ કર્યું. તેટલા સમયે તે બાળકે એમ જ વિચાયા કર્યું કે “આ મારા ઉદરનું મંથન કરતી નથી પણ મારા કર્મનું મંથન કરે છે.” ચોથા પ્રહરને વિષે માવલંત તે કમર ધ્યાને માન્ય કરી નલિની.
. તે સમયે “આ મહાનુંભાવ વંઘ છે, પર માવિક છે એમ જાણે દેવોએ તેના શરીરનો મ હિમાં કવી.
પછી પિતાના ભક્તને ગ્રહને વિષે નહિ જેનારી અવન્તિકુમાલની સ્ત્રીઓ સુહસ્તિસૂરિ સમીપે આવી “વામિન! અમારે ભક્તિ ક્યાં છે એમ પુછવા લાગી. તે વારે ગુરૂએ ઉપયોગ વડે સર્વ વૃત્તાંત જાણી મધુર વાણીવડે તેમને જણાવ્યો. તેઓએ ઘરમાં જઈ સર્વ વૃત્તાંત ભદ્રા સમીપે નિ. વેદન કર્યો. પછી રાત્રી સંપૂર્ણ થઈ એટલે પ્રાત:કાળે ભદ્રા પિતાના પુત્રની
For Private And Personal Use Only
