Dahyo Damro

Author(s): Kumarpal Desai
Publisher: Gurjar Sahitya Prakashan

Page 7

થઈ ગયું છે, જાણે રૂનો મહાસાગર હિલોળે ચડ્યો ન હોય !
“આ મહાસાગરની મજા ઉંદરમામા પૂરેપૂરી માણે છે. સંતાકૂકડી રમવાની, ખો-ખો આપવાની, હુતુતુની અને સાતતાળીની રમતો રમ્યા કરે છે આ બેતાજ બાદશાહો.'
શામળશા કહે કે સત્યાનાશ વાળશે આ ગજાનનનાં વાહનો ! પેથડશા કહે કે વિનાશ કરશે આપણા રૂનો આ ચૂંચી મહાશયો ! ઝાંઝણશા કહે કે કરો આ બલાને દેશપાર ! ભામાશા કહે કે જલદી આનો કોઈ ઉપાય શોધી કાઢો.
ચારે વેપારીઓ વિચારવા લાગ્યા. ભારે ભેજાબાજ વણિકો. તરત એક રામબાણ ઇલાજ જડી ગયો ! તરત એક મીનીમાસી લઈ આવ્યા. આ બિલાડીને જોઈને ઉંદરમામાઓ છુપાઈ ગયા.
આ માસી ઉંદરોને ફક્ત ધાકધમકી કે મેથીપાક જ ન આપતી, પણ એ તો સીધી એમને ઓહિયાં કરી જતી. એને ઘાએ જે ચડ્યા એની જિંદગીનાં બધાં વર્ષ પૂરાં જ થઈ ગયાં સમજો !
ફરી પેલા ચારે વાણિયા ભેગા મળ્યા. હવે ધંધો વધ્યો હતો. નુકસાન થતું અટક્યું હતું અને એ બધું મીનીમાસીને આભારી હતું.
ખરી રીતે વિચારતાં મીનીમાસીના પગને એ આભારી હતું. મીનીમાસીના પગે કુદરતે પોચી ગાદી જડી હતી. ચાલે એટલે જરા પણ અવાજ થાય નહિ. વળી છલાંગ દેવામાં, પીછો પકડવામાં ને પછી સજા કરવામાં પગ અને તેના નખ પણ પૂરા કાબેલ હતા !
આભાર માનીએ મીનીમાસીના ચાર પગનો !
ચારે વેપારીઓએ વિચાર કર્યો કે મીનીમાસીની બધી ખૂબી ચાર પગમાં છે. આપણે તેની હિફાજત કરવી જોઈએ. દરેક વેપારી એકએક પગ સંભાળ માટે નક્કી કરી લે.
ચારે જણાએ મીનીમાસીના ચાર પગ વહેંચી લીધા, ને ચારે જણાએ મીનીમાસીના પગને ઝાંઝરથી શણગારવાનું નક્કી કર્યું.
- ડાહ્યો ડમરો