Atmanand Prakash Pustak 095 Ank 09 10

Author(s): Pramodkant K Shah
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 7

જુલાઈ-ઓગસ્ટ]
માણસની લોભદશાને કારણે પ્રેમના અંકુર ફૂટતા નથી
– મહેન્દ્ર પુનાતર
કોઈ માણસ એ નહીં હોય જેણે ઈશ્વરની મેળવવાની ઝંખના ઊભી થાય છે. આને કારણે કૃપાનો કદિ અનુભવ કર્યો હોય. ઈશ્વર સુખનું માણસ પિતાની પાસે જે છે તે સુખેથી ભેગવી એક દ્વાર બંધ કરે છે ત્યારે બીજુ દ્વાર ખોલતે શકતું નથી. ધનમાં, પદમાં કે પ્રતિષ્ઠામાં અશાંતિ હોય છે, પરંતુ આપણી નજર બંધ બારણું નથી, પરંતુ ભીતરની જે લેભદશા છે તેને તરફ હોય છે એટલે બીજુ બારણું દેખાતું કારણે અશાંતિ છે. નથી. ઈશ્વરની કૃપા હંમેશા આપણી પર વરસતી હોય છે, પરંતુ પાત્રતાના અભાવે સુખદ અનુભવ સુખનું એક કાર જ્યારે બંધ થાય થતું નથી. કેઈપણ વસ્તુ પ્રાપ્ત કરવા માટે ત્યારે બીજુ ખૂલે છે, પણ આપણું તેની યોગ્યતા પ્રાપ્ત કરવી પડે. સુખ અને નજર બંધ બારણા તરફ જ હૈય છે. દુખમાં પ્રભુકૃપાની છાલક ભજવતી હોય છે, – પરંતુ સુખમાં તેનો સ્પર્શ થતો નથી, અને માણસની લભ દશાને કારણે પ્રેમના અંકુરો દુઃખમાં આપત્તિમાં તેની છાલક હૃદયને ભીંજવી ફૂટતાં નથી. એ પ્રેમ કરશે તે પણ તેમાં ઈર્ષા જાય છે. દુઃખ અને અણીના સમયે અણધારી અને અહંકાર હશે, માલિકીભાવ હશે. ઉદારતા સહાય, સુખદ અનુભવે અને મૃત્યુના મુખમાંથી અને હૃદયની વિશાળતા વગર પ્રેમ સંભવી શકે ચમત્કારિક ઉગારે એ બધી ઈશ્વરની કૃપા છે. નહીં. પ્રેમમાં કઈ બંધન કે નિયંત્રણ હોય દરેક માણસને જીવનમાં કાંઇ ને કાંઈ આવા નહીં. અપેક્ષા હોય, બદલાની ભાવના હોય, અનુભવ થાય જ છે.
કશું મેળવવાની તમન્ના હોય તેને પ્રેમ કહી
_ શકાય નહીં. શરીરને જેમ અન્નની જરૂર પડે જે આપી શકે છે તે જ ખરો માલિક છે. તેમ આત્માને પ્રતિપળ પ્રેમની જરૂર પડે છે. બાકી બધા સંપત્તિના પહેરેદારે છે. તમારે , આ પ્રેમ વગર આત્મા મરી જાય છે. કેટલાય માણસો
* પ્રેમ અને સ્નેહ વગર ગૂરતા હોય છે. આ ઇશ્વરની અપરંપાર કપા હોવા છતાં માણસ જીવતી જાગતી લાશ છે. આત્મા તે કયારનોય માનસિક રીતે બિમાર છે–ખી છે તેનું કારણ મરી ચૂક હોય છે. લેભ, લાલચ અને લોભ અને લાલસા છે. માણસને પેટ પૂરત સ્વાથને ત્યજીને પ્રેમના માધ્યમથી જે ઇશ્વરની ભજન, માથે છાપરું અને વો મળી રહે તે જ કરે છે તેને તેની પરમકૃપાને અનુભવ તે ઈશ્વર કૃપા જ સમજવી જોઈએ. જીવન થયા વગર રહેતા નથી. પ્રેમ એ પરમાત્માની જીવવા માટે આથી વધુ કઈ જરૂરીયાત નથી, પરંતુ ઝલક છે. લાભ, લાલચ અને તૃષ્ણા માણસને જંપવા દેતી પરમાત્માને પ્રાપ્ત કરવા માટે માણસે નથી, જે કાંઈ મળે તે ઓછું લાગે છે, વધુ પિતાની જાતને ઓળખવી જોઈએ. હું કરું છું,