Page Text
________________
૪૪૮
માં
પીગાને લગતી
ઉપસ્થિત કરી :
જેનયુગ
વૈશાખ ૧૯૮૩ કાવ્ય છે. આ પદ્ય પ્રક્ષિપ્ત ભાસે છે એમ કાવ્ય- ૧૩ જwsg૪ રન્નમેન ભાલાના સક્ષમ ગુચ્છના સંશોધક પંડિત દુર્ગાપ્રસાદે વય પ્રમોર્વશુવિ કાનજીનામ ટિપ્પણમાં સૂચવ્યું છે.
प्रोदवोधनं भजति कस्य न मानसाब्जम् ॥२॥ અત્ર એ પ્રશ્ન પણ ઉભવે છે કે ૩૧ મા પદ્ય
दिव्यो ध्वनि नितदिग्वलयस्तवार्हन् । પછીજ આમ ઉમેરો થવાનું શું કારણ છે? આને
व्याख्यातुरुत्सुकयतेऽत्र शिवाध्वनीनाम् । ઉત્તર એમ અપાય છે કે ૨૮ મા પવથી કવિરાજ તવારિનોવેર્યો નુ સર્વાનું પ્રાતિહાર્યનું વર્ણન આલેખે છે. તેમાં પ્રાતિહાર્યની માથrtવરાજપુર: સુરસાથઃ શા
विश्वेकजैत्रभटमोहमहीमहेन्द्र સંખ્યા તો બંને સંપ્રદાય પ્રમાણે આઠની છે. પરંતુ શ્વેતાંબર માન્યતા મુજબના ભક્તામરમાં તો ચારજ
सद्यो जिगाय भगवान् निगदन्निवेत्थम् । પ્રાતિહાર્યોનું વર્ણન છે, તેથી બાકીનાં ચાર પ્રાતિ
सन्तर्जयन युगपदेव भयानि पुसां હાર્યોનું વર્ણન હોવું જ જોઈએ અને અશોકાદિક
___ मन्द्रध्वनिर्नदति दुन्दुभिरुच्चकैस्ते ॥४॥ પ્રાતિહાર્યોને કોઈ ખાસ ક્રમ નહિ હોવાથી બાકીનાં (૬) જે ભક્તામર ૪૮ પદોનું હોય, તો તેનાં ચાર પ્રાતિહાર્યોને લગતાં પો અત્ર આપી શકાય પાદપૂતિરૂપ સ્તોત્રો ૪૪ કેનાજ જોવામાં આવે તેમ છે.
છે તેનું શું કારણ?
ડે. યકોબીએ ૧૮ મી એપ્રિલના પત્રમાં કલ્યાણ આ ઉપરથી નીચે મુજબના પ્રશ્નો રજુ કરી મંદિર સ્તોત્ર ગત કેટલાક પ્રયોગોને લગતી જે શંકા શકાય છે –
ઉપસ્થિત કરી છે, તેના સંબંધમાં પણ સારો કરો (૧) જસ્મીતારથી શરૂ થતાં ચાર પશે અનુચિત નહિ ગણાય, જો કે આ અંગે તેમની પ્રક્ષિપ્ત છે ?
સાથે પત્ર-વ્યવહાર ચાલૂ કર્યો છે. તેઓ સૂચવે છે કે| (૨) આઠ પ્રાતિહાર્યોને બદલે ચારનું વર્ણન જે (૧) ૧૧ મા લોકમાં “વિMા પિતા એ
વેતાંબરીય ભક્તામરમાં નજરે પડે છે, તેથી મૂળ જે પ્રયોગ છે તે વિચારણીય છે. આ રૂ૫ જિલ્લા કાવ્યમાં ત્રુટિ છે એમ કહી શકાય કે શ્રીગુણાકાર (હેમ પ્રાકૃત વ્યાકરણ ૨, ૨૮)ના પ્રેરક રૂપ વિલ્સસૂરિ તેનું જે સમાધાન સૂચવે છે તે માન્ય રાખી શકાય? વરુનું સંસ્કૃત રૂપાન્તર છે. વિ ઉપસર્ગ પૂર્વક
(૩) જો ગુટિ છે એમ સ્વીકારવામાં આવે, તે ધાતુ ઉપરથી જિલ્લા ઉદભવે છે એમ હેમચન્દ્ર અત્રે જે ચાર પો હાવાં જોઈએ તે લુપ્ત-પ્રાય થયાં
સૂચવે છે. ખરી રીતે તે વિ પૂર્વક દઇ ધાતુ ઉપછે એમ માનવું કે મૂળથી હતાંજ નહિ કે નીચે રથી બનેલું છે. વિધ્યાતિ તેમજ એના મૂળ મુજબનાં સૂચવવામાં આવતાં અન્ય પદ્ય વડે એ
ધાતુ ઉપરથી બનેલાં બીજાં રૂપો પણ જન સંસ્કૃત ટિ દૂર થાય છે કે એ પણ પ્રક્ષિપ્ત જણાય છે ?
સાહિત્યમાં વારંવાર નજરે પડે છે, પરંતુ અજેન
ગ્રન્થમાં તે તે કવચિત જ દષ્ટિગોચર થાય છે. ગમે ૧ એમણે ભક્તામરને ઉદ્દેશીને રચેલી વૃત્તિ ૫. હીરા
તેમ હો વિસ્થાપિતાઃ આ સારૂં સંસ્કૃત નથી. લાલ હંસરાજ તરફથી બહાર પડેલી છે. હાલમાં આગ, મોદય સમિતિ તરફથી પણ એ ફરીથી છપાવવામાં ૧ આની પૂર્વેનું સવા પદ્ય જાણવામાં આવ્યું નથી, આવી છે,
હી. ૨. કેમકે તેને લગતું પત્ર હાથમાં આવ્યું નથી. હી. ૨. ૨ આ ઉપરાંત અન્ય પદ્ય-ચતુય છે એમ જૈના- ૨ આ ચર્ચામાં ભાગ લેનાર કોઈ મહાશય અંગત ટીકા ચાર્ય શ્રી વિજયવલ્લભ સૂરિના વિદ્વાન શિષ્યરત્ન કરવા કે મિથ્યાભિનિવેશપૂર્વક કથન કરવા પ્રેરાય તે તે મુનિરાજ શ્રી વિચક્ષણવિજયે મને નિવેદન કર્યું હતું. ઇષ્ટ નહિ જ ગણાય. અને આપેલ ક પણ તેમની કૃપાનું ફળ છે.
૩ વિષ્ણપિતા' રૂ૫ શ્રી મણિયચન્દ્રમુનીહી. ૨. શ્વરે પોતે કલ્યાણ મંદિરની ટીકામાં સિદ્ધ કરી બતાવ્યું
' અરે થતાં ચાર
| SR No. | 536286 |
| Book Title | Jain Yug 1983 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Mohanlal Dalichand Desai |
| Publisher | Jain Shwetambar Conference |
| Publication Year | 1983 |
| Total Pages | 576 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Jain Yug, & India |
| File Size | 36 MB |