________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
અથાત્મવાદ,
ni
-
|||
અદેયાત્મવાદ, તો
||||
||||
વિઠ્ઠલદાસ મૂ. શાહ બી. એ.
( 63 આ|પણો દેશ એક પ્રકારની આધ્યાત્મિક-અહિંસાત્મક ક્રાન્તિ તરફ આગળ
ધપી રહ્યો છે. નજીકના ભવિષ્યમાં મહાન પરિવર્તન થનાર છે. એટલા Iી માટે વર્તમાન યુગના નવયુવકે સમક્ષ એક પરમ પવિત્ર કર્તવ્ય, એક અત્યંત વિકટ પ્રશ્ન ઉપસ્થિત થયેલ છે. શું આપણ નવયુવકે એ કઠિન પરિસ્થિતિને પહોંચી વળશે ?
જે એ પરિસ્થિતિને પહોંચી વળવું હોય તો અત્યારથી જ કટિબદ્ધ થઈને જરૂરી શકિત સંચયમાં સંલગ્ન થઈ જવું જોઈએ. શકિત-સંચયથી જ ભારતનું પુનનિર્માણ થઈ શકશે. શારીરિક શકિત સંચયનું મૂલ્ય કે જે યોગાભ્યાસનું પ્રથમ
પાન છે તે મારી દષ્ટિએ જરાયે ઓછું નથી. શારીરિક સ્વાસ્થનું રક્ષણ કરવામાં શારીરિક શકિત સહાયક બને છે અને એ રીતે ચિત્તની એકાગ્રતામાં પણ સહાથતા મળે છે. શારીરિક શકિતની આવશ્યકતા છે, પરંતુ તેનો ઉપગ પાશવિક બળની માફક ન હૈ જોઈએ. જે બળ પશુબળનું રૂપ ધારણ કરે છે તે તે મનુષ્યને સઘળા સદગુણોથી દૂર રાખે છે અને તેને જરૂર પશુ બનાવી મૂકે છે. અહિંસા જ સાચી શારીરિક શકિત છે, નહિ કે હિંસા.
વર્તમાન યુગ કાન્તિને યુગ છે, એ ઠીક છે. પરંતુ ક્રાન્તિ હિંસાત્મક જ હેવી જોઈએ એ આવશ્યક નથી. અત્યારે ભારતવર્ષમાં કાન્તિની આવશ્યકતા છે, પરંતુ તેનું સ્વરૂપ સર્વથા પવિત્ર અને અત્યંત ઉન્નત હોવું જોઈએ. એવી ક્રાન્તિ એ જ આધ્યાત્મિક ક્રાન્તિ છે. આધ્યાત્મિક ક્રાન્તિથી જ જે અનિષ્ટ વસ્તુઓએ પિતાનું સ્થાન કાળ કાળાંતરથી જમાવ્યું છે તે બધી દૂર કરી શકાય છે. એ જાતની ક્રાન્તિમાં ભારતવર્ષને હિંસા અથવા રકત પાતથી જરાપણ મદદ મળી શકશે નહિ. મેઝીની. ના શબ્દોમાં કહીએ તો “જગત એને માનવ જાતિની સેવાને માટે આહાન કરી રહેલ છે. અને રકતપાત અથવા હિંસાની ગણના સેવાધર્મમાં નથી થઈ શકતી. ભારતવર્ષનું જીવન તો વિશુદ્ધ, સૃષ્ટિશીલ અને આધ્યાત્મિક હોવું જોઈએ. પશુબળ યુકત નહિ. અત્યારે ભાતવર્ષની દબાયેલી શકિતનું પુનરૂત્થાન થઈ રહ્યું છે અને તે વડે માત્ર ભારતવર્ષની જ નહિ પણ સમસ્ત સંસારની સેવા થઈ રહી છે. એ કાર્યમાં આગળ વધવા માટે પરમાત્મામાં દઢ અને અવિચળ વિશ્વાસ, વિશુદ્ધ હૃદય અને અદમ્ય ઈચ્છાની પરમ આવશ્યક્તા છે અને તેથી આપણે
For Private And Personal Use Only
