Atmanand Prakash Pustak 086 Ank 06

Author(s): Kantilal J Doshi, Prafulla R Vora
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 16

ચાલી ન નીકળે.” ધનાજી કહે, “તમે ભલે કરી, કહ્યું, “કેવળીના વચન મિથ્યા થાય....?” મજાકમાં કહ્યું, પણ મને સાચી વાત સમજાઈ છે. પ્રભુ કહે, “ના. બને જ નહીં.” ધનાજી કહે, અને મેં લીધેલ નિર્ણય હવે ફરી શકે તેમ નથી.” “આપે કહેલું કે શાલીભદ્રની માતાના હાથે પારણું આટલું કહી, તેઓ શાલીભદ્રની હવેલીએ આવ્યા, થશે, પરંતુ અમે ત્યાં ગયાં તે કેઈએ ઓળખ્યાં શાલીભદ્રને બૂમ પાડી લાવ્યે, કહ્યું, ધીમેધીમે પણ નહીં, ખૂદ ભદ્રામાતાએ પણ પિતાના પુત્રને ત્યાગ કરે છે તે કાયર કહેવાય, ખરી સંયમની પહેચાન્ય નહીં. અને એક ગોવાળણના હાથે લગની હોય તે ચાલી નીકળ, હુ પણ તારી સાથે અમારું પારણું થયું.” પ્રભુ કહે, “એ વાળણ આવું છું.'
જ શાલીભદ્રની પૂર્વ જન્મની માતા છે.” ધન્નાજીએ
ફરી પૂછયું, “ભદ્રા માતાએ અમને ઓળખ્યાં શાલીભદ્રને પણ આટલું સાંભળતા શૂર ચડી
પણ નહીં?” પ્રભુ કહે, “આપણે અહીં આવ્યાના ગયું. સાળા-બનેવીની જોડી આવી શ્રમણ ભગવાન
સમાચાર તેઓને મળેલાં અને તેથી જ તેઓ સૌ મહાવીર પાસે, બંનેએ સંયમ લીધે, અને તપ
અત્રે દર્શનાર્થે આવવાની ઉતાવળમાં હતાં. અહીં શર્યાએ શરૂ કરી. બંનેએ માસક્ષમણને પારણે
આવવા માટે તેઓ તૈયાર થઈ રહ્યાં હતાં. તમે માસક્ષમણ શરૂ કર્યો. સંયમ લઈ ઉગ્ર તપ તપતાં
ત્યાં પહોંચ્યા ત્યારે તેમનું લક્ષ બીજે હતું માટે બંને ગ્રામાનુગ્રામ પ્રભુશ્રી મહાવીર દેવ સાથે
તેમનું ધ્યાન ગયું નહીં. બાકી ભદ્રા માતાના વિચરી રહ્યાં છે. લાંબા સમય પછી બંને મુનીઓ
અંતરમાં તે શાલીભદ્ર માટે ખૂબ જ વાત્સલ્ય છે. ફરી રાજગૃહીમાં ભગવાન સાથે પધાર્યા. તપસ્યાથી
ઉગ્ર તપસ્યાથી તમારે દેહ એ કૃષ થઈ ગયો છે બનેએ શરીરને એકદમ કૃષ્ટ કરી નાખ્યું છે.
કે સગી માં પણ તમેને ઓળખી ન શકી.” ભગવાનની આજ્ઞા લઈ બંને માસક્ષમણના પારણે ગોચરી માટે જવા નીકળ્યાં. ભગવંતને પૂછતાં તેમણે પારણું કર્યા બાદ બંને મુનીઓ ભગવાનની કહ્યું, “શાલીભદ્રની માતાના હસ્તે તમારું છેલ્લું આજ્ઞા લઈ વૈભારગિરી ઉપર અનશન કરવા ગયાં. પારણું થશે અને પછી વૈભારગિરી ઉપર તમારે જ્યારે શ્રેણિક મહારાજા શાલીભદ્રને સંસારી બંનેએ અનશન કરવાનું છે.” આ સાંભળી બંને અવસ્થામાં મળવા આવ્યા અને ભેટી પડયાં એટલા સનીએ શાલીભદ્રના સંસારી નિવાસ સ્થાને આવ્યા. માત્રથી શાલીભદ્રને પરસેવે-પરસે થઈ ગયેલું. ધર્મલાભ” કહી ઉભાં રહ્યાં. પરંતુ તપશ્ચર્યાને કારણે કેવી મીણ જેવી કુમળી કાયા હશે...? અને એજ બંનેના શરીર એવા કૃષ્ટ થઈ ગયેલાં કે કઈ તેમને કાયાથી એ આત્માએ કેવું દુષ્કર તપ કર્યું...? ઓળખી ન શકય. બીજા તે ઠીક પણ ખૂદ ભદ્રા- માસક્ષમણના પારણે માસક્ષમણ. અને છેલ્લે વૈભારમાતા પણ તેમના પુત્ર કે જમાઈને ઓળખી ને ગિરિની શિલાઓ ઉપર અનશન. શકયાં. કેવી ઉગ્ર તપસ્યા કરી હશે.....? બંને ત્યાંથી
હવે, આ તરફ ભદ્રામાતા, બત્રીને સ્ત્રીઓ, પાછા ફર્યા. રાજગૃહીના દરવાજેથી નીકળતાં એક ગોવાળણ મળી. તેણે મસ્તક પર દૂધ-દહીંની સર્વ
ભગવાન પાસે સમવસરણમાં પહોંચ્યાં. પ્રભુને મટકીઓ ઉંચકેલી હતી. બંને મુનીએ “ધર્મલાભ વંદન કરી ભદ્રા માતાએ પુત્ર-જમાઈ કયાં છે એ કહ્યાં. સૂઝતો આહાર હતે. ગોવાળણે ઉલ્લાસપૂર્વક પૂછ્યું. ભગવાને જણાવ્યું કે, “બંનેએ અનશન
ગ્રહણ કર્યું છે, અને વૈભારગિરિ ઉપર સંથારો વહેરાવ્યો
કર્યો છે. આ વાત સાંભળી ભદ્રા માતા વૈભારગિરિ બંને મુનીએ ગોચરી વહોરી સમવસરણમાં પર શ્રેણિક મહારાજા તથા બત્રીસે સ્ત્રીઓને લઈને પહોંચ્યાં. ધન્નાજીએ પિતાની શંકા પ્રભુ પાસે રજુ પહોંચ્યાં. પુત્ર-જમાઈનું ઉગ્રતા જોઈ તેમને
આિત્માનંદ-પ્રકાશ