Atmanand Prakash Pustak 091 Ank 05

Author(s): Pramodkant K Shah
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 9

૩૯
એપ્રીલ-૯૪]
ધનસાર સ્થિર ઉભો રહ્યો. એના મુખ પર તેણે કહ્યું, સંયમની દઢતા હતી. એણે હાથ જોડ્યા!
“ધનસાર ! હે દેવ છું. ગયા ભવમાં હું મા, પરસ્ત્રી માટે માત સમાન છે ને હું જિનદાસ નામે શ્રાવક હતું, મેં એક જિનમંદિર પરિણીત છું હું તમારી નજીક તમારા પુત્ર બંધાવેલું. આજે તું જે જિનમંદિરનો ઉદ્ધાર રૂપે જ આવી શકુ, મા !”
કરાવી રહ્યો છે તે જ તે જિનમંદિર ! મિત્ર, એ ઉત્તરથી ગુફા મઘમઘી રહી. સ્ત્રી પ્રસન્ન હું તને પુષ્કળ ધન આપું છું. તારું કાર્ય થઈ. એણે કહ્યું.
નિવિને પરિપૂર્ણ થશે.” પ્રિય, હું આ ગુફામાં રહેનારી અંતર દેવી
એ ગુફામાં અનેખી મહેક પ્રસરી રહી. છું. તું આગળ વધ, તને ઇષ્ટ મળશે. જેનામાં ધનસારે ને બીડી દીધાં. એ જાગૃત થયે પવિત્રતા હોય છે, દેવે તેને સહાય કરે છે.' ત્યારે રાજગૃહિમાં હતે. ધનસાર આગળ વધે. એક વિરાટ ભવનના પ્રાંગણમાં કઈ દેવ
જિનમંદિરનું કાર્ય પણ પૂર્ણ થયું ત્યારે
જ તેને અસીમ આનંદ હતું. સમગ્ર નગર તેની પુરૂષ ખડે હતે. તે ધનસારને જોઈ રહ્યો. અહીં એ પહોંચ્યો શી રીતે ?
ધર્મ ભાવનાને અભિનંદતું હતું. ધનસારને
આત્મકલ્યાણના દરવાજા ઊઘડતા દેખાતા હતા. ધનસાર નજીક સર્યો ને ગૂ !
એણે એક મિત્ર સાથે ગુણસારની પત્નીને “હે દેવ ! આપને હું નથી જાણતા પણ સેનાની જીભ મોકલી અને કહેવડાવ્યું ! હું મારો પરિચય કર્યું. મારું નામ ધનસાર...”
મેં એક મંદિરનો જીર્ણોદ્ધાર કરાવ્યું, તેણે આગમનના હેતુની સંપૂર્ણ વાત કહી. પ્રતિષ્ઠા કરાવી શક્યો, મને અમાપ ધન મળ્યું એ દેવ પ્રસન્ન મુદ્રામાં હસ્ય.
એના નિમિત્ત તમે છે. આ ભેટ સ્વીકારે !”
કંઈ લાખ ચાલ્યા ગયા,
નજર પણ પડતી નથી; કઈ લાખો ચાલ્યા જશે,
નજર પણ રડતી નથી. તારા ઐશ્વર્યાનું અદ્ધિમાન ન કર,
ઓ માનવ ! અહીં તે સિકંદરશાહ જેવાની,
કબર પણ જડતી નથી.