Agam 02 Ang 02 Sutrakrutang Sutra Shwetambar Agam Guna Manjusha

Author(s): Gunsagarsuri
Publisher: Jina Goyam Guna Sarvoday Trust Mumbai

Page 28

१४- अ. गंथो / १-पू. अ. जमतीतं
[ १६ ]
ॐॐॐॐॐॐॐ
(२) सूयगडो प.सु. तरुणमपत्तजातं, ढंकादि अव्वत्तगमं हरेज्जा ||२|| ५८२. एवं तु सेहं पि अपुट्ठधम्मं, निस्सारियं वुसिमं मण्णमाणा । दियस्स छावं व अपत्तजातं हरिंसु णं पावधम्मा अणेगे ॥३॥ ५८३. ओसाणमिच्छे मणुए समाहिं, अणोसिते णंतकरे ति णच्चा । ओभासमाणो दवियस्स वित्तं, ण णिक्कसे बहिता आसुपण्णे ॥४॥ ५८४. जे ठाणओ या सणासणे या परक्कमे यावि सुसाधुजुत्ते । समितीसु गुत्तीसु य आयपण्णे, वियागरेंते य पुढो वदेज्जा ॥५॥ ५८५. सद्दाणि सोच्चा अदु भेरवाणि, अणासवे तेसु परिव्वज्जा । निद्दं च भिक्खू न पमाय कुज्जा, कहंकहं पी वितिगिच्छति ||६|| ५८६. डहरेण वुडेणऽणुसासिते ऊ, रातिणिएणावि समव्वएणं । सम्मं तगं थिरतो णाभिगच्छे, णिज्जंतए वा वि अपारए से ।।७।। ५८७. विउट्ठितेणं समयाणुसट्टे, डहरेण वुड्ढेण व चोतिते तु । अच्चुट्ठिताए घडदासिए वा, अगारिणं वा समयाणुसट्टे ।।८।। ५८८. ण तेसु कुज्झे ण य पव्वज्जा, ण यावि किंचि फरुसं वदेज्जा । तहा करिस्सं ति पडिस्सुणेज्जा, सेयं खु मेयं ण पमाद कुज्जा ।। ९ ।। ५८९. वर्णसि मूढस् जहा अमूढा, मग्गाणुसासंति हितं पयाणं । तेणावि मज्झं इणमेव सेयं, जं मे बुहा सम्मऽणुसासयति ॥ १०॥ ५९०. अह तेण मूढेण अमूढगस्स, कायव्व पूया सविसेसजुत्ता । एतोवमं तत्थ उदाहु वीरे, अणुगम्म अत्थं उवणेति सम्मं ॥ ११ ॥ ५९१. या जहा अंधकारंसि राओ, मग्गं ण जाणाइ अपस्समाणे । से सूरियस्स अब्भुग्गमेणं, मग्गं विजाणाति पगासियंसि ॥ १२ ॥ ५९२. एवं तु सेहे वि अपुट्ठधम्मे, धम्मं न जाणाति अबुज्झमाणे । से कोविए जिणवयणेण पच्छा, सूरोदए पासति चक्खुणेव ||१३|| ५९३. उड्डुं अहे य तिरियं दिसासु, तसा य जे थावर जे य पाणा । सया जते तेसु परिव्वज्जा, मणप्पदोसं अविकंपमाणे ||१४|| ५९४. कालेण पुच्छे समियं पयासु, आइक्खमाणो दवियस्स वित्तं । तं सोयकारी य पुढो पवेसे, संखा इमं केवलियं समाहिं ॥ १५॥ ५९५. अस्सिं सुठिच्चा तिविहेण तायी, एतेसु या संति निरोहमाहु। ते एवमक्खंति तिलोगदंसी, ण भुज्जमेतं ति पमायसंगं ॥ १६ ।। ५९६. णिसम्म से भिक्खु समीहमट्टं, पडिभाणवं होति विसारते या। आया वोदाण मोणं, उवेच्च सुद्धेण उवेति मोक्खं ||१७|| ५९७. संखाय धम्मं च वियागरेति, बुद्धा हु ते अंतकरा भवंति । ते पारगा दोण्ह वि मोयणाए, संसोधितं पण्हमुदाहरति ॥