Divyadeep 1970 Varsh 07 Ank 01 02

Author(s): Chitrabhanu
Publisher: Chandulal T Shah

Page 6

દિવ્ય દીપ ઈચ્છે છે કે એનું જ પુનરાવર્તન હું તમારી શ્રવણ કરવાની પણ કળા છે. પહેલાં તે સમક્ષ કરું? માટે જ તમે સાંભળે છે પણ નથી તમે સાંભળે જ સાંભળ્યા પછી જેમ બાળક સાંભળતા, અંદર જવા દેતા જ નથી. ‘ભાઈ કહેતા પ્રશ્ન પૂછે છે એમ તમે પ્રશ્ન પૂછો. થેડીકવાર હતા, બાપા કહેતા હતા, સંપ્રદાય કહેતે હતે, માટે તમારી ઉંમરને ભૂલી જાએ વર્ષોને ભૂલી એમ કહી કહીને એટલી બધી દીવાલે મગજમાં જાઓ; હું ઘરડો છું, હું બુદ્દો છું એ પણ ભૂલી ભરીને બેઠા છે કે હું કહેતા જાઉં છું અને તમે જાએ. એમ નહિ કહો કે મેં ઘણી એની સામે બારણાં અટકાવતા જ જાઓ છે. દિવાળી જેઈ છે !
અંદર જાય નહિ. અંદર જાય તે જ મને યાદ આવે છે. એકવાર હું ગોડીજીમાં પલટે આવે.
પ્રવચન આપતો હતો. પ્રવચન પછી એક વયેવૃદ્ધ પહેલાં સાંભળતા શીખે. આ બહુ મુશ્કેલ ભાઈ મારી પાસે આવ્યા. “મહારાજ !તમે જાણો વાત છે. એટલા માટે જ અમુક ઉંમર થયા છો ખરા કે તમારા ગુરુનાં વ્યાખ્યાન મેં સાંભળેલાં પછી માણસ સાંભળવાનું બંધ કરી દે છે, છે. મેં કહ્યું બહુ સારી વાત. ભાઈએ આગળ વધીને બલવાનું શરૂ કરી દે છે.
કહ્યું: ‘એમ જ નહિ પણ મેં તો એમનાં ગુરનાં આ નાનાં બાળકો સાંભળે છે. તમે કહો વ્યાખ્યાન પણ સાંભળેલાં છે. મેં તે એટલું એટલે સાંભળે, પછી પૂછે કે આમ કેમ ?પછી બધું સાંભળ્યું છે કે મને હવે સાંભળવા જેવું તમે જવાબ આપે એટલે કહે, બરાબર. એ
3 નવું કાંઈ લાગતું નથી. આ તે હું ઘરડો થયો, સાંભળે છે, accept કરે છે ત્યારે તમે સાંભળીને
નવરે પડ્યો એટલે થયું કે લાવ, બે ઘડી મહારાજ reject કરો છો.
પાસે બેસી આવું, એટલે આવીને બેઠા છું. મને
થયું, એમણે હવે જ્ઞાનનાં દ્વાર જ બંધ કર્યા છે. તમે કહો “સાંભળી લીધું, એમાં શું નવું
પછી મને કહેઃ મહારાજ ! તમને ખબર છે? એમના પહેલાના વકતાઓ પણ આવું જ કંઈક કહેતા હતા.” બહાર નીકળીને શું કહેશે?
છેનહિ હોય કે મેં કેટલી દિવાળીઓ જોઈ છે. ‘એ તે પાટ ઉપરથી બધું કહે, પણ એ કહે એમ
દિવાળીની વાત આવી એટલે મને મુંબઈના કરીએ તે જીવાય ખરું? અમારા પ્રાંતનો પ્રશ્ન
I ઈલેકિટ્રકના થાંભલાઓ યાદ આવ્યા. એમણે પણ છે, સંપ્રદાયને પ્રશ્ન છે, જે સ્થળમાં જન્મેલા ઘણી દિવાળી જોઈ છે. છીએ તે સ્થળને પણ પ્રશ્ન છે, રૂઢિને પ્રશ્ન પણ દિવાળી જેઈ લીધી એટલે પ્રજ્ઞા આવી છે, નાતને પ્રશ્ન છે, કેટલાં ય પ્રશ્નો છે; એ બધા ગઈ એમ માનવાનું કઈ કારણ નથી. દિવાળી પતાવ્યા વિના કેમ ચાલે? ઠીક છે, મહારાજ અને પ્રજ્ઞા વચ્ચે કાર્ય કારણનો નિયમ નથી. આવ્યા છે તે સાંભળવા જઈએ, સાંભળવામાં બાળકે માં જે જિજ્ઞાસા છે,accept કરવાની શું જાય ?”
કળા છે અને આતુરતાથી પૂછવાની રીત છે એ સાચું જ છે, સાંભળવામાં શું જાય? દુર્ગુણ સહજ છે. એ તમને બેટા પાડવા નથી પૂછતા, તે આચરવાથી જાય. એટલે તમે સાંભળે પણ ઉતારી પાડવા ય નથી પૂછતા અને કાંઇક આવડે reject અસ્વીકાર કરીને સાંભળે છે ત્યારે છે એ બતાડવા પણ નથી પૂછતા; પણ એ પૂછે બાળકે સાંભળે છે accept સ્વીકારીને સાંભળે છે. છે કારણ કે એમને સમજવું છે.