Page Text
________________
વિજયછના માટે તેમણે જ)
શ્રીમદહંતા સિ
જેનયુગ
૪ ૧૯૮૩ ૪૭૬
૨૯ એ સ્વીકારી, આ પંચમકાલે ૧૯એકાકી- તૌભિ યહ તેરો જીવ ચાહત વિશેષ દીવ, પણું-જિનકલ્પ-વ્યવહાર -વનવાસ દુર્ઘટ અને ખાંડાની
ભાગછી મમત્વતાસે માચિરાચિ રહ્યો છે,
જગ જીવનહાર એ સબ મેહભાર, ધારરૂપ અશક્ય છે ત્યાં ગ૭માં રહી એ મૃતભાવના
મેહઝી મરમેં જગત લહલા હે. સાથે અન્ય ચાર નામે તપભાવના, સવભાવના,
-દ્રવ્યપ્રકાશ. ૨-૪૮૨. એકતાભાવના અને સુતસ્વભાવના ભાવવી એ હિતકર છે
[ આ અધ્યાત્મસારને ઉલ્લેખી વિચારરત્નસારમાં મૃતભાવના મન થિર કરે, ટાલે ભવનો ખેદ, ૨૦૦ મા પ્રત્તર રૂપે પિતે કહે છે કે “ અધ્યાતપભાવના કાયા દમે, વામે વેદ ઉમેદ,
ભસાર ગ્રન્થમાં ત્રણ પ્રકારના જીવ કહ્યા છે તે સત્વભાવ નિર્ભય દશા, નિજ લધુતા ઈક ભાવ, કયા ?-ભવાભિનંદી તે મિથ્થાદષ્ટિ ૧, બીજો પુ
તત્ત્વભાવના આત્મગુણ, સિદ્ધ સાધના દેવ. ગલાનંદી તે ચોથા પાંચમા ગુણુ કાણાવાળા સમ્યમ્ ટૂંકામાં કહેવાનું કે –
દષ્ટિ ૨, આત્માનંદી તે મુનિ. ૩. જુઓ ૧-૮૬૧.] પરસંગથી બંધ છે રે, પરવિયોગથી માક્ષ, તેણે તજી પર-મેલાવરે, એકપણ નિજ ખેષ રે.
= ૫૧ યશોવિજયજીત જ્ઞાનસાર–અષ્ટકજી પર અન્ય ગછના પ્રત્યે સમભાવ(૧) યશવિજયજી. પોતે સંસ્કૃત ટીકા નામે જ્ઞાનમંજરી (તત્વબોધિની).
૫૦ શ્રીમદ્દ યશોવિજયજી તપગચ્છના હતા. સં. ૧૭૯૬ ના કાર્તિક સુદ ૫ ને દિને નવાનગરમાં તેઓ સં. ૧૭૪૩ માં સ્વર્ગસ્થ થયા૨૦ તે પછી
(સૌરાષ્ટ્રના) કરી છે તે વાત યશવિજય પર પતે દેવચંદ્રજી બે વર્ષમાં જન્મ્યા; તેમણે યશોવિજયજીના
આફરીન હતા એમ સૂચવે છે. તેમાં યશોવિજયજી ગ્રંથને બહુ પ્રેમથી અભ્યાસ કર્યો હતો, અને
માટે તેમણે જે વિશેષ આપ્યાં છે તે ખાસ નોંધવા તેમના પર અતિશય પૂજ્યભાવ રાખતા હતા. એક
લાયક છે -તથા શ્રીમદઈતા સિદ્ધપરમાત્મના ક્ષાયિ.
લી' સ્થળે પોતાના માટે જ જાણે પોતે કહેતાજ હોય
કેપગવતા ન્યાયસરસ્વતી બિરૂદધરેણુ શ્રીમદ્યશવિનહિ તેમ “મોહવિલાસ કથન' ટાંકતાં તેમાં થશે
જોપાધ્યાયન” (પ્રથમ ોકની ટીકા. ૧-૧૯૦) વિજયજીકત “અધ્યાત્મસાર ગ્રંથને સાંભળી તેનો રસ
- આમાં હું ભૂલતો ન હોઉ તે તેમને અહંત અને લઈ પોતે પોતાનું શુદ્ધ તત્વ ગ્રહણ કર્યું છે એ પ્રમાણે
સિદ્ધ પરમાત્મા પણ કહી નાખ્યા છે અને ક્ષાયિકેવ્રજભાષામાં જણાવે છે –
પયોગવાળા જણાવ્યા છે એટલે કે આત્માની ઉંચામાં લહૈ તે આરિજકુલ ગુરૂ સંગ વલિ,
ઉંચી દશાવાળા જણાવ્યા છે. [ પ્રથમનાં વિશેષણો પૂરવકે પુણ્યબલ એસે બેગ લહ્યો છે
પાસે ચ એટલે અને કે વા એટલે અથવા એ અધ્યાતમ ગ્રંથ સાર સુણો કાન ધરી યાર, શબ્દ કદાચ રહી ગયો હોય તે પ્રભુ જાણે; ને જે
પી તાકે રસ નિજ તત્વ શુદ્ધ ગ્રહ્યા છે, તેમ હોય તો અહંત અને સિદ્ધ પરમાત્મા એ જુદા ૧૯ યશોવિજયજી કહે છે કે –
રહી એક બાજુ સ્વતંત્ર ગણાય; છતાં આટલું તે કારણુણ એકાકીપણું, પણ ભાખ્યું તાસ,
ચેકસ છે કે દેવચંદ્રજી યશોવિજયજીમાં ક્ષાયિક ઉપવિષમકાલમાં તે પર્ણ, રૂડે ભેલો વાસ'
યોગ હોવાનું સ્વીકારતા હતા.] એ ઉપરાંત તેજ
- કડી ૧૦. ગ્રંથના છેવટના લોક ઉપર તેમને માટે પિતે જણાવે ૨૦. આ વાત ચવિજયજી ભાસ એ નામની કૃતિ મળી આવી છે તે પરથી નિશ્ચિત થઇ છે. ડાઇમાં તેમની
છે કે “શ્રીમદ્દ યશોવિજયોપાધ્યાયઃ ન્યાયાચાર્યા પાદુકાની પ્રતિષ્ઠા થઇ છે તે પર લેખ “સ. ૧૭૪૫ શકે
વાગ્યાદિને લબ્ધવરા દુર્વાદિમદાભ્રપટલ ખંડન પવનેપ૧૬૧૦ માગશિર સુદ ૧૧ એકાદશીને છે તે પ્રતિષ્ઠા
માટ'-તે વ્યાયાચાર્ય-ન્યાયસરસ્વતી બિરૂદ ધરાવનારા મિતિ અને સ્વર્ગતિથિ બંને ભિન્ન છે અને સ્વર્ગ ગમન વીમાદા, ૧૨ જશ ૧
વાગ્યાદી, વર જેણે (સરસ્વતી પાસેથી ) પ્રાપ્ત કર્યો સં. ૧૭૪૩ માં થયેલું ને પછી પાદુકાપ્રતિષ્ઠા સં. ૧૭૪પ છે એવા, અને દુર્વાદીના મદરૂપી આકાશનાં પડાને માં થઈ એ વાત નિશ્ચિત કરે છે.
તેડી નાંખનારે પવનની ઉપમાવાળા-પવન સરખા
શ્રીમદ્યશવિ
| SR No. | 536286 |
| Book Title | Jain Yug 1983 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Mohanlal Dalichand Desai |
| Publisher | Jain Shwetambar Conference |
| Publication Year | 1983 |
| Total Pages | 576 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Jain Yug, & India |
| File Size | 36 MB |