________________
રાજસભામાં આ રીતે સ્વપ્નના વિચારની ગંભીરતાથી ભર્યું ભર્યું વાતાવરણ જામી રહ્યું હતું, ત્યારે રાજમાર્ગો પર તો આનંદનો મહાસાગર છલકાય, એવી એક ઘટના ઘટી હતી ! દાદા આદિનાથ વિહાર કરતા કરતા આજના આ દિવસે હસ્તિનાપુર પધાર્યા હતા અને રાજમાર્ગો પર ધીરગંભીર ચાલે આગળ વધી રહ્યા હતા. પ્રભુને ઓળખી જતાં પ્રજાજનોને વાર ન લાગી, સૌના હૈયાની ભક્તિ ઊછળી પડી અને સૌ પ્રભુને પોતપોતાના આંગણે પધારીને સોનારૂપાનો સ્વીકાર કરવા વિનવવા લાગ્યા. પણ પ્રભુ તો વિનવણીને ધ્યાનમાં લીધા વિના આગળ ને આગળ વધવા માંડ્યા. એ પગલાં જેમ આગળ વધી રહ્યાં એમ નગરમાં હર્ષમિશ્રિત કોલાહલનું પ્રમાણ પણ વધવા માંડ્યું.
પ્રભુની પધરામણીથી વ્યાપેલા આનંદના એ કોલાહલનો ધ્વનિ જ્યારે રાજસભામાં જામતી જતી ગંભીરતા પર ફરી વળ્યો, ત્યારે રાજપુત્ર શ્રેયાંસકુમારે આ કોલાહલનું કારણ જાણી લાવવા રાજસેવકોને આદેશ ર્યો. આ ોલાહલે ગંભીરતા તરફ સરતી જતી સૌની સ્વપ્નવિષયક વિચારધારાના વેગને અટકાવી દીધો હતો, થોડી પળો વીતી-ન-વીતી ત્યાં તો પ્રસન્નમુખે એકી શ્વાસે દોડતા દોડતા આવેલા રાજસેવકોએ વધામણી આપતાં ક્યું : આપણાં સૌનાં ધન્ય ભાગ અને ધન્ય ઘડી કે, દાદા આદિનાથ પધાર્યા છે, ધરતી એમના પગલે ધન્ય બની ઊઠી છે, પ્રજા એમનાં દર્શને પ્રસન્ન બની ઊઠી છે અને સમગ્ર વાતાવરણે એમના આગમનથી કોઈ ઉત્સવ-મહોત્સવ જેવું રળિયામણું રૂપ ધારણ કર્યું છે !
આ વધામણી મળતાં જ રાજા, રાજપુત્ર, નગરશેઠ આદિ સૌ કોલાહલની દિશામાં દોડ્યા, સૌએ જોયું, તો જાણે ધીરતા-ગંભીરતા અને વીરતા સદેહે રાજભવન તરફ પ્રભાવશાળી પગલાં માંડીને આવી રહી હતી ! થોડી વાર થઈ, પ્રભુની નજીક પહોંચીને રાજા સોમપ્રભે ધારી ધારીને દર્શન કર્યાં. એક્લપંડે શત્રુસૈન્યની સામે લોહીનું છેલ્લું બુંદ ખર્ચી નાખવાની જવાંમર્દી સાથે ઝઝૂમતા કોઈ રાજવી જેવી સ્થિતિનો અણસાર પ્રભુદર્શનથી લાધતાં જ સોમપ્રભુને આજે લીધેલા સ્વપ્નની કડી કંઈક સંધાતી લાગી. રાજપુત્ર શ્રેયાંસકુમાર પણ પ્રભુદર્શનથી વિચારમગ્ન બનતા ચાલ્યા હતા. પ્રભુના દેહને જોતાં જ એમને સ્વપ્નમાં જોયેલો કાળાશ ધરાવતો સુવર્ણ-મેરુ યાદ આવી ગયો.
૬
