Atmanand Prakash Pustak 081 Ank 10

Author(s): Popatlal Ravjibhai Salot
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 9

“જીવદયા ઉ૫૨ ભીમ, અ.હો. સોમળી કથા
લેખક : પ.પૂ આ શ્રી કૈલાસસાગરસૂરિજી મ. સા. ના શિષ્ય રત્ન
મુનિશ્રી નીતિસાગરજી મહારાજ સાહેબ
હું વિતાઢય પર્વત ઉપર વિદ્યાધરને વિષે અગ્રેસર જયંત નામને રાજા હતા. એકદા સૂર્યને ગ્રહણ થયેલ જોઈ તત્કાલ પ્રતિબોધ પામી મેં દીક્ષા ગ્રહણ કરી. અનુક્રમે હું શ્રુતને પારગામી થે. એકદા ગુરૂની આજ્ઞાથી એકલવિહારી થઈ ચોમાસામાં વિંધ્યાચળ પર્વતની ગુફામાં ચાર માસના ઉપવાસ કરી ચોમાસું રહ્યો. આ ગુફાથી બે યોજન દૂર ગિરિદુર્ગ નામનું એક નગર છે. ત્યાં સુનંદ નામને રાજા રાજ્ય કરે છે. તે રાજાને ભીમ અને સોમ નામનાં બે સુભટો-સેવકે છે. ગુફાથી એક ગાઉ દુર તે રાજાનું ગોકુળ રહેલું છે. તે કુળનું રક્ષણ કરવા માટે રાજાની આજ્ઞાથી તે બન્ને સેવકે ઘણે ભાગે ત્યાં જ રહે છે. એકદા તે બંને શિકાર કરવા માટે ગુફાની પાસે આવ્યા. ત્યાં મૃગના ટેળાને જોઈ તેમણે તેના પર ઘણા બાણો મૂક્યાં. પરંતુ નજીક છતાં પણ એકે બાણ કોઈ પણ મૃગને લાગ્યું નહીં તે પ્રમાણે જોઈ તે બંને રાજસેવકે વિરમય પામ્યા પછી તે મૃગનું ટોળું અમારી પાસે આ૦ અને હર્ષથી ધર્મદેશના સાંભળવા લાગ્યું. તેની પાછળ ચાલતા તે સેવક પણ ત્યાં આવ્યા અને મને જોઈ તેઓએ વિચાર્યું કે“ખરેખર આ મુનિના મહિમાથી જ મૃગલાઓને આપણું બાણ લાગ્યાં નહીં. કારણ કે તપસ્વીઓ સમગ્ર જગતના પ્રાણીઓનો નિગ્રહ અને અનુગ્રહ કરવાને સમર્થ હોય છે. આ પ્રમાણે વિચારી હૃદયમાં વિરમય તથા ભયને પામેલા તે બન્નેએ મને પ્રણામ કર્યા અને કહ્યું “હે તપસ્વી ! અમારા આ અપરાધને ક્ષમા કરે. અમને ભસ્મસાત્ કરશે નહીં, અમે તમારા મૃગોને મારશું નહીં.” તે સાંભળી મેં કૃપાથી ધર્મલાભની આશિષ વડે તેમને આનંદ પમાડી કહ્યું કે –“તમને અભય હો. પરંતુ તમે ધર્મનું રહસ્ય સાંભળો. જેને હંમેશાં સુખ જ પ્રિય હોય છે અને સર્વે જીવે કવિતને જ ઈચ્છે છે. તથા તે જીવન જીવિતનું હરણ કરવાથી તમે નરકના અતિથી થશે. પ્રાણીઓનું માંસ ખાવાથી, પરસ્ત્રી પ્રત્યે ગમન કરવાથી અને પંચેન્દ્રિય પ્રાણીને વધ કરવાથી જીવની અવશ્ય નરકગતિ જ થાય છે અને હિંસા નહી કરવાથી પ્રાણીઓને ઉત્કૃષ્ટ આરોગ્ય, આયુષ્ય, બળ, યશ, રૂ૫, નિત્યસુખ અને કલ્યાણ પ્રાપ્ત થાય છે. આ પ્રમાણે ધમ સાંભળી તે બન્ને બુદ્ધિમાન રાજસેવકે પ્રતિબંધ પામી સમક્તિ સહિત પહેલું આણુવ્રત અને માંસના આહારનો નિષેધ અંગીકાર કરી અમન હર્ષથી અને ભક્તિથી વાંદી પિતાને સ્થાને ગયા અને અંગીકાર કરેલા તે ધર્મને નિરંતર પાળવા લાગ્યા.
એકદા મિથ્યાદષ્ટિ અને હિંસક એવા તેમના રાજાએ કોઈની પાસેથી તેમનો આ વૃત્તાંત સાંભળી કેધથી તેમને આજ્ઞા આપી કે –“હે સેવક ! મને આજે મૃગનું માંસ ખાવાની ઈચ્છા
ઓગસ્ટ-૮૪]
[૧૫૧