१८॥। ५९८. नो छादते नो वि य लूसएज्जा, माणं ण सेवेज्ज पगासणं च । ण यावि पण्णे परिहास कुज्जा, ण याऽऽसिसावाद वियागरेज्जा ॥ १९ ॥ ५९९. भूताभिसंकाए दुगुंछमाणो, ण णिव्वहे मंतपदेण गोत्तं । ण किंचि मिच्छे मणुओ पयासु, असाहुधम्माणि ण संवदेना ||२०|| ६००. हासं पि णो संधये पावधम्मे, ओए तहियं फरुसं वियाणे । नो तुच्छए नो व विकंथतिज्जा, अणाइले या अकसाइ भिक्खू ॥ २१॥ ६०१. संकेज्न याऽसंकितभाव भिक्खू, विभज्जवादं च वियागना । भासादुगंधम्म समुट्ठितेहिं, वियागरेज्जा समया सुपण्णे ||२२|| ६०२. अणुगच्छमाणे वितहं भिजाणे, तहा तहा साहु अकक्कसेणं । ण कत्थत भ विहिंसज्जा, निरुद्वगं वा वि न दीहएज्जा | २३ || ६०३. समालवेज्जा पडिपुण्णभासी, निसामिया समिया अट्ठदंसी। आणाए सुद्धं वयणं भिऊंजे, भिसंधए पावविवेग भिक्खू ||२४|| ६०४. अहाबुइयाई सुसिक्खएज्जा, जएज्ज या णातिवेलं वदेज्जा से दिट्टिमं दिट्ठि ण लूसएज्जा, से जाणति भासिउं तं समाहिं ॥ २५॥ ६०५. अलूसए णोपच्छण्णभासी, णो सुत्तमत्थं च करेज्ज ताई । सत्थारभत्ती अणुवीति वायं, सुयं च सम्मं पडिवातएज्जा ॥ २६|| ६०६. से सुद्धसुत्ते उवहाणवं च, धम्मं च जे विंदति तत्थ तत्थ । आदेज्जवक्के कुसले वियत्ते, से अरिहति भासिउं तं समाहिं ॥ २७॥ ति बेमि । ★ ★ ★ ॥ चतुर्दशमध्ययनं समाप्तम् । १५ पण्णरसमं अज्झयणं 'जमतीतं' 5755 ६०७. जमतीतं पडुप्पण्णं, आगमिस्सं च णायगो । सव्वं मण्णति तं ताती, दंसणावरणंत ॥१॥ ६०८. अंतए वितिगिंछाए, से जाणति अणेलिसं । अणेलिसस्स अक्खाया, ण से होति तहिं तहिं ॥ २ ॥ ६०९. तहिं तहिं सुयक्खायं, से य सच्चे सुयाहिए। सदा सच्चेण संपण्णे, मेत्तिं भूतेहिं कप्प ॥३॥ ६१०. भूतेहिं न विरुज्झेज्जा, एस धम्मे वुसीमओ । वुसीमं जगं परिण्णाय, अस्सिं जीवितभावणा ॥४॥ ६११. भावणाजोगसुद्धप्पा, जले णावा व आहिया । नावा व तीरसंपत्ता, सव्वदुक्खा तिउट्टति ||५|| ६१२. तिउट्टति तु मेधावी, जाणं लोगंसि पावगं । तिउट्टंति पावकम्माणि, नवं कम्ममकुव्वओ || ६ || ६१३. अकुव्वतो णवं नत्थि, कम्मं नाम विजाणइ । विन्नाय से महावीरे, जेण जाति ण मिज्जती ॥ ७ ॥ ६१४. न मिज्जति महावीरे, जस्स नत्थि पुरेकडं । वाऊ व जालमच्चेति, पिया लोगंसि इत्थिओ ||८|| ६१५. इत्थिओ जे ण सेवंति, आदिमोक्खा हु ते जणा । ते जणा बंधणुम्मुक्का, नावकखंति जीवितं ॥ ९ ॥ ६१६. जीवितं पिट्ठतो किच्चा, अंतं पार्वति कम्मुणा । कम्मुणा संमुहीभूया, जे मग्गमणुसासति ||१०|| ६१७. अणुसासणं पुढो पाणे, वसुमं पूयणासते । अणासते जते दंते, दढे आरयमेहुणे ॥११॥ श्री आगमगुणमंजूषा ७० प्र
19