________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
કહે કે, “હે પાપી! આજે પણ તારાથી કાંઈ દેવી આવીને તપસ્વીઓને પૂછે છે કે, કુરગડુ ત૫ થતું નથીઆજે પર્યુષણને મહા મંગલ મુનિ ક્યાં છે? ત્યારે તેઓ તિરસ્કારથી બેલ્યા કારી દિવસ છે, તે પણ તને કાંઈ લાજ આવતી કે, જા, જા, એ તે પિલા ખૂણામાં બેસીને નથી! આજે પણ તારાથી ખાધા વિના રહેવાતું ખાધા કરે છે! શાસનદેવી ત્યાં જાય છે અને નથી! ધિક્કાર છે તારા જીવતરને!
એમને વંદન કરે છે. બધાને એમ થાય છે કે, આવાં આવાં કડવાં વેણે સંભળાવીને એ તપસ્વીઓ અહીં બિરાજે છે, તેને છોડીને મુનિઓ કુરગડુ મુનિની ગેચરીમાં છે ! શાસનદેવી ક્યાં જાય છે? કુરગ મુનિ તે ખરેખર, કર્મના વિચિત્રતા કેવા પ્રકારની છે. ખાઉધરે છે ! તપસ્વીઓ તે અહીં બિરાજે આટલા મોટા તપસ્વી મુનિઓ પણ બીજાની છે ! તે વખતે શાસનદેવીએ કહ્યું કે, હે તપનિદા કર્યા વિના રહી શકતા નથી. પ્રાયે કરીને સ્વીઓ! કુરગડુએ બાઘથી આહાર લીધે, જીવને અનાદિકાળના સંસ્કાર હોય છે. કે જેથી વાપર્યો, પરંતુ તેની સાથે આવ્યંતર તપને જે પોતે જે કાંઈ તપ, જપ, ક્રિયા કરે તે પણ પોષણ આપ્યું. બીજાની નિંદા કર્યા વિના રહી શક્તા નથી. આજે આપણે ત્યાં આવ્યંતર તપ કરતાં પણ એમ કરીને તેઓ પોતાના સુકૃત ઉપર બાહ્ય તપનું મહત્વ ખૂબ વધી ગયું છે. કુર પાણી ફેરવી નાંખે છે.
ગડુ મુનિએ પોતાના કર્મરૂપ ઇંધનને પશ્ચાકુરગડુ મુનિ ખાવામાં અતિ આસક્ત હોવા જ્ઞાપના અગ્નિ વડે ભસ્મીભૂત કરી દીધા, એટલે છતાં સમતાના દરિયા હતા. એમના અંતરમાં એમના આત્મામાં કેવળજ્ઞાનને દીવો પ્રગટ જ્ઞાનની પરિણતિ જાગી ઊઠી હતી. મનિએ થયા અને શાસનદેવીની વાત સાંભળીને શ્રેપકે વિચાર્યું કે, ખરેખર, હુ પાપી છે, ખાઉધરો કુરગડુ મુનિ પાસે આવે છે, અને કેવળીને ખમાવે છું, પુદ્ગલથી પુદ્ગલને પિવું છું ! આ તપસ્વી છે. ખરેખર, ક્ષમા મહાન ધર્મ છે. મુનિઓ મારા પરોપકારી છે. મારે આહાર જીવનમાં કોઈ પણ પ્રશસ્ત અનુષ્ઠાન કરીએ રૂક્ષ (લુખો) જાણીને એમણે તે તેમાં આ ઘી ત્યારે નિરાભિમાનતા કેળવવી જોઈએ. જે નાખ્યું છે. આ તપસ્વીઓને ધન્ય છે કે જે જીવનમાં ક્ષમાધર્મને પિષે છે, તે સિદ્ધિના તપ કરીને નિકાચિત કર્મોની બેડીને તેડે છે. શિખરે પહોંચે છે. મારામાં આવું તપ કરવાની શક્તિ યાર બાદ તપ પણ તેવા પ્રકારનું હોવું જોઈએ આવશે? મારો વર્યા રાય ક્યારે તૂટશે? આમ
કે જે આત્યંતર તપને પિષવાવાળું હાય. ગુણાનુરાગી બની પોતાના આત્માની નિંદા કરતાં કર્મના બંધ વખતે હૃદય કમળ રાખવું જોઈએ કરતા તેઓ આહાર કરે છે. આહાર કરતાં કરતાં
અને કર્મના વિપાકને ભગવતી વખતે હૃદય તેઓ શપક શ્રેણિ ઉપર આરૂઢ થાય છે અને ટૂંકા વખતમાં જ ઘાતી કર્મના ચૂરેચૂરા કરી ?
કઠેર બનાવવું જોઈએ, કાયર ન બનવું જોઈએ. નાખી પિતાના આત્મામાં કેવલજ્ઞાન, કેવલ
તપના ભૂષણ સમી ક્ષમાને સ્વીકારી, તપના દર્શનની ઝળહળતી જ્યત પ્રગટાવે છે. દૂષણરૂપ કોધને દૂર કરે તે જ ખરેખર આ મુનિના કેવળજ્ઞાનનો મહિમા કરવા આકા
મહા પર્વની આરાધના છે. એ જ આરાધનાથી
આત્મા નિર્મળ અને ઉજજવળ થાય છે. શમાં દેવ દુંદુભિ વાગી. બધા આકાશ તરફ મીટ માંડીને જોવા લાગ્યા. આ અવસરે શાસનઓગસ્ટ-સપ્ટેમ્બર, ૧૯૭૭
: ૨૫૩
For Private And Personal Use Only
