Aakashganga

Author(s): Muktichandravijay, Munichandravijay
Publisher: Shantijin Aradhak Mandal Manfara

Page 146

* સબસે ઊંચી આવાજ હૈ પૈસા,
સબ સંબંધોંકા સરતાજ હૈ પૈસા; સ્વર્ગકી સીટકા મિલતા હૈ સર્ટિફિકેટ, કુછ પતા નહિ ક્યા રાજ હૈ પૈસા ? * અમાવસ્યા કિસ માસમેં નહિ આતી, થકાવટ કિસ રાહ મેં નહિ આતી ? ઇસ સંસારમેં કોઇ બતાઓ તો સહી, સમસ્યા કિસ ચાહમેં નહિ આતી ?
* ઐસા દીપ જલાઓ કિ કભી બુઝે હી નહિ, ઐસા ફૂલ ખીલાઓ કિ કભી મુરઝે હી નહિ; સુલઝાકર અપની હર ચેતનાકા તાર,
ઐસા હાર બનાઓ કિ કભી ઉલઝે હી નહિ.
* ભૂખ લગના આદમીકી પ્રકૃતિ હૈ, છીન ખાના આદમીકી વિકૃતિ હૈ; અપને અતિથિ કો ખિલાયે પ્રેમસે, બાંટ ખાના આદમીકી સંસ્કૃતિ હૈ. * જીવન મેં મિલા ઉસે જીના શીખો, કપડા ફટ ભી ગયા તો સીના શીખો; આદમી બને હો તો રોને સે ક્યા હોગા ? જીવન યદિ જહર હૈ તો પીના શીખો.
* હર જલતે દીપકકે તલે અંધેરા હોતા હૈ, હર અંધેરી રાત કે પીછે સબેરા હોતા હૈ; ઘબરા જાતે હૈ લોગ મુસીબત કો દેખકર, હર મુસીબત કે પીછે સુખકા ડેરા હોતા હૈ. આકાશગંગા • ૨૮૨ -
* ઊડતા હુઆ પંખી કહ રહા હૈ, મુઝસે ઊંચે ઊડના શીખો, ખીલતા હુઆ ફૂલ કહ રહા હૈ કિ મુઝસે મહેકના શીખો; કહ રહી હૈ પ્રકૃતિકી હર મૂર્તિ-અમૂર્ત દાસ્તાનેં હમકો, ઇન્સાન હોકર ઇન્સાનકી તરહ તુમ જીના શીખો.
* યદિ પેટમેં ભોજન પચ જાય તો શક્તિ કોઇ દૂર નહિ, યદિ ધર્મમેં જીવન રંગ જાય તો મુક્તિ કોઇ દૂર નહિ; જિન્હોંને બેપરિજ સે ખાયા ઔર ધર્મકા ઢોંગ દિખાયા, તો ઇસકે લિયે પાતાલ ઔર અસ્પતાલ દૂર નહિ.
• આદમી કે હૃદયમેં અનુરાગ હોના ચાહિએ, આદમીકે જીગરમેં એક આગ હોની ચાહિએ. ઇન સારી બાતોંકો બનાયે રખને કે લિએ, આદમી કે જીવનમેં કુછ ત્યાગ હોના ચાહિએ. * પ્રાકૃતિક સૌંદર્ય કે તાજકો કશ્મીર કહતે હૈ, દિખાયે રણમેં કૌશલતા ઉસે રણવીર કહતે હૈ;
હર કાર્યમેં પુરુષાર્થ વ કર્મ કે સંયોગ સે જો,
મિટાએ પાપ કર્મો કો ઉસે (મહાવીર) કર્મવીર કહતે હૈ.
* ઇન્સાન ઇન્સાન નહિ હૈ વહ ભગવાન હૈ,
કુદરતકી સબસે ઊંચી મુસ્કાન હૈ;
ઉસ સમય બડા દર્દ હોતા હૈ, મેરે દિલમેં, જબ કોઇ કહતા હૈ આદમી હૈવાન હૈ.
* આજકી ચતુરાઇકા યહ અદ્ભુત નમૂના હૈ, દિખાતે સિમેન્ટ હૈ લગાતે ચૂના હૈ;
બહુત બડા વિપર્યય આ ગયા જીવન વ્યવહારમેં, આદમી બતાતા દિલ્હી ઔર પહુંચતા પૂના હૈ. આકાશગંગા • ૨૮૩ -