________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
દૈવી ન્યાય
www.kobatirth.org
ત્યાગ કરીએ, આંખે. ઉઘાડીને ચેતના મેળવીએ અને આપણે જોઇ શકીએ કે વસ્તુતઃ આપણું જીવન કેટલું પાપમય બની ગયુ છે એ હેતુથી આ સંઘર્ષ અને નાશ થયા. આ સંસારમાં જે લેાકેા આસકિત, કામના, સ્વાર્થ અથવા દ્વેષ હિંસાના નિમિત્ત બન્યા છે તે સા પાપના ભાગીદાર અન્યા છે. સંભવ છે કે આથી પણ વધારે નરસંહાર થાય અને જો પ્રકૃતિને ઉચિત લાગશે તા નિષ્પક્ષ રૂપે પેાતાના ચક્રને ખૂબ જોરથી ચલાવીને અનિયમિતતાને નિયમિત બનાવે. દરેક કાર્યનુ કાંઇ કારણ તા હૈાય છે જ. કારણુ પહેલુ અને છે અને પછી કાર્ય અને છે, તેથી આજકાલ આપણને જે સુખદુઃખ ભાગવવાનું પ્રાપ્ત થયેલ છે તેનુ કારણ પહેલાં જ ખની ચૂકેલ છે અને તે કારણ છે આપણાં પૂર્વ જન્મના શુભાશુભ કર્મ, પરંતુ એના એવા અર્થ નથી કે દુ:ખ આપનારે એમ માની લેવું કે એનાં પૂર્ણાંક દુઃખ ઉત્પન્ન થવાનુ કારણ છે અને તેથી હું નિર્દોષ છું. સાથેાસાથ એ પણ્ જરૂરનુ છે કે દુઃખી, પીડિત અને અસહાય પ્રત્યે સૌની સહાનુભૂતિ હાવી જોઇએ અને તેઓને સુખી કરવાની નીતિ હાવી જોઇએ. એ જ ખરા માનવ ધર્મ છે. “તેને તેના પાપનું ફળ મળી રહ્યું છે, આપણે શુ કામ ચિંતા કરવી ? ” એમ માનનાર તે! નિર્દય અને પાપી જ ગણાય છે. જેવા વર્તનની આપણે ખીજા પાસેથી અપેક્ષા રાખતા હાઈએ એવા વર્તાવ આપણે ખીજા સાથે રાખવા જોઇએ.
હજી પણ આપણી આંખ ઊઘડી નથી, આપણે સ્વાર્થા ધ અનીને ધર્મના નામે જ ધર્મ પર આઘાત કરીને નિર્દોષ સ્ત્રી પુરુષ તથા અચ્ચાંઓને સતાવીએ છીએ. આજના ધર્મ એક આડંબર માત્ર રહ્યો છે; પરંતુ એટલું ચેાક્કસ છે કે જ્યાંસુધી આપણે સાચા ધર્મ અને ઇશ્વરને નહિ સમજીએ અને તેને આચ
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
૨૦
રણમાં નહિ ઉતારીએ ત્યાંસુધી સત્ય સુખ અને શાશ્વત શાંતિ કદીપણ નહિં મળી શકે. તેથી આપણે ધર્મ ને જીવનનું મુખ્ય ધ્યેય અનાવવું' જ પડશે અને એમ માનવું જ પડશે કે ઇશ્વર જે કાંઇ કરે છે તે ભલા માટે કરે છે. ધર્મનુ નામ ગમે તે હાય, પણ ધર્મના વાસ્તવિક તથ્યને જીવનનુ ધ્યેય માનવું જ પડશે. જ્યાં સુધી જીવનનું લક્ષ્ય ધર્મ નહિ બને ત્યાં સુધી કાઇ સત્ય ખેલવા ઇચ્છશે નહિ, કાઇ પા પકાર કરશે નહિ, કેાઈ ઈશ્વરના અસ્તિત્વમાં વિશ્વાસ રાખશે નહિ અને કોઈને પરમ શાંતિ મળશે નહિ. પરમ શાંતિ તા એક વિશ્વરાજ્ય સ્થાપિત થવાથી જ સાંભવિત છે, નહિ તે માનવ–સમાજ મળતાજળતા જ રહે છે.
વૈદિક ધમ અનુસાર પણ જો પાપની વૃદ્ધિ થાય છે તેા તેના અંત લાવવા માટે યુદ્ધ આવશ્યક અને છે. પૃથ્વીરૂપી વૃક્ષ ઉપર જ્યારે જીરૂપી ફૂલ પાંદડાં વધી જાય છે ત્યારે પ્રકૃતિને તેની કલમ કરવાની જરૂર પડે છે અને પછી ફરીથી તે પૃથ્વીરૂપી વૃક્ષ નવા ફૂલ પાંદડાં ઉત્પન્ન કરીને સ તાષરૂપી વસંત લાવીને સાત્વિક વાતાવરણરૂપી સુંગધ ફેલાવીને એક વિશ્વરાજ્યની સ્થાપના કરી શકશે જેનાથી સુખરૂપી વૃક્ષ ઉત્પન્ન થશે અને સૌને પૂરેપૂરાં ભાજન તથા વસ મળશે અને સર્વત્ર હમેશની શાંતિ સ્થપાશે.
For Private And Personal Use Only
ક્ષણે આપણે આ તથ્ય સમજી જશું. તરત જ આપણી ગમે તે પરિસ્થિતિ હશે તા પણ આપણને શાંતિ પ્રાપ્ત થશે જ. જ્યારે આપણા મનમાં સતાષ થશે તેમજ દૈવી ન્યાયમાં વિશ્વાસ થશે ત્યારે આપણને સુખને અનુભવ થશે. આપણી પાસે કરોડાની સંપત્તિ હશે, આપણે સમ્રાટ હાઇએ કે કાઇ દેશના પ્રેસીડન્ટ કે સર્વ સત્તાધારી પ્રધાન હાઇએ અથવા ભગવાં વસ્ત્રધારી સન્યાસી હાઇએ એવી ગમે તે દશામાં હશું તેા પણ આપણે સુખ
