Atmanand Prakash Pustak 086 Ank 01

Author(s): Kantilal J Doshi, Prafulla R Vora
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 20

પેથડશાહ જેનઈતિહાસનું એક સુવર્ણ પૃષ્ઠ વળી ધનસંપત્તિ મળી જાય અને એથીયે વિશેષ છે. એક વખત એમના નગરના કેઈ શ્રાવ કે કઈ સત્તા કે અધિકાર મળી જાય અને તેમાંય ચોથા વ્રતધારી (પૂર્ણ બ્રહ્મચર્યવ્રત) ની લહાણું વળી એમાં અવિવેક ભળે તે પછી પૂછવું જ (ધર્મ પ્રભાવના) કરી. ગુજરાતમાં ધમપ્રભાવના શું? યુવાની, સંપત્તિ, સત્તા અને અવિવેક એ એટલે કે ધર્મ ભાવનાને પ્રેત્સાહન આપવાના ચંડાળ ચોકડી જીવનનું સત્યાનાશ કરનારી છે. અનેક ઉપાયમાં આ એક ઉપાય પણ પ્રચલિત આ બધાથી ઉગરવું અને યુવાનીમાંજ શીલ છે. પિતા શ્રાવક ચોથા વ્રતધારી શ્રાવક-શ્રાવિકા પાલનનું વાતાવરણ સર્જવું એ આજના યુવકનું એને લહાણી કર્યા પછી ધર્મિક અને આગેવાન મુખ્ય કર્તવ્ય છે. પેથડશાહને લહાણી આપવા ગયા.
વીર શિવાજી સત્તાધારી હતા અને યુવાન પેથડશાહે પૂછ્યું, “ભાઈ આ લહાણી શા પણ હતા, તેમ છતાં પરસ્ત્રીને તેઓ માતા કે માટે કરે છે?”
બહેન સમાન આદર આપતા હતા, એક વખત
ઓરંગઝેબના લશ્કર પર વિજય મેળવ્યા બાદ શ્રાવકે નમ્રતાપૂર્વક કહ્યું, “હે શ્રીમાન!
શિવાજીને એક સૈનિક એમને ભેટ આપવા માટે આજે મેં શીવ્રતધારા શ્રાવક-શ્રાવિકાઓને
મુસ્લિમ સુંદરી લાવ્યા. આવતાની સાથે જ આ લહાણી આપી છે. આ ૫ ધર્મના અશ્રેણી
પોતાને મળેલા આદેશ પ્રમાણે એ યુવતીએ અને ધર્મપરાયણ છે તેથી આપના સન્માન માટે
પિતાને પડદે હટા અને પિતાના અંગહું આ તુરછ ભેટ આપું છું તે તેનો સ્વીકાર
* પ્રત્યંગ શિવાજીને દર્શાવતી એમની સમક્ષ હાથ કરશો ?
જેડીને ઊભી રહી.. પેથડશાહ બોલ્યા, “ભાઈ ! ધન્ય છે એ
શિવાજીએ પેલી સુંદરીને અહીં લઈ આવશીલત્રતધારીઓને ! મેં તે હજી પૂર્ણ શીલવ્રત
નારા સૌનિકને સખત ઠપકે આપ્યો અને યુવતીને ગ્રહણ કરવાનો વિચાર પણ કર્યો નથી, આથી હું આ લહાણીનો અધિકારી ગણાઉં નહિ. * * પરંતુ તમે મારા સહધમ ભાઈ છે. તમારી “બહેન ! તું તો મારી માતા સમાન છે. જે પ્રેમભરી ભેટનો અનાદર કરું તો હું મૂર્ખ જ મારી માતા તારા જેટલી સુંદર હોત તો હું ગાઉં. વળી ધર્મ અને શાસનની અવહેલના પણ ખૂબ સુંદર હેત, માતા, તને પ્રણામ.' પણ થાય. આજથી જ હું ચે શું વ્રત (પૂર્ણ આમ કડીને એ યુવતીને થોડી ભેટ આપી, બ્રહ્મચર્ય વ્રત) ધા રણ કરું છું અને તમારી સ-માનની સાથે તેના પિતાને ત્યાં પહોંચાડવાની આ લહાણીને સ્વીકાર કરું છું.”
વ્યવસ્થા કરી. પિલા શ્રાવકના મુખમાંથી ધન્યતાના સા
રાઠોડ વીર દુર્ગાદાસને પણ બેગમ ગુલેનારે સરી પડયા.
મોહવશ થઈને પિતાનો સ્વીકાર કરવા માટે આ ઘટના સમયે પેથડશાહની ઉંમર બહુ અનેક પ્રલે ભાત આપ્યા હતાં. ડર અને ભય મટી નહોતી, ફક્ત ૩૨ વર્ષના જ હતા. યુવાન બતાવ્યો હતો. છેલ્લે જેલમાં પણ પૂર્યા. પરંતુ વયે પૂર્ણ બ્રહ્મચર્યવ્રતને સ્વીકાર કરીને પેથડ. શીલસંપન દુર્ગાદાસ સહેજે વિચલિત થવાને શાહે યુવાને માટે એક આદર્શ પૂરો પાડ્યો. બદલે પોતાના શીલવ્રતમાં દઢ રહ્યા.
હકીકતમાં જવાની પણ દીવાની હોય છે. એમાં આવી રીતે મર્યાદિત કે પૂર્ણ પણે શીલત્રત
નવેમ્બર-૮૮)