________________
मार्च २००९
४७
हिव श्रेणिक राजा भणी बोलैं अभयकुमारो रे । मो आज श्रीवीरजी युं कहीऔ निरधारो रे पुण्य० ॥८॥ चरम उदायन राजऋषि दीक्षा लोधी सारो रे । आज पछै नृप को नही लेस्य संजमभारो रे पुण्य० ॥९॥ राज न ल्यु तिण वास” तुझ वैराण मन्नो रे । आपौ मौनै आगन्या ज्युं चारित ल्युं तन्नो रे पुण्य० ॥१०॥ राजा कहैं जीवां अम्हे वसि तां लगि घरवासो रे । नयणे तुझ निहालतां अम्ह अति होइ उलासो रे पुण्य० ॥१॥
दोहाकुमर कहैं सुणि तातजी ए माहरी अरदास । दीक्षा हुम्कम किणे दिनै देख्यै ते परकास ॥१॥ राजा कहैं हुँ जिण दिनैं जा जा कहि द्यु सीष । ते अनुमति जाणी करी तिण दिन लेजे दीख ॥२॥ अभय विचारै एहवौ देखें कोई दाव ।
हिव जोड्यौ ते किणविधैं पामैं व्रत प्रस्ताव ॥३|| ढाल-इग्यारमी(गोठलस (सोरठ?) देसे सेव॒मैं हाली घरथी इक छकडन घाली रे गोठ० एहनी-)
चित चौखें चेलणा राणी जिनधरमिणि जग सहु जाणी रे चित० तिण समय अनैं तिण कालैं सबलौ पडै शीत सीयालै रे चित० ॥१॥ पडतें अतिसबलैं पालैं बह नीला वनखंड बालै रे चित० । मुनि ऊभौ इक काउसग्गै थिर थंभ ज्युं ध्यान अथगौरे चित ॥२॥ वीर वांदि नइ वलतां राणी वंद्यौ ते आदर आणी रे चित० । वांदी अपणे घरि आवै धन धन ते मनमैं ध्यावे रे चित० ॥३॥ उणहिज दिन महलांमाहे सूती नृपसहित उठा हे रे चित० । रहीय इक हाथ उघाडै जो रै ठाठरीयौ जाडै रे चित० ॥४॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
