________________
नवाङ्गी
पृ० पृ० श्रीज्ञाता
धर्मकथा
॥ ६५ ॥
२, समणं भगवं महावीरं तिखुत्तो आयाहिणं पयाहिणं करेति २, वंदति नम॑सति २, एवं वदासी-आलित्ते णं भंते !, लोए पलित्ते णं भंते! लोए आलित्तपलित्ते णं भंते !, लोए जराए मरणेण य, से जहाणामए केई गाहावती आगारंसि झियायमाणंसि, जे तत्थ भंडे भवति अप्पभारे मोल्लगुरुए तं गहाय आयाए एतं अवक्कमति एस मे णित्थारिए समाणे पच्छा पुरा हियाए सुहाए खमाए जिस्सेसाए आणुगामियता भविस्सति एवामेव ममवि एगे आयाभंडे इट्ठे, कंते, पिए, मणुन्ने, मणामे, एस मे नित्थारिए समाणे संसारवोच्छे करे भविस्सति तं इच्छामि णं देवाणुप्पियाहिं सयमेव पव्वावियं, सयमेव मुंडावियं, सेहावियं, सिक्खावियं, सयमेव आयारगोयरविणयवेणइय चरण करणज । यामायावत्तियं, धम्ममाइक्खियं; तते णं समणे भगवं महावीरे मेहं कुमारं सयमेव पव्वावेति, सयमेव आधारजाव धम्ममातिक्खइः- एवं देवाणुपिया !, गंतव्वं, चिट्टितव्वं, णिसीयन्वं, तुयहियव्वं, भुंजियब्वं, भासियव्वं एवं उट्ठाए उट्ठाय पाणेहिं, भूतेहिं, जीवेहि, सत्तेहि, संजमेणं संजमितव्वं, अरिंस च णं अट्ठे णो पमादेयव्वं तते णं से मेहे कुमारे समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतिए इमं एयारूवं धम्मियं उवएसं णिसम्म सम्मं पडिवज्जह, तमाणाए तह गच्छह, तह चिट्ठह जाव उट्ठाए उट्ठाय पाणेहिं भूतेहिं जीवेहिं सत्तेहिं संजमइ ॥ सूत्रम् - ३० ॥ जं दिवसं चणं मेहे कुमारे मुंडे भवित्ता आगाराओ अणगारियं पव्वइए, तस्स णं दिवसस्स पुव्वावरण्ह
१ "ओ पडिणिसमेति । २° अ
ঃ
| १ - उत्क्षि
प्ताध्य० मेघकुमारस्य दीक्षा
ग्रहण विधि
वर्णनम् ।
।। ६५ ।।