Agam 02 Ang 02 Sutrakrutang Sutra Shwetambar Agam Guna Manjusha

Author(s): Gunsagarsuri
Publisher: Jina Goyam Guna Sarvoday Trust Mumbai

Page 27

K6666666666
(२) सूयगडी प.सु. १२.अ./ १३ अ. आहर्त्तायं १४. गंधी [१५]
फफफफफफफफफफफ कम्म खवेति बाला, अकम्मुणा उ कम्म खवेति धीरा । मेधाविणो लोभमयावतीता, संतोसिणो णो पकरेति पावं ॥ १५ ॥ ५५०. ते तीत उप्पण्ण-मणागताई, लोगस्स जाणंति तहागता । णेतारो अण्णेसि अणण्णणेया, बुद्धा हु ते अंतकडा भवंति |||१६|| ५५१. ते णेव कुव्वंति ण कारवेति, भूताभिसंकाए दुगुंछमाणा । सया जता विप्पणमंति धीरा, विण्णत्तिधी (वी) रा य भवंति एगे ||१७|| ५५२. डहरे य पाणे बुड्ढे य पाणे, ते आततो पासति सव्वलोए । उवेहती लोगमिणं महंत, बुद्धऽप्पमत्तेसु परिव्वएज्जा ।।१८।। ५५३. जे आततो परतो यावि णच्चा, अलमप्पणो होति अलं परेसिं । तं जोतिभूतं च सता (सतता ? ) ऽऽवसेज्जा, जे पादुकुज्जा अणुवीय धम्मं ।। १९।। ५५४. अत्ताण जो जाणति जो य लोगं, आगई च जो जाणइऽणागडं च। जो सासयं जाणइ असासयं च, जाती मरणं च जणोववातं ||२०|| ५५५. अहो वि सत्ताण विउट्टणं च, जो आसवं जाणति संवरं च । दुक्खं च जो जाणति निज्जरं च, सो भासितुमरिहति किरियवाद || २१ || ५५६. सद्देसु रूवेसु असज्जमाणे, गंधेसु रसेसु अदुस्समाणे । जो जीवियं णो मरणाभिकखी, आदाणगुत्ते वलयाविमुक्के ॥२२॥ त्ति बेमि।★★★ | समोसरणं सम्मत्तं 1555 द्वादशमध्ययनं समाप्तम् ।। १३ तेरसमं अज्झयणं 'आहत्तहियं' 55 ५५७. आहत्तहियं तु पवेयइस्सं, नाणप्पकारं पुरिसस्स जातं । सतो य धम्मं असतो य सीलं, संतिं असंतिं करिस्सामि पाउं ॥ १॥ ५५८. अहो य रातो य समुट्ठितेहिं, तहागतेहिं पडिलब्भ धम्मं । समाहिमाघातमझोसयंता, सत्थारमेव फरुसं वयंति ||२|| ५५९. विसोहियं ते अणुकाहयंते, जे आतभावेण वियागरेज्जा । अट्ठाणिए होति बहूगुणाणं, जे णाणसंकाए मुसं वदेज्जा ||३|| ५६०. जे यावि पुट्ठा पलिउंचयंति, आदाणमट्टं खलु वंचयंति। असाहुणो ते इह साधुमाणी, मायण्णि एसिति अणंतघंतं ||४|| ५६१. जे कोहणे होति जगट्टभासी, विओसियं जे उ उदीरएज्जा । अंधे व से दंडपहं गहाय, अविओसिए घासति पावकम्मी ||५|| ५६२. जे विग्गहीए अन्नायभासी, न से समे होति अझंझपत्ते। ओवायकारी य हिरीमणे य, एगंतदिट्ठी य अमाइरूवे ||६|| ५६३. से पेसले सुहुमे पुरिसजाते, जच्चण्णिए चेव सुउज्जुयारे । बहुं पि अणुसासिते जे तहच्चा, समे हु से होति अझंझपत्ते ||७|| ५६४. जे आवि अप्पं वसुमं ति मंता, संखाय वादं अपरिच्छ कुज्ना । तवेण वा हं सहिते त्ति मंता, अण्णं जणं पस्सति बिंबभूतं ॥ ८॥। ५६५. एगंतकूडेण तु से पलेति, ण विज्जती मोणपदंसि गोते । जे माणणद्वेण विउक्कसेज्जा, वसुमण्णतरेण अबुज्झमाणे ||९|| ५६६. जे माहणे जातिए खत्तिए वा, तह उग्गपुत्ते तह लेच्छती वा । जे पव्वइते परदत्तभोइ, गोत्ते ण जे थब्भति माणबद्धे ||१०|| ५६७. ण तस्स जाती व कुलं व ताणं, णण्णत्थ विज्जा-चरणं सुचिण्णं । णिक्खम्म जे सेवतिऽगारिकम्मं,
से पार होति विमोयणाए ॥११॥ ५६८. णिक्किंचणे भिक्खू सुलूहजीवी, जे गारवं होति सिलोयगामी। आजीवमेयं तु अबुज्झमाणे, पुणो पुणो विप्परियासुवेति ||१२|| ५६९. जे भासवं भिक्खु सुसाधुवादी, पडिहाणवं होति विसारए य । आगाढपण्णे सुविभावितप्पा, अण्णं जणं पण्णसा परिभवेज्जा | १३ || ५७०. एवं ण से होति समाहिपत्ते, जे पण्णसा भिक्खु विउक्कसेज्जा । अहवा वि जे लाभमयावलित्ते, अण्णं जणं खिसति बालपण्णे ||१४|| ५७१. पण्णामयं चेव तवोमयं च, णिण्णामए गोयमयं च भिक्खू । आजीवगं चेव चउत्थमाहु, से पंडिते उत्तमपोग्गले से ||१५|| ५७२. एताई मदाई विगिंच धीरे, ण ताणि सेवंति सुधीरधम्मा । ते सव्वगोत्तावगता महेसी, उच्चं अगोत्तं च गतिं वयंति ॥ १६ ॥ ५७३. भिक्खू मुयच्चा तह दिट्ठधम्मे, गामं च (व?) णगरं च (व?) अणुप्पविस्सा। से एसणं जाणमणेसणं. च, अण्णस्स पाणस्स अणाणुगिद्धे ||१७|| ५७४ अरतिं रतिं च अभिभूय भिक्खू, बहूजणे वा तह एगचारी । एगंतमोणेण वियागरेज्जा, एगस्स जंतो गतिरागति य ।। १८ ।। ५७५. सयं समेच्चा अदुवा वि सोच्चा, भासेज्ज धम्मं हितदं पयाणं । जे गरहिया सणियाणप्पओगा, ण ताणि सेवंति सुधीरधम्मा || १९|| ५७६. केसिचि तक्काइ अबुज्झ भावं, खुहुं पि गच्छेज्ज असद्दहाणे । आयुस्स कालातियारं वघातं, लद्धाणुमाणे य परेसु अट्ठे ||२०|| ५७७. कम्मं च छंदं च विविंच धीरे, विणएज्ज उ सव्वतो आयभावं । रूवेहिं लुप्पंति भयावहेहिं, विज्जं गहाय तसथावरेहिं ॥ २१ ॥ ५७८. न पूयणं चेव सिलोयकामी, पियमप्पियं कस्सति णो कहेज्जा | सव्वे अण परिवज्जयंते, अणाउले या अकसाइ भिक्खू || २२|| ५७९. आहत्तहियं समुपेहमाणे सव्वेहिं पाणेहिं निहाय दंडं । नो जीवियं नो मरणाभिकंखी, परिव्वज्जा वलयाविमुक्के ||२३|| ★★★ । आहत्तहितं सम्मत्तं । त्रयोदशमध्ययनम् । १४ चउद्दसमं अज्झयणं 'गंथो' फ५८०. गंथं विहाय इह सिक्खमाणो, उट्ठाय सुबंभचेरं वसेज्जा । ओवायकारी विणयं सुसिक्खे, जे छेए विप्पमादं नकुज्जा || १ || ५८१. जहा दियापोतमपत्तजातं, सावासगा पविउं मण्णमाणं । तमचाइयं
555 श्री आगमगुणमंजुषा - ६९
55