________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
ભાવિનાં દુઃખદ સપનાઓ જોયા કરવા માં પણ શું જાગરણમાં સ્વપ્ન જોવાની આદતથી મુક્ત બનવું આ માનવીની સહજ વૃતિ હેય છે.
એક બહુ સરળ અને સચે ઉપાય છે. વર્તમાનને કોઈ ન કે ભવિષ્યની કલ્પના...! કઈ કલ્પના
સુખી બનાવવા માટે ! મનની આતથી મુક્ત બનવું જન્ય ભય ! અવ્યક્ત ભય ભાસે છે...! કે ઈ ક૯૫નાથી
સહેલું નથીજ...સપના જોયા જ કરે છે આ મન અવ્યક્ત ખૂશીની અનુભૂતિ થાય છે ! જયારે અનુકુળ
સપનાએ ના આકાશમાં નિહારવાનું છે ડીને વાસ્તવિકપરિસ્થિતિ આવે છે ત્યારે સ્વર્ગની કલ્પનાઓ અને સ્વર્ગના
તાની ધરતી પર કદમ મૂકવાનું મનના માટે મુશ્કેલ તે સપનાઓની સપ્તરંગી ચૂનર ફેલાવી દઉં છું, જયારે
છે હશેજ પણ પરિણામે સુખપ્રદ અને આનંદદાયક બની પ્રતિકૂળતાની પળ આવે છે ત્યારે જીવતર નરક બની જાય છે ! નરકનાં શમણાં રચાવા માંડે છે ! આંખ સામે નરક
ને જાગૃતિમાં સપનાને સાકાર કરવું છે તે દઢ ઊભું થઈ જાય છે !
મબળ જોઇશે સંધર્ષ માટે પળેપળની તૈયારી જોઈએ સ્વપ્નનું સ્વર્ગ જયારે દૂર દૂર ' ય છે... સ્વગ ની નિષ્ફળતામાં નિરાશા નહીં. સફળતા ન મળે ત્યાં સુધી પુરબહ ૨ ધરતીના બદલે બીહુડ જંગલ દેખા દે છે. માણસ પ્રયાસ પૂરજોશમાં જારી રાખવાની ખુમારી જોઈશે. ત્યારે નિરાશ. ઉદાસ અને ભગ્નહદયી બની જાય છે. બે રસ્તા છે : આમ છતાં સપનાં જોવાની આદત છૂટતી નથી. !
કાંતે સ્વપ્ન જુઓ જ નહીં અને કાં પછી ક્યારેક કોઈ સ્વન સાકાર બની જાય છે તે વળી
સ્વ'નને સાકાર બનાવવા માટે છે નથી કોશીશ કરે... પાછો સપના જોવાની આદત વધુ ને વધુ ઘેરી બને છે.
સંધર્ષથી હારે નહી... જેને જ જાઉં છું શમણાંઓ ! કયારેક વળી નિપફળતાનાં આંસુ છલકતા ગીત ગાયા કરું છું...અને ચા જઉ છું પલે કની યાત્રાએ જણું શીર્ણ જીવનને
( જનાજે ઉપાડીને...!
ન જોવાની ચેષ્ટા ક્યારેય થંભતી નથી...!
[ પાને ૧૪ નું ચાલું)
એકે એક ખંડને જોઈ લે.” રાજા અને પ્રધાનો ત્યાં બેસી ગયા. ભક્તિ રાજાની આંખ હર્ષનાં આંસુથી ભરાઈ ગઈ સંગીતમાં ઝીલવા લાગ્યા.
તેમણે પુત્રને છાતીએ લગાડીને કહ્યું, કાર્યક્રમ પૂરો થયો. રાજકુમાર જનકે ઊભા “હે વત્સ ! તું જ મારી રાજ ગાદીનો વારસદાર થઈને પિતાના ચરણે માં પ્રણામ કર્યા રાજાએ છે. તે પ્રજાજીવનને જ્ઞાનના પ્રકાશથી ભરી શકશે જનકના માથે હેતભર્યો હાથ મૂકો અને પૂછયું : તું પ્રજાજનોના મનને શ્રદ્ધાની સુવાસથી ભરી
બેટા, મેં તને મહેલ ભરી દેવાનું કહ્યું હતું ને? શકશે. તે પ્રજાજનેના જીવનને સદાચારના સંગીમહેલ તે ખાલી છે!'
તથી ભરી શકશે....” પિતાજી, મેં મહેલને પ્રકાશથી ભરી દીધે રાજાએ પ્રધાનમંડળને કહ્યું, છે ! મેં મહેલને સુવાસથી ભરી દીધું છે ! મેં “હે વફાદાર પ્રધાને હું મારી રાજગાદીના મહેલને સંગીતથી ભરી દાધે છે ! આપ મહેલના વારસદાર તરીકે જનકને જાહેર કરું છું.”
૧૬]
[આત્માનંદ પ્રકાશ
For Private And Personal Use Only
