________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
શ્રી આ
નંદ પ્રકાશ,
સંકેચ ન રાખવો, અસત્ય ન સેવવું જોઈએ; માટે હું સર્વ હકીકત રાજાને જણાવી દઉં કે જેથી તેઓ સ્વેચ્છાએ જ મને રાત્રે આવવાની ફરજમાંથી મુકત કરશે. આ પ્રમાણે પ્રધાને મનમાં વિચારીને રાજા પાસે અચંકારી સાથેના કરેલા શરતી લગ્નની વાત કરો અને પ્રાંતે કહ્યું કે હે પૃથ્વી પતિ ! હવે મારી આપના પ્રતિ વિજ્ઞપ્તિ છે કે કૃપા કરીને રાત્રી સમયે આપની પાસે આવવાની ફરજમાંથી આપ મને મુકત કરી સેવકને ઉપકૃત કરશે. રાજહઠ તે પ્રસિદ્ધ જ છે એટલે તેવા પ્રકારની હઠથી અને કંઈક વિદથી રાજાએ તે રાત્રીએ પ્રધાનને વહેલાસર ઘેર જવા ન દીધે. પ્રધાનની આજીજી સર્વ વ્યર્થ ગઈ. એ રીતે લગભગ બે પ્રહર રાત્રી વ્યતીત થયેથી પ્રધાનને ત્યાંથી તેને ઘેર જવા દીધો. આ તરફ અચંકારી તે પોતાના પતિની રાહ જોઇને બેસી જ રહી. નિયત કરેલા વખતે જ્યારે પ્રધાન ઘેર ન આવ્યો ત્યારે અચંકારીમાં ઉગ્ર ક્રોધને આવિર્ભાવ થયે નેત્રો રક્તવણું થઈ ગયા અને બ્રકુટ્ટીઓ ક્રોધાવેશથી ભેળી થઈ ગઈ, અધરોષ્ટ કંપવા લાગ્યા. કપોળ પ્રદેશ પર લોહી ચડી આવ્યું અને સમગ્ર શરીર પ્રલયકાળના વાયુથી કંપતી દિશાઓની જેમ કંપવા લાગ્યું. બસ એક જ વિચારો મનમાં ઘોળાવા લાગ્યા કે પ્રથમ ગ્રાસે મક્ષિકાપાતની જેમ અત્યારથી જ વચનભંગ થયો છે તો
આ પ્રમાણે પરતંત્ર જીવન કેમ કરીને વ્યતિત થશે ? ખેર ! લગ્ન થતાં તો થઈ ગયા પરંતુ હવે પ્રધાન ઘેર આવે તે ઘરના દ્વાર જ ઉઘાડીશ નહીં. આવા પ્રકારનો નિરધાર કરી, ક્રોધાવેશમાં અસ્તવ્યસ્ત થયા છે કપડા જેના અને અવ્યવસ્થીત થયા છે વાળ જેના એવી અચંકારી ભટ્ટા મૌન પણે છત્રી પર્યકમાં પડી બીજી તરફથી રાજા પાસેથી મુક્ત થતાંજ પ્રધાન પશ્ચાતાપથી જલતા હદયે જલદી જલ્દી ઘેર આવે છે. અને ઘરના દ્વારે બંધ જોઈ તેને ખેલવા માટે અચંકારીને નમ્રતા પૂર્વક જણાવે છે. આપણી કથા નાયિકા અત્યારે સારાસારને વિવેક ભૂલીને ક્રોધાવેશમાં મનપણે જાગતી સુતી છે એ આપણે જોઈ ગયા છીએ. એટલે પતિના વચનો સાંભળવા છતાં તેણું કમાડને ખોલતી નથી. હારથી પ્રધાનના સ્વરે આવે છે કે દેવી! શું કરું છું કે હું અદ્યાપિ પર્યત નિરૂપાયે માત્ર રાજાજ્ઞાથીજ રેકાર્યો હતો, પરંતુ મોડું કરવામાં મારો બીજે કંઈપણ આશય નહીં હતે. માટે તું રૂછમાન નહીં થતાં ઉઠ અને ઘરના દ્વાર ખેલ. વળી તું કહીશ તે કાલથી જ રાજની નોકરી છેડી દઈશ પણ આ એક વખતની ભુલને તું ભૂલી જા અને કમાડ ખેલ. કહેવત છે કે ઉંઘતે બેલે પણ જાગતે ન બોલે એ યાયે અચંકાર તો પુર્વવત શુન્યપણે પોતાના ક્રોધમાંજ પડા છે છેવટે પ્રધાનના અતિ કાકલુદી ભર્યા વર આવવા માંડ્યા ત્યારે પોતે સુજ્ઞ હેવાથી વિચાર્યું કે આ પ્રમાણે વર્તન કરીને પતિને દુઃખ દેવું તે ઇષ્ટ નથી માટે ઘરના દ્વાર ખોલીને અત્યારે જ આ શહેરમાં મારૂં પિતૃગૃહ છે ત્યાં ચાલી જવું મારે માટે એગ્ય છે. અને ફરી કદી આ ગૃહે ન આવવું તે શ્રેયકર છે. આમ વિચારી તેણે બારણું ખોયું અને કંઈપણ બેલ્યા સિવાય
For Private And Personal Use Only
