________________
नवाङ्गी
० पृ० श्रीज्ञाता
धर्मकथाङ्गे
।। ३५ ।।
अति समृद्ध बन्यो अने सुखी थयो; तेवी रीते आ भवमां ख्याति अने उत्तरोत्तर सुख संपदाओ पामी क्रमे करी मोक्षसुखने पामे छे. आ रीतिए तृतीय अध्ययननो सारांश समाप्त थाय छे.
fetea
। चतुर्थ - श्रीकुर्माध्ययन - सारांशः ।
कथाप्रारम्भ
वाणारसी शहेरनी बहार ईशानखूणे गंगा नामनी महा नदी अने मयं गतीरडह नामनुं मोटुं सरोवर छे. तेमां अनेक प्रकार जलजंतुओ आनन्द कल्लोल करी रखा हता. ते सरोवरनी नजीकमां घाढी एक झाडी हती, तेमां मांसाहारी - मांसलोलुपी बे शियालो हता. ते रात्रिनो लाभ लइ शीकार करी पोतानी लोलुपता पूर्णं करता हता. एक वखत ते सरोवरमांथी वे काचबाओ (कूर्मो) सूर्यना अस्त थवा पछी विकालवेलाए जनसंचार ओछो थयेथी आहारनी शोध माटे बहार आवी सरोवरनी चारे बाजु आमतेम फरवा निकल्या इता; तेवामां पेला बे शियालो आहारनी लालसाए अने मांसनी लोलुपता तृप्त करवा माटे झाडीमांथी निकली सरोवरनी नजीक आमतेम भटकतां पेला बे काचबाओने यथेच्छ फरता जोया. तेने जोई तेनो शिकार करवा माटे घीमेथी तेनी तरफ जवा लाग्या. बन्ने काचबाओए तेमने आवता जोई भय पामी पोतानुं शरीर संकोची लीधुं, बन्ने शियालोए ते बन्नेनी पीठ उपर घणाए नहोर मार्या, बचकां भर्यां पण तेनी पीठ दृढ वज्र समान होवाथी कंह वळी शक्युं नहिं. छेवटे थाकी एक बाजु छूपी रीते लपाइ गया. केटलोक समय गया बाद एककाचबाए ते शियालो गयां हशे एम धारी एक पग बहार काढ्यो एटले छूपी रीते लपाइ गयेल शीबालाओ
परि० ५
चतुर्थ श्रीकुर्माध्य
यन
सारांशः ।
॥ ३५ ॥