Agam 02 Ang 02 Sutrakrutang Sutra Shwetambar Agam Guna Manjusha

Author(s): Gunsagarsuri
Publisher: Jina Goyam Guna Sarvoday Trust Mumbai

Page 14

(२) सूयगडो प.सु.
२- अ. वेयालिय उ-२-३
[8]
所
लोमादीयं पि ण हरिसे, सुन्नागारगते महामुनी ||१५|| १२६. णो आवऽभिकंखे जीवियं, जो वि य पूयणपत्थए सिया । अब्भत्थमुवेति भेरवा, सुन्नागारगयस्स भिक्खुणो ॥१६॥ १२७. उवणीततरस्स ताइणो, भयमाणस्स विवित्तमासणं । सामाइयमाहु तस्स जं, जो अप्पाण भए ण दंस ॥ १७ ॥ १२८. उसिणोदगतत्तभोइणो, धम्मट्ठियस्स मुणिस्स ह्रीमतो । संसग्गि असाहु रायिहिं, असमाही उ तहागयस्स वि || १८ || १२९. अहिगरणकडस्स भिक्खुणो, वयमाणस्स पसज्झ दारुणं । अड्डे परिहायती बहू, अहिगरणं न करेज्न पंडिए ||१९|| १३०. सीओदगपडिदुगुंछिणो, अपडिण्णस्स लवावसक्किणो । सामाइयमाहु तस्स जं, जो गिहिमत्तेऽसणं न भुंजती ||२०|| १३१. न य संखयमाहु जीवियं, तह वि य बालजणे पगब्भती । बाले पावेहिं मिज्जती, इति संखाय मुणी ण मज्जती ||२१|| १३२. छंदेण पलेतिमा पया, बहुमाया मोहेण पाउडा । वियडेण पलेति माहणे, सीउण्हं वयसाऽहियासते ||२२|| १३३. कुजए अपराजिए जहा अक्खेहिं कुसलेहिं दिव्वयं | कडमेव गहाय णो कलिं, नो तेयं नो चेव दावरं ||२३|| १३४. एवं लोगंमि ताइणा, बुइएऽयं धम्मे अणुत्तरे । तं गिण्ह हितं ति उत्तमं, कडमिव सेसऽवहाय पंडिए ॥ २४ ॥ १३५. उत्तर
या आहिया, गामधम्मा ति मे अणुस्सुतं । जंसी विरता समुट्ठिता, कासवस्स अणुधम्मचारिणो ||२५|| १३६. जे एय चरंति आहियं, नातेणं महता महेसिणा । ते उट्ठित ते समुट्ठिता, अन्नोन्नं सारेति धम्मओ ||२६|| १३७. मा पेह पुरा पणामए, अभिकंखे उवहिं धुणित्तए। जे दूवणतेहि णो णया, ते जाणंति समाहिमाहियं ||२७|| १३८. णो काहिए होज्ज संजए, पासणिए ण य संपसारए। णच्चा धम्मं अणुत्तरं, कयकिरिए य ण यावि मामए ॥। २८।। १३९. छण्णं च पसंस णो करे, न य उक्कास पगास माहणे । तेसिं सुविवेगमाहिते, पणया जेहिं सुझोसितं धुयं ||२९|| १४०. अणिहे सहिए सुसंवुडे, धम्मट्ठी उवहाणवीरिए। विहरेज्ज समाहितिदिए, आयहियं खु दुहेण लब्भई ||३०|| १४१. ण हि णून पुरा अणुस्सुतं, अदुवा तं तह णो समुट्ठियं । मुणिणा सामाइयाहितं, णाएणं जगसव्वदंसिणां ॥ ३१ ॥ १४२. एवं मत्ता महंतरं, धम्ममिणं सहिता बहू जणा । गुरुणो छंदाणुवत्तगा, विरता तिन्न महोघमाहितं ||३२|| ति बेमि | ★★★ ॥ बितिओ उद्देसओ सम्मत्तो ॥ ★ ★★तइओ उद्देसओ ★★★१४३. संवुडकम्मस्स भिक्खुणो, जं दुक्खं पुढं अबोहिए। तं संजमओऽवचिज्जइ, मरणं हेच्च वयंति पंडिता ॥१॥ १४४. जे विण्णवणाहिऽज्झोसिया, संतिण्णेहि समं वियाहिया । तम्हा उड्डुं ति पासहा, अद्दक्खू कामाई रोगवं ||२|| १४५. अग्गं वणिएहिं आहियं, धारेंती राईणिया इहं । एवं परमा महव्वया, अक्खाया उ सराइभोयणा ॥ ३ ॥ १४६. जे इह सायाणुगा णरा, अज्झोववन्ना कामेसु मुच्छिया । किवणेण समं पगब्भिया, न वि जाणंति समाहिमाहियं ।।४।। १४७. वाहेण जहा व विच्छते, अबले होइ गवं पचोइए। से यंतसो अप्पथामए, नातिवहति अबले विसीयति ॥ ५ ॥ १४८. एवं कामेसणं विदू, अज्ज सुए पयहेज्ज संथवं । कामी कामे ण कामए, लद्धे वा वि अलद्ध कन्हुई ||६|| १४९. मा पच्छ असाहुया भवे, अच्चेही अणुसास अप्पगं । अहियं च असाहु सोयती, से थी परिदेवती बहुं ||७|| १५०. इह जीवियमेव पासहा, तरुणए वाससयाउ तुट्टती । इत्तरवासे व बुज्झहा, गिद्धनरा कामेसु मुच्छिया ॥८॥ १५१. जे इह आरंभनिस्सिया, आयदंड एगंतलूसगा । गंता ते पावलोगयं, चिररायं आसुरियं दिसं ॥ ९ ॥ १५२. ण य संखयमाहु जीवियं, तह वि य बालजणे पगब्भती । पच्चुप्पन्नेण कारितं, के द परलोगमागते ।।१०।। १५३. अद्दक्खुव दक्खुवाहितं, सद्दहसू अद्दक्खुदंसणा । हंदि हु सुनिरुद्धदंसणे, मोहणिएण कडेण कम्मुणा ॥ ११॥ १५४. दुक्खी मोहे पुणो पुणो, निव्विंदेज्ज सिलोग-पूयणं । एवं सहितेऽहिपासए, आयतुलं पाणेहिं संजते ||१२|| १५५. गारं पि य आवसे नरे, अणुपुव्वं पाणेहिं संजए । समया सव्वत्थ सुव्वए, देवाणं गच्छे स लोगतं ||१३|| १५६. सोच्चा भगवाणुसासणं, सच्चे तत्थ करेहुवक्कमं । सव्वत्थऽवणीयमच्छरे, उंछं भिक्खु विसुद्धमाहरे ॥ १४ ॥ १५७. सव्वं गच्चा अहिए, धम्मट्ठी उवहाणवीरिए । गुत्ते जुत्ते सदा जए आय-परे परमाययट्ठिए || १५ | १५८. वित्तं पसवो य णातयो, तं बाले सरणं ति मण्णती । एते मम तेसु वी अहं, नो ताणं सरणं च विज्जइ ॥ १६ ॥ १५९. अब्भागमितम्मि वा दुहे, अहवोवक्कमिए भवंतए । एगस्स गती य आगती, विदुमं ता सरणं न मन्नती ||१७|| १६०. सव्वे सयकम्मकप्पिया, अव्वत्तेण दुहेण पाणिणो । हिंडंति भयाउला सढा, जाति-जरा-मरणेहऽभिद्दुता ||१८|| १६१. इणमेव खणं वियाणिया, गो बोहिं च आहितं । एवं सहिएऽहिपासए, आह जिणे इणमेव सेसगा ||१९|| १६२. अभविंसु पुरा वि भिक्खवो, आएसा वि भविंसु सुव्वता । एताई गुणाई आहु ते, कासवस्स अणुधम्मचारिणो ||२०|| १६३. तिविहेण वि पाणि मा हणे, आयहिते अणियाण संबुडे । एवं सिद्धा अणंतगा, संपति जे य अणागयाऽवरे ।। २१ ।। १६४.
श्री आगमगुणमंजूषा - ५८
फफफफ
९