________________
અw
-
~
અર્થાત્ પૂર્ણજ્ઞાનીને પણ અવસરે સ્વભાવને અનુકુલ ક્રિયાની આવશ્યકતા છે. ૧૪મા बाह्यभावं पुरस्कृत्य, येऽक्रिया व्यवहारतः । वदने कवलक्षेपं, विना ते तृप्तिकाङक्षिणः ।।१५।।
બાહા ક્રિયાના ભાવને આગળ કરીને, જેઓ વ્યવહારથી ક્રિયાનો નિષેધ કરે છે, તેઓ મુખમાં કેળિઓ નાખ્યા વિના તૃપ્તિને ઈચ્છે છે.
માત્ર ભજન સંબંધી જ્ઞાન, ભૂખ ભાંગતું નથી. પરંતુ હાથ હલાવી, કેળિયે મોઢામાં મૂકી, દાંતથી ચાવી, પેટમાં ઉતારવામાં આવે, તે ભૂખ ભાંગે. તેમ માત્રજ્ઞાનથી કાર્ય ન થાય.
ક્વિાની પણ યથાસ્થાને આવશ્યક્તા છે. જ્ઞાન દૂધના સમાન છે, ક્રિયા સાકરના સમાન છે. બન્નેના સમાગમથી અપૂર્વ મધુરતા પેદા થાય છે. ૧પ गुणवद्वहुमानादे-नित्यस्मृत्या च सत्क्रिया। जातं न पातयेद्भाव-मजातं जनयेदपि ॥१६॥
” ]૧૦૪ []
