________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
આ મેલ જોઈએ છે ને?
ભદ્રગુપ્તવિજયજી ગણી એના ચહેરા પર ઉદાસીની ઝાંય ફેલાયેલી હતી. મેળવી શકાય. આમ તે મકાનની પાસે ઉભેલું બાવળીયાનું ઝાડવું
અને મારાપણાની કલપનાથી અસંખ્ય ઈછાપણ દિદાજ હતું...અને એ ઝાડવાની છાંયમાં બેઠેલે
એના જાળાં ગૂંથાઈ ગયાં છે અને એ ઈચછાઓજ ભિખારી પણ હતાશ હતે.. વ્યથિત હતો. બપોરના
દુઃખી કરે છે, અશાંત બનાવે છે ? ઈચ્છાઓના પાશ આગ વન વતી વેળામાં ગલીએ ઉદાસ હતા, કયાંયથી
માંથી મુક્ત થવું નથી...અને શાંતિની શોધ કરવી છે! પણ હસવાને સ્વર નહોતો સંભળાતે... કોઈ પણ માણસ છે ને નરી વિસંવાદિતા અ પણા જીવનમાં, ? હસતે નજરે નથી પડતા.
શાંતિની શોધ...શધજ બની રહેશે કે શું ? એણે મને કંઈક પૂછ્યું, પણ ઉદાસીથી ભરાયેલા ,
અશાંતિજ જીવનને પર્યાય બની જશે શું ? સ્વરે મારે મેક્ષ ક્યારે થશે?”
એ મારી સામેજ બેઠે હતે..મેં એની સામે મારે એના સવાલનો જવાબ આપવાને હજી
જોયું..મારા મોઢામાંથી શબ્દો નીકળ્યા... નહી. કારણ કે મારી પાસે એવું વિશિષ્ટ જ્ઞાન છે જ કયાં ? કે હુ એનું ભવિષ્ય બતાવી શકું ? શી ખબર “ જ્યારે તું ઈચછાઓથી પૂરી રીતે મુક્ત બની જઈશ એને પણ મોક્ષ પામવાની સાચેસાચ ઈ છે છે કે નહીં ! ત્યારે તારી મા ૩ર થઈ જશે જયારે હું આકાંક્ષાઓથી કેણ જાણે ? પણ દુઃખોથી છૂટવાની અશાંતિ અને અળગો થઈ જઈશ ત્યારે મારે મોક્ષ થશે. ઈચ્છાઅજંપાથી મુક્ત બનવાની સંતાપ અને પીડાથી દૂર થી આપણને મુક્તિ ત્યારે મળશે જયારે આપણે “હું જવા ની...ઈચ્છતો એની હતી જ, એ હું જાણું અને મારા પણ ” ના નશામાંથી મુક્ત થઈ શું.' હતે. પણ એને પ્રશ્ન સાંભળીને મારું મન પણ અજબ
એની ચિંતા ચાલી ગઈ.... એની આંખના આઈ. રીતે ઉદાસ થઈ ગયું ! માણસ જયારે ઊંડા વિચારમાં ખોવાઈ જાય છે ત્યારે કેમ એના ચહેરા પર ઉદાસીના
નામાં નવી રેશનીની ચમક તરી આવી...અને એ બોલી
ઉ : “ સાચી વાત છે...સાવ સાચી વાત છે...!' પડછાયા ઉતરી આવતા હશે ? શું ઉદાસીને લેકે ગંભીરતાના પર્યાય માની બેસતા હશે ?
અન શમણાં ?
ઉધનાં શમણાઓ અને જાગૃતિના શમણાંએ !
એને પ્રશ્ન મારા ચિંતનને વિષય બની ગયે ! શું મારે મેલ જોઈએ?” મારી તને ઝકઝરી ! અરે.. હું પોતે જ ખવાઈ ગયો છું, પછી મેક્ષ જોઈએ કેને ? જ્યાં સુધી “ હું અને મારૂ' આમાંથી મુક્તિ નહી મળે ત્યાં સુધી મોક્ષની શોધ હવામાં બાચકા ભરવા જેવી છે ! “ અહં' અને મમ” થી મતિ વર્તમાન જીવનને મેક્ષ બની શકે છે. આ મેક્ષને પામ્યા વગર પેલે મોક્ષ-સર્વકર્મોને ક્ષયથી પ્રાપ્ત થતા મેક્ષ, નહી
ઉંધ દરમ્યાન આવતાં શમણાઓ પર આપણે અધિકાર કે કાબુ રહેતું નથી... પણ જાગૃતિનાં સપના માટે તે આપણે જ જવાબદાર છીએ આપણે એના પર અધિકાર પણ છે.
ભાવિનાં સહામણાં શમણાં જવાની શું માનવીની આદત હોય છે !
નવેમ્બર
[૧૫
For Private And Personal Use Only
