________________
૧૭૦
જે પહોંચે છે એ છેાડતા નથી છે. સાડાબાર વર્ષ સુધી એક રહેતા ભગવાન મહાવીરને છૂટી છેડાવ્યુ? લગનીએ.
પણ છૂટી જાય સરખી ધૂનમાં ગયુ. એ કેણે
આ લગનમાં અને લગનમાં આ હિરજન યુવાન ખાવાઈ ગયા. ન સ્થાનને ભેદ રહ્યો, ન કાળનેા. બે મહિના, ત્રણ મહિના, ચાર મહિના પછી તેા એનુ ઉડ્ડયન વધતું જ ગયું. છ મહિના થયા.
રાધા મેલી: “ ચાલેા. ’’ “ કયાં ? ’” જાગૃત આત્મા એલ્યુ. “ કેમ ? છ મહિના પૂરા થયા, હું મારું વચન પાળવા આવી છું. ’ ગભીર અવાજ સંભળાયે: હવે હુ તને લઈને શુ કરુ ? જ્યાં હું રૂપમાંથી અરૂપમાં ચાલ્યેા ગયા ત્યાં હવે રૂપને પકડીને શું કરું ? રૂપ અરૂપમાં વિલીન થઈ ગયું. જેને માટે રેવું પડે. મરી જાય ત્યારે વિયેાગનાં આંસુ સારવાં પડે, એને બદલે પ્રભુ સાથેના યેગનેા આનંદ ન અનુભવું? આ સ્થૂલ દેહના નાશ પછી પણ એ સૂક્ષ્મ તત્ત્વ તે જીવતું જ રહેવાનુ છે. હવે હુ તને નહિ પણ તારામાં સૂક્ષ્મ આત્મા છે તેને જોઉં છું રાધા! તું પણ મને નહિ, મારામાં ધબકતા ચૈતન્યને જો. રૂપમાંથી અરૂપમાં ગયેલાને રૂપનું શું કામ ? ’’
દિવ્ય દીષ
અને રૂપમાંથી અરૂપમાં જવાની ભૂમિકા કયારે આવે ? તેજોલેશ્યાની વિવૃદ્ધિ થતી જાય, સાધુની સાધુતાનેા પર્યાય વધતા જાય, ત્યારે.
છ મહિના પછી રાજકુમારી રાધા જ આવીને ઊભી રહી. એણે આવીને એને ઢળ્યે, જગાડયા ત્યારે એ તેા જાણે પરમ પ્રકાશમાંથી બહાર આવતા હાય તેમ એણે આંખ ખાલી.અનુભૂતિ કેન્દ્રિત બને.
એટલે વધારે વાત ન કરી. આટલુ એલ્યા અને ઊડીને ચાલતા થયા. રાજકુમારીએ બૂમ મારી “ મને સાંભળેા તે ખરા ? ” પણ હવે અરૂપી રૂપીને સાંભળે ખરે ? એ તે ચાલી નીકળ્યેા.
આ ધ્યાન, આ નામસ્મરણ, આ જપાજપ
સાધુના દીક્ષાને પર્યાય વધતા જાય એમ પરમતત્ત્વ તરફ જવાની લગન પણ વધતી જવી જોઇએ. સતત ધ્યાન ધરનારા અને એકાગ્ર ચિત્ત સાધુને આ વાત લાગુ પડે છે. બધાયને આ વાત લાગુ નથી પડતી. બધાય તે એમનું એમ જેમ જગત ચાલ્યા કરે છે એમ ચાલ્યા જ કરે છે. જ્યારે તેોલેશ્યાની વિવૃદ્ધિ થાય,
સાધુતાની પરમ સુવાસ પ્રસરતી જાય ત્યારે દુનિયાની વસ્તુઓ ગૌણ અને અને પરમ સુખની
સમાચાર સાર
૫. પૂ. બલભદ્ર મહારાજશ્રી જેમણે તપના માર્ગ જીવનમાં અપનાવી સાધનાના પથ પકડયો છે તેમણે ચાલીસમી વમાન તપની ઓળી શરૂ કરી અને ચૈત્ર વદ એકમના દિવસે શાન્તિથી પારણું કર્યુ છે.
ત‘ત્રી.
પ્રિય વાચક,
• આવતે। જુનને એક જુલાઇમાં મહાર પડશે તેની નેાંધ લેશે.
• લવાજમ મિનએડરથી મેાકલવાની તસ્દી લેશે નહિ.
તત્રી.
