________________
અહંકાર ઓલવાયો
દવાનખાનામાં એક અગરબત્તી જલી રહી હતી. તેની બાજુના ગોખલામાં એક મીણબત્તી સળગી રહી હતી. બન્ને પોતાને બાળી
ગતને સંદેશ આપી રહ્યાં હતાં અગરબત્તી પોતાની દિવ્ય સુગંધથી વાતાવરણને સૌમ્ય બનાવતી હતી અને મીણબત્તી પોતાના મંદ પ્રકાશથી વાતાવરણને સુવર્ણરંગી બનાવતી હતી.
એક દિવસની વાત છે. કોઇ નજીવી વાતમાં બન્ને વચ્ચે ઝગડો થયો. મીણબત્તીએ કહ્યું તારા શરીર સામે તો જો! કેવી દુર્બળ છે તું અને તારું રૂપ તો જો, કોઈ સામું પણ ન જુએ!” અગરબત્તી ચૂપ રહી.
અગરબત્તીના મધુર મૌનથી મીણબત્તી વધુ કડકાઇથી બોલી, મેં શું કહ્યું સાંભળતી નથી? કેમ જવાબ નથી આપતી? તારામાં એટલી આવડત કયાં છે કે તું મને જવાબ આપે?”
આ વખતે પણ અગરબત્તી ચૂપ રહી.
મીણબત્તી હસીને પોતાની બડાઈ હાંકતી હતી, “મારી સામે જો, હું કેવી રૂપાળી છું. મારા પ્રકાશથી ઓરડો કેવો સોહામણો લાગે છે?” મીણબત્તીનો અહંકાર બોલી રહ્યો હતો, ત્યાં હવાના એક ઝપાટે મીણબત્તી ઓલવાઈ ગઈ!
- પરંતુ અગરબતીમાં તો એકજ સર્વશ્રેષ્ઠ વસ્તુ હતી:સંતોષની સુરભિ.
૨૨
