________________
તા. ૫-૧૯૯૦
પરમપૂજ્ય પંન્યાસશ્રી અભયસાગરજીના જીવનમાં | મને આશ્ચર્ય થયું એટલે મેં બધાને સમાચાર પડયા. બધા
ડોકટરે ય આવી ગયા. સૌ આશ્ચર્ય પામી ગયા... છતા અમેરીકાબનેલ અદભુત અને ચમત્કારી..
| વાળા છે. પ્રકાશચંદ્રજી પુજમશ્રીને કહે... પ્રસંઈ ચાર..
'बापजी जब तक इसका सही रिपोर्ट मिले नहीं तब
तक हम विश्वास नहीं करेंगे!' આ પ્રસંગ તે ઘણે ચવાઈ ગએલો છે કે...
हो सकता है पट्टा-प्लास्टर न करवाने की इच्छा से જંબુદ્વીપની અંજનશલાકા અને પ્રતિષ્ઠાના ટાંકણે જ મહા મણિને અપના મન મનપૂત થના કયા હૈ મr & દે છે. વદી ૧૦ના દિવસે ત્રણ દી” અગાઉ પૂજ્યશ્રીના પગ પર એકાએક | बाबजूद भी आप नकली शांति बता रहे है। ! એક લાકડાની પેટી પડેલી એની સખત પીડા પૂજ્યશ્રીને થએલી, .
| ‘ , પાસ કરી રાકર !” પુજય એ હસીને પગે સોજો પણ ખાસ ચઢી આવે....
જવાબ દીધે.. હજજારોની મેદની ઉમટેલી. આ અવસરે, અને ત્યારે જ
‘થાપ.... ા f g વિકાસ થશે મહત્સવના સુરધાર સમા પુજ્યશ્રી પર આવી આફત આવે એ જ થr ના ટૂ શીવ
” કે સહી શકે !
‘અલી અબ મુજે કર સુવન મા ! રાજકેટના પુજ્યશ્રીના પરમષક્ત છે. મનુભાઈ અમેરીકાના [ નિરર્થક ફાઇ-ટેન કં કરો ?' બોનસ્પેશ્યાલીસ્ટ ડે, પ્રકાશક તે સિવાય . અબાલાલભઈ પણ થોડી જ વાર તે વ્યવસ્થા થઈ ગઈ અને (ાવનગરથી 3. વસંતભાઈ બાદિએ પૂજ્યશ્રીને જણાવ્યું આપશ્રીના પગ પટેબલ દેટ પાડવાનું મશીન આવી ગયું. ડોકટર પુજયશ્રી વિશે અમને જરા શંકા લાગે છે. ફોટો પડાવી લઈએ એટલે પાસે આવ્યા અને કહે: સંશય ટળે....!
___ 'बापजी, आपको कहीं भी जाना नही हेगा! यहां યશ્રીની અનિચ્છા છતાં આગ્રહવશ સ્ટ્રેચરમાં ઉચકી દો. ઘર દમ ટૂ છે જ !” અને આહવશ પુજ્ય શ્રી કે પગના બકરાણીને ત્યાં સાંજે લઈ જવાયા. પાંચ દેટા પાડયા અને
| પાંચ ફેટા લીધા ગાડીવારે જે રિપોર્ટ આવ્યે તેણે બધાને ચિંતામાં મૂકી દીધા. !
કલાક પછી દેટા આવી ગયા... અને ગઇકાલ સાં ના ફોટા બે ફેકચર, એમ એક તો કમર અને પગના જોઈન સની મુખ્ય
સાથે આજના ફોટાની તુલના કરી... ધરી જેવી સુંડલીનું છે. ડોકટરે કહ્યું અડતાલીઝ કલાકમાં આપ
* જન થી હૈ! ઘરે પૂર્વ છે કે જે રેશન કરાવવું જ પડે; નહિ તે આ પગ જિંદગીભર ખરાબ લંગ
| साफ फ्रेक्चर नजर आ रहा है और इसमे का इशारा હા અને વિક્રમ પણ થઈ જાય અને છ મહિનાને પાટા બાંધી
तक नही सब महामत्रकी कृपा है!
નr તદન આરામ...! પગને એક જ સ્થિતિમાં બે મહિના રાખવાને.! અને ગમગીનીનું ગળું ટૂંપાયું' ને આનંદની એકલિહેરખી
અરે! બાપ આ........ કાલે તે ૭ દીક્ષા ને પછી આ જન | વ્યાપી ગઈ... દીક્ષા-પ્રતિષ્ઠા વગેરે બધા જ પ્રસ ગે પબ સુ દર શલાકા ને પછી પ્રતિષ્ઠાના મહત્વના પ્રસંગે તે બાકી છે ને આ રીતે સંપન્ન થતાં ગયાં. અને ધીમે ધીમે પૂજ્ય શ્રી ૫ પગથી એ થા? ઉપર થત પુજ્ય ગચ્છાધિપતિશ્રી તથા આચાર્ય દેવશ્રીની] ઉસ્થ થતા ગયા.... અઠવાડીષા બાદ એટલે કે ફાગણદી ૭ ના આંખેથી આંસુ પકી પડયાં.
દિવસે મેં પુજ્યશ્રીને વિનંતી કરી કે ‘સાહેબજી! અતી કાલે પ્લાસ્ટર ચઢાવવા અને પાટો બાંધવાની પેરવી થઈ... પુજ્ય- તે ફા. ૫-૮ પરમ પવિત્ર દિવસ અને મારે ૬૦ મી ઓળીને શ્રીએ ડોકટરને અટકાવ્યા. કહે કે મારે આ બધાની જરૂરત ઉપવાસ છે આપશ્રીની સાથે ગિરિરાજની યાત્રા કરવાને અવસર નથી... પણ ભક્તોની ભીડને સખત આયહ થયે.... ત્યારે જ નથી આવ્યો તે પધારી ને આવતીકાલે આપશ્રી પણ...! ગુરુદેવશ્રી કહે ૨ત રહેવા દો, કાલ સવારે વાત...
પુજ્યશ્રીએ સંમતિ દર્શાવી. અમે અઢાર ઠાણુ પુજ્ય છે સાથે રાત વીતીને સવારે ચરણસ્પર્શ કરવા હું ગયો ત્યારે મને | ચઢવા તૈયાર થયા... અને ફા. વ ૮ ના દિ’ અઢી ક કે ઉપર પિતાને પગ બતાવી કહે હેસ દબાવ...!
થયા. પૂજ્યશ્રીના આદેશથી દાદાની સામે મહારાજા કુમારપાળ મેં કહ્યું “કાલે તે અડવા ય ન'તા તા... અડવા માત્રથી રચિત દ્વત્રિાશ બે, અપૂર્વ આનંઢથી એ યાત્રા કરી. ચીસ પાડતા’તા તે આજે કે' છે દબાવ...” “દબાવ ને ?' | સખત વેદનામાંથી ઉઠીને માત્ર ૮ દિવસમાં આવી જા કરવી?
અને મેં જેથી પગ દબાવ્યો પણ કંઈ જ અસર નહિ..... | આને ય આપણે શું કહીશ'...? પૂજ્ય ગણિર્યશ્રા ઇનચંદ્રસાગરજી મની પ્રેરણાથી શ્રી કૈલાસનગર જૈન સંઘ, મજુરાગેટ, સુરત
