________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
૨૫૦
શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ. શોભિત, તપ-સંયમમાં શૂરવીર, મદ મેહરહિત, અને સ્વાધ્યાય તથા બ્રહ્મચર્ય પ્રમુખે ગુણવડે અલંકૃત એવા મુનિજને જગમપાત્ર લેખાય છે. તેમની ભક્તિ નિમિત્તે વિવેકથી જે દ્રવ્ય વ્યય કરાય છે તે લેખે થઈ શકે છે. કૃપણની યા વિવેક હિતની લમી કંઇપણ કામની નથી. તે કેવળ,બોજારૂપ અનર્થકારક થઈ પડે છે.
જિનમંદિર અને જિન પ્રતિમાદિક સ્થાવર પાત્રરૂપ લેખાય છે તેમાં જે વિવેકથી દ્રવ્ય વ્યય કરી શકાય તે તે પુષ્કળ પુણ્ય પ્રાપ્તિ નિમિત્તે થાય છે. જીર્ણોદ્ધાર અને જિનભક્તિમાં યથાશક્તિ કરેલો દ્રવ્ય વ્યય મહા લાભકારી થાય છે, એ ઉપરાન્ત જ્ઞાનભક્તિમાં તેમજ શાસનભક્ત શ્રીસંઘની પરમાર્થિકભક્તિમાં જેમ તેની ઉન્નતિ થાય તેમ અસ્થિર પણ ઉપયેગી દ્રવ્યને વખતસર વ્યાજબી રીતે (વિવેકથી) વ્યય કરવો એ અત્યંત હિતકર છે.
ઈતિશમૂ.
ભવ્યચરને સાવધાન કરનારું દિવ્ય શાસ્ત્ર સંબંધન.
(લેખક–સન્મિત્ર મુનિરાજશ્રી કરવિજયજી.) “ જરા જાવ ન પડેઈ, વાહ જાવ ન: વઢુઈ,
જાવ ઈન્દિયા ન હાયન્તિ, તાવ ધર્મ સમાયરે,” ભાવાર્થ-જ્યાં સુધીમાં જરા-વૃદ્ધપણું-ઘડપણ આવી સંતાપે નહિ, જ્યાં સુધીમાં ( શરીરમાં છુપાઈ રહેલ અથવા સહેજ પ્રગટ થયેલ ) વ્યાધિ વૃદ્ધિ પામે-જેર કરે નહિ અને જ્યાં સુધીમાં ઈન્દ્રિય ક્ષીણ-સત્વહીન થઈ જાય નહિ ત્યાં સુધીમાં તું કંઈને કંઈ સુકૃત કરીલે !
વિવેચન-વચ્ચે હાનિ (આવડું ઓછું થઈ જઈ જવું તે) જરાલેખાય છે ક્ષણે ક્ષણે આવખું ખૂટતું જ જાય છે અને અંજલીમાં રહેલા જળની જેમ ખાલી થઈ જતાં વાર લાગતી નથી જોતજોતમાં તે બધું ટપકી જાય છે, તેમ આજકાલ કરતાં માનવનું અલ્પ આખું પૂરું થઈ જાય છે, “આપ મૂવે સારી ડૂબ ગઈ દુનીઆ” એ બધી વાતનો સાર કંઈ સમજી શકાતે જ હોય જેમ બને તેમ વહેલાસર ચેતીને તું ધર્મ સાધન કરી લે આજે કરી લેવાનું સુકૃત કાલ ઉપર કરવા રાખીશ નહિ. કેમકે કાળ અચિત્ય કયારે આવશે તેની તને કશી જ ખબર નથી, વળી જયાં સુધી શરીર બળ સારું હોય છે, ત્યાં સુધી ધર્મ સાધન ઠીક થઈ શકે છે. શરીર બળ ક્ષીણ થયા પછી મનોબળ જોઇએ એવું ટકી શકતું નથી. તેથી જરા આવ્યા પહેલાંજ ભેળા તું ચેતી લે ? તાવ, ખાંસી પ્રમુખ એકાદ વ્યાધિ પ્રગટ થતાં તું હાવરો બાવો બની જાય છે. કાયર થઈ બૂમ પાડે છે, બીજા પાસે દીનતા દાખવે છે, અને કોઈ વ્યાધિ સમાવ
For Private And Personal Use Only
