Atmanand Prakash Pustak 087 Ank 08

Author(s): Kantilal J Doshi, Prafulla R Vora
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 10

*************
ધન્ય તને પુણિયા
#
સોહામણી અને અલખેલી નગરી રાજગૃહી પતાની છાયામાં ને નદીના કિનારે શે।ભતી એ સુંદર નગરી.
જેવી સુ'દર નગરી તેવા સુંદર ત્યાં વસનારા. સતી સુલસા અને મેતરજ ત્યાં વસે. તપ ત્યાગથી શાભતાં અનેક શ્રમણા નિર'તર ત્યાં આવે. એમના મવાણીના પ્રવાહમાં જનગણુ સદાય પ્રક્ષાલાતા રહે. રાજગૃહીમાં એક શ્રાવક વસે, નામે પુણિયે
શ્રમણ શ્રેષ્ઠ વમાન સ્વામી પણ તેમના ધમ પ્રવચનમાં પુણિયાની પ્રસશા કરે, નિગ્રંથેના ધર્મોસુત્રા જેવું જ જીવન પુણિયાએ બનાવી લીધેલું. પુણિયાની શ્રી તાઇના પાર નહી, વૈભવ એના ગૃહાંગણે આળાટે. એકદા મહાવીર (વર્ધમાન) રાજ ગૃહીમાં અચાનક આવી ચડયા. પુણિયા વદનકરવા ગયા, ને સવિવેકે પુછ્યુ, પ્રભુ ! આપે આ નગરી અણુધારી પાવન કરી અમે ધન્ય થયા.
ભગવાન મહાવીરે નેહ નીતરતા નયને તેની સામે જોયુ'. શુ' પુણિયા આજે તે ચિન્તા થઇ ગઈ. શાની પ્રભા ?
તારી !
મારી ! પુણિયાના શબ્દોમાં ખાધ અવતર્યું. હા. તારી પાસે અપાર લક્ષ્મી છે, એમાં તુ ડૂબી જઈશ તે દુર્ગતિ દૂર નહી હૈાય આહ, એવુ કેમ બનવા દેવાય !
ન જ બનવા દેવાય ! પુણિયાએ તત્ક્ષણ હાથ જોયા, પ્રભા ! જે કાંઇ મારી સપત્તિ છે, તેમાં રહેવા માટે ઘર, સૂવા સ’થાર, જરૂરી સામ્રગી સિવાયની તમામ સપત્તિને આજથી ત્યાગ, પ્રભુ ! આસકતી મારામાં પ્રવેશે તે પૂર્વે જ તેના ત્યાગ
૧૧ ૬
લે. કલાપીએન નવીનચંદ્ર મહેતા
કરવા વધુ સારા નહી ! હુ· આજથી વચનબદ્ધ થા” છું.
સમગ્ર રાગૃહીએ આ જાણ્યુ' ત્યારે સૌએ પ્રસંશાના ફૂલ વરસાવ્યા. એ પળથી પુણિયાનુ જીવન જ પલટાઈ ગયું, જ્યાં સપત્તિ રમતી હતી ત્યાં સાદગી, જ્યાં વૈભવ રમતા હતા, ત્યાં વિરાગ આવ્યા, જ્યાં અશ્વ રમતુ હતું. ત્યાં સભ્યતા આવી, જાણે સસ્કારે ત્યાં નિવાસ કર્યાં. રાજગૃહીના આંગણે એક સંસ્કારવ'તા જીવનના દર્શન લાધ્યા. પુણિયો રાજના હવે સાડાબાર દોકડા કમાતો. સાદાઈથી રહે. એક દિન ખુદ ઉપવાસી રહે. ને અતિથિ સત્કાર કરે, બીજે દિવસે પત્ની ઉપવાસ કરે, અને અતિથને અવકારે, અતિથિ વિડા
દિવસ ન જાય. એ કૐ વિથિ જોયા વિના આવે એ અતિથિ, તેને સત્કારી ન શકુ તે જીગ્યુ બ્યર્થ લાગે.
સમય વીતે છે, વૃતભર્યાં જીવનના તેજ પુણિયાના મુખ પર ચમકે છે. એક દિવસની વાત છે. પુણિયા શ્રાવકને ત્યાં અતિથિ આવ્યા છે, અનેાખા એ અતિથિ છે, અનેાખી છે એમની વાત, વિદ્યા. સિદ્ધ પુરૂષ છે. એ ચતુર્દશીના દિવસ છે. પુણ્ યાને ઉપવાસ છે અંગગે આવેલા અતિથિના અદ્ભુત સત્કાર કર્યાં છે, ભાવથી સાધર્મિક ભક્તિ કરી છે.
આગંતુક મહેમાને ચાપાસ નજર ઘુમાવી, ઘરમાં માટીનુ' લી પણ છે, વચ્છતા છે. જરૂરી થાળી-વાટકા છે. બીજું કઈં જ નથી. પુણિયાના અને તેની પત્નીના મુખ પર સંતેષના તેજ છે. સિદ્ધ પુરૂષનુ મન ધન્યતા વરસાવી રહ્યું “ વાહ પુર્ણિયા' તે કમાલ કરી, દુનિયા ધનથી જીતે છે, તુ વ્રતથી જીત્યેા. મ્હારથી તારી પાસે કઈ
આત્માનંદ પ્રકાશ