Anusandhan 1999 00 SrNo 13

Author(s): Shilchandrasuri
Publisher: Kalikal Sarvagya Shri Hemchandracharya Navam Janmashatabdi Smruti Sanskar Shikshannidhi Ahmedabad

Page 58

१.
२.
३.
केटलाक अल्पज्ञात के अज्ञात मूळना गुजराती शब्दप्रयोगोनी चर्चा
खमण, खामणुं, छीणवुं
खमण 'छीणीने करेलो छूदो' ('कोपरानुं खमण ' )
खमणवुं खमणी ('खमणवानुं ओजार')
सं. क्षि. 'क्षय थवो', 'क्षीण थवुं'; क्षपय् 'क्षय करवो', 'क्षीण
करवुं'.
हरिवल्लभ भायाणी
प्रा. खवय् ;
क्रियावाचक नाम सं. क्षपण, प्रा. खवण > खमण.
खामणुं 'खाबडुं', 'छीछरो क्यारो', 'वासण मूकवा सारुं करेली बेसणी'
खमण उपरथी खामण 'कोतरी, खोदी खाडो करवो; एवो खाडो' एवं मूळ होय.
सं. क्षीण, प्रा. छीण, गुज. छीणवुं, छीणी, छीण.
सं. क्षनो ख् करवानुं गुजरातीनुं सामान्य वलण छे. पण क्ष नो छ थयानां उदाहरण पण मळे छे, तो ते शब्दो एवा वलणवाळी बोलीमांथी (जेम के हिंदी, मराठी) आव्या होय. प्राकृतोमांनी परिस्थिति परत्वे जुओ पिशेलनुं प्राकृत व्याकरण परिच्छेद ३१७-३२३.
घायां - पडघायां
घायां पडघायां (सं. घात-प्रतिघात, प्रा. घाय- पडिघाय ). ( 'घायल थवाथी, डूबी जवाथी वगेरे कमोते मरेलां'; भादरवा वदी चौदशे एमनुं श्राद्ध कराय छे. बाळांभोळां ए एवी ज रीते नानां बाळक मरी गयां होय एमना श्राद्धनो रूढिथी मनातो दिवस छे.) पडघो, पडछंदो, पडजीभ, पडभींत, पडपूछ, पडिकमणुं वगेरेमां