________________
૩૬
જેનયુગ
ભાદ્રપદ-આધિન ૧૯૮૩ __जेहिं वा सद्धिं संवसति, ते वि णं एगया णियगा पुव्वं परिव्वयंति; सो वा ते णियगे पच्छा परिव्वएज्जा. णालं ते तव ताणाए वा, सरणाए वा; तुम पि तेसिं नालं ताणाए वा सरणाए वा.
से ण हासाए, ण किड्डाए, ण रतीए, ण विभूसाए. इच्चेवं समुट्ठिए अहोविहाराए, अंतरं च खलु इमं संपेहाए धीरो मुहुत्तमपि णा पमायए. वओ अच्चेइ, जोव्वणं च । _____जीविए इह जे पमत्ता से हता, छेत्ता, भेत्ता, लुपित्ता, विलंपित्ता, उद्दवेत्ता, उत्तसइत्ता, अकडं करिस्सामि ति मण्णमाणे.
जेहिं वा सद्धि संवसति ते वा णं एगया नियगा पुब्बि पोसंति, सो वा ते णियगे पच्छा पोसेज्जा-णालं ते तव ताणाए वा, सरणाए वा, तुमं पि तेसिं णालं ताणाए वा, सरणाए वा.
ततो से एगया रोगसमुप्पाया समुप्पज्जति.
जाणितु दुक्खं पत्तेयं सायं. भोगामेव अणुसोयंति-इहमेगेसिं माणवाणं. तिविहेण जावि से तत्थ मत्ता भवइ-अप्पा वा, बहुगा वा से तत्थ गढिए चिट्ठति भोयणाए. ततो से एगया विप्परिसिढे संभूयं महोवगरणं भवति, तं पि से एगया दायाया विभयंति, अदत्ताहारे वा से हरति, रायाणो वा से विलंपति, णस्सइ वा से, विणस्सइ वा से, अगारदाहेण वा से डझति.
-आयारंगसुत्तं.
अदुमो पाटो
मिच्छा मि दुक्कडं किर एगया एगस्स कुंभगारस्स कुडीए साहुणो ठिया. तत्थेगो चिल्लगो चवलत्तणेण तस्स कुंभगारस्स कोलालाणि अंगुलियधणुहगएणं पाहाणेहिं विधेइ. कुंभकारेण पडिजग्गिओ दिहो भणिओ-खुड्डगा ! कास मे कोलालाणि काणेसि ? खुड्डओ भणइ-मिच्छा मि दुक्कडं, न पुणो विधिस्सं, मणागं पमायं गओ मि त्ति. एवं सो पुणो वि केलीकिलत्तणेण विधेऊण चोइओ मिच्छा-मि-दुक्कडं देइ. पच्छा कुंभकारेण सढो ति नाऊण तस्स खुड्डगस्स कन्नामोडओ दिनो सो भणइ-दुक्खविओ हं, कुंभकारो भणइ-मिच्छा-मि-दुक्कडं. एवं सो पुणो पुणो कमामोडयं दाऊण मिच्छा-मि-दुक्कडं करेइ. पच्छा चेल्लओ भणइ-अहो ! सुंदरं मिच्छा-मि-दुक्कडं ति । कुंभकारो भणइ-तुब्भ वि एरिसं चेव मिच्छा-मि-दुक्कडं ति. पच्छा ठिओ विधेयध्वस्स. किंच