________________
( ૧૨ )
યાળી છે, જેણે થવી થે, વૈસે નહીં હૈ ।
और हमारी सन्तानें हमसे भी अधिक निकट अधोगति के उन्नति ।
हैं । इसके लिये इस समय मन्दाग्नि, प्रमेह, क्षय, मलेरिया, इन्फ्लुएञ्जा आदि रोग हमें सदा ही चारों ओर से घेरे रहते हैं ।
આજે અમાસ અને રવીવાર હાવાથી મુંબઇમાં ઘણા બજારા બંધ હતાં. ઓરીસે। અને એ કા પણ બંધ હતી એટલે કામકાજ નહેાતું. દિત્રસે
મો યહૈં જ્ઞાન હોના વિશે આપ હૈ તેમ રાત્રે નાટકના ખેÀા હતા, પરંતુ આજે
कि वायुं ही यथार्थ प्राण है । अन्न ही प्राकृत क्षी हैं और गौ ही प्रकृती माता है ।
દુમારે ઢેરા પ્રત્યે મનુષ્યો ય યુદ્ધ होनी चाहिये कि स्वास्थ्य सम्बन्धी ज्ञान केवल વિજિજ્ઞાસા હી સેવકે નહીં ?, પ્રદ્યુત ફેશ सभी मनुष्य स्वास्थ्यके विषय में जब एक साथ ध्यान देंगे तभी हमारा कल्याण होगा अन्यथा
“શ્રી ગુજરાત દિગંબર જૈન યુવક મડળ'ની પાક્ષિક સભામાં” જવાનું હોવાથી નાટકમાં જવાને વિચાર મુલત્વી રાખ્યા હતા, અને કાઇ સેખતી જે તે ચોપાટી કે પાલવે જવાતા વિચાર હતા. એટલામાં અચાનક કાન્તિલાલ મળ્યા અને મે બંને શાથે પાલવાને કારે કરવા ગયા, અને
એક માંકડા પર બેસી દરીખની ઠંડી લડેરાનાં મેજા નીહાળતા હતા, એટલે વાર્તાલાપ શરૂ થયેા.
કાન્તિલલિ—કેમ ભાઈ શાન્તિલાલ, આટલા દિવસ માં ગયા હતા ?
નીં ।
'
हमारी यह धारणा होनी चाहिये कि भारतवासी अकर्मणय नहीं है, जुरारी नहीं, चोर નહીં, और असमर्थ नहीं है । जो लोग इन बातों को बहुत पुरानी बाते हैं, वे अपनी स्वार्थसिद्धि के लिए ऐसा कहते हैं । वे हमारे मोगी शरीरको हाथी की समान स्थूल और हमारे જ્ઞાન વસ્તુઓંનો હાથી નોંની સમાન છોટા कर देते हैं । हमने इस समय स्पष्टरूप से इस बात का विश्वास कर लिया है कि आन यथार्थ सत्वको प्राप्त करने की शक्ति भी हममें नहीं है। बहुत दिनोंके पुराने कैदी के छूटनानेपर भी सहसा ग्रह विश्वास नहीं करा सकता कि वह मुक्त | કુંતી પ્રજાર દવારો પ્રતિ હૈ ।
66 वैद्य
=
दिगंबर जैन ।
OLO
99
શાન્તિલાલ ભાઈ કાન્તિલાલ, તમે જાણતા હશે. કે હું બાલીસણામાં મળેલી શ્રી દિગંબર જૈન હિત વ ક સભાની બેઠકપર દેશમાં ગમે! હતા. ત્યારથી દેશમાંજ હતા એટલે મળી શકો નહાતા.
પ
ના
ગયા કાન્તિલાલ~~સભામાં સમાચાર તે સમજાવે કે નાહક ગાડીમાડાં ભરી પાછા આવ્યા અને દાઢ રૂપી મેા ચાંલ્લાના
આપી આવ્યા એટલુંજ.
શાન્તિલાલ—બન્યું તેા એમજ છે. સમાં દરરે:જ બેચાર ભાઇના ભાષા થતાં તે શાન્તિથી સાંભળવાને બન્ને કલાકો ખોટા ધેટ કરતા . હતા એટલે ખેલનારને કે સાંભળનારને રસ પડા નહેાતે, તે ત્રગુ દિવસની એડ઼ક તેમાં જમણુનું આમંત્રણ આપ્યું તે સ્વીકારવું કે નહિ તેની ભાંજગડમાંજ એ દિવસ ગયા એટલે બીજું ક૪ કામ થયું નહિ, અને બે દિવસના રૂ।. ૪૦૦)ના ખર્ચ ફોગટ ગયા. ઊપરી લેનારે ઘેાડાઓની ચઢી (દાણે) આપવાના અને મૌડ઼ા માં જલેબીના વધારા
