________________ R, ૧-૫-છા હિબ હીપ રજી. ન. એમ. એચ. લર મ થન રહે છે જે પિતે પાપથી ભરેલો છે, કુવિચારેથી ભરેલો છે. નવીનતા અને પ્રગતિ એ જ કુદરતને કમ છે. મનુષ્યની ચામડી પણ વૃદ્ધ થઈ જઇ તેનાં આ સંસાર ભવસાગરમાં અનેક જીવ તરી અણુપરમાણુઓ છૂટાં પડી જઈ વિલય પામે રહ્યા છે. તે પણ તરી રહ્યો છે. તું તારી આજુછે, અને નીચેની ચામડીનું પડ એની જગ્યા બાજુ જેતે રહે, કેઈ તરતાં થાકયું હોય, સંભાળી લે છે. આ જ ક્રમ પ્રમાણે દરેક મુશ્કેલીમાં હોય, તેને તારાથી બને તેટલે ટેકે વ્યકિત, સમાજ કે દેશે આ મહાન સિદ્ધાંત આપ કે જેથી તે ફરી સચેત બની તરવા માંડે. લક્ષમાં રાખી ક્રમે ક્રમે નવીનતા ધારણ કરી એના આશીર્વાદ એ મહામૂલ્યવાન વસ્તુ છે. પ્રગતિ કરવી જ જોઈએ. જ્યારે એ નવીનતા આની તું કોઈ પાસે કાંઈ કિંમત ના માંગ, કે ગ્રહણ કરવાની શકિત ઈ બેસે છે ત્યારથી . વાહવાહની પણ આશા ન કર. તારા અંતરાતેના પતનનાં પગરણ મંડાય છે. * ભામાં તું જઈશ તે તને ત્યાં તારું ઓજસ ઓર દીપતું અનુભવીશ. આ જ છે . તારાં દરેક સામાન્ય માનવી દેહથી સુંદર દેખાવા, સત્કર્મની કિંમત અને ઈનામ. પ્રત્યને કરે છે, અને જ્ઞાનીઓ આત્માના સૌંદર્યમાં માને છે. જેમ જેમ માનવી આદશ હું એક પૈસાદાર માણસના સંસર્ગમાં વિચારથી ઐશ્વરી ગુણ ગ્રહણ કરતે જાય છે આવે તેની વાત બસ પિતાની મોટાઈ અને તેમ તેમ તેનું ઓજસ (આત્માને પ્રકાશ) જાહોજલાલી, પોતાનાં જ મોજશેખ અને આવી જ પ્રકાશમાન બનતું જાય છે. આપણે કદાચ એની દુનિયામાં તે રપ હોય તેમ ઓખથી એ નીહાળી ન શકીએ પરંતુ તેવી સમજાયું. ત્યાર બાદ એક વિદ્વાન ૫રંતુ મધ્યમ વ્યકિતના સંપર્કમાં આવતાં આપણે અંતરાત્મા વર્ગના માણસની મને સેબત થઈ. તેના વિચારો તરત જ તે ઓળખી જાય છે, અને તેને નમન ઘણા જ ઊંચા, ભાષા પણ મધુર, જે આપણને જરૂર કરે છે. ખૂબ જ સાંભળવી ગમે, પિતાની પ્રશંસાને કદી કયાંય સ્થાન ન હતું. અને જ્ઞાનને તે ભંડાર જ. માનવી જેમ જેમ દુષ્ટ કર્મ અને મેલા તે જોઈ હું ખુશ ખુશ થઈ ગયે, મનમાં પ્રશ્ન વિચાર કરતે જાય છે તેમ તેમ તેનું ઓજસ ઊઠો કે આ બન્નેમાં સાચે શ્રીમંત કે? હણાતું જાય છે, પછી ભલે તે રત્નાલંકારથી વિભૂષિત હોય અગર તે મહાન સન્યાસીના બધા ધર્મોમાં, બધા દેશમાં આજ સુધીમાં વેષમાં હોય, છતાં પણ આપણે અંતરાત્મા તેને ત્રા શકિતની ખૂબ જ અવગણના થઈ છે. અન્યાય નમશે નહિ. દેહથી ભલે આપણે કારણે શિષ્ટા- થઈ ગયો છે. સ્ત્રી શકિત કેટલી મહાન છે. ચાર અગર સ્વાર્થ ખાતર તેને નમીએ. એટલે જ સારાએ સંસારનો ઈતિહાસ તપાસીએ તે શાસ્ત્રોમાં કહ્યું છે કે “તું પાપ કરીશ તે જણાશે કે સ્ત્રીએ કેટલું કેટલું સહન કર્યું, જેનાર ભલે કોઈ ના હોય, પરંતુ હું તે છતાં પણ કેટલું કેટલું સંસારને આપ્યું. સ્ત્રીના અંદર બેઠો છું અને અર્થ એ છે કે ત્યાગની, આત્મભેગની કઈ સીમા નથી રહી, માનવી પાપથી સ્વયં પિતાનું તેજ હણી જગતને છતાં ધર્માચાર્યોએ તેને નર્કની ખાણ કહી. પિતે જ પોતાના હણાએલા તેજથી પુકારતે શા માટે ? મુદ્રક, પ્રકાશક અને માનાહ સંપાદક શ્રી ચંદુલાલ ટી. શાહે, લિપિની પ્રિન્ટરી મુંબઈ નં.૨ માં છપાવી, ડીવાઈન નોલેજ ઑસાયટી (દિવ્ય જ્ઞાન સંઘ) માટે કવીન્સ યુ. 28/30, વાલકેશ્વર મુંબઈ નં૬ માંથી પ્રગટ કર્યું છે.
