Bodhsar

Author(s): Atmanandji Maharaj
Publisher: Shrimad Rajchandra Sadhna Kendra Koba

Page 78

બોધસાર
દ૯ ચિતવ પદ પરમાતમ પ્યારે, યોગીજનો જે પદ ઉર ધારે, જહાજ બની ભવજળથી તારે, કેવળ બોધ સુધારસ સારે, તજ તૃષ્ણા ધન આદિક કેરી, મૂક મમતા ટળશે ભવ ફેરી; ઘરી ચારિત્ર સદા શીલ પાળે, શિવરમણી સુખ તો તું ભાળે.
સ્મર નિજદેહ વિષે વસનારો, નહિ તો ભવ ભમવાનો વારો. મૂર્ખ શિરોમણિ સદા મનાશે, વીર્ય વિહીન અશાની ગણાશે; નરમ નરમ તું બાહ્ય પદાર્થો, રમ રમ મોપદે જ હિતાર્થે, આત્મકાર્ય જો તૂર્ત કરીશ, તો તું કેવળજ્ઞાન વરીશ.
સંસાર-ભોગ-શરીરથી ચિત્તે ઉદાસીનતા ઝરે, સમ્યગુરુ જો તત્ત્વજ્ઞાની માર્ગદર્શક શિર પરે, અનુભવ નિરંતર પામી હિત સાથે સુદૃઢ નિશ્ચય બળે, તેને મળે છે મોશ-સિદ્ધિ, અન્યને કદી ના મળે.
રાગ દ્વેષકે નાશર્તે, પરમાતમ પરકાશ, રાગ દ્વેષકે ભાસતેં, પરમાતમ પદ નાશ; લાખ બાતકી બાત યહ તોક દઈ બતાય, જો પરમાતમ પદ ચહૈ, રાગદ્વેષ તજ ભાય.
રાગ દ્વેષકે ત્યાગ બિન, પરમાતમ પદ નાહિ, કોટિ કોટિ જપ તપ કરી, સબહિ અકારથ જાહિ; રાગ દ્વેષકો ત્યાગ , ઘર પરમાતમ ધ્યાન, જ્યો પાવે સુખ-સંપદા મૈયો ઇમ કલ્યાન